Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Πάντα είχαμε καυτερές πιπεριές σε γλάστρα στην αυλή μας, στα παιδικά μου χρόνια στην Καρδίτσα. Κάποιες τις κατανάλωναν οι μεγάλοι απευθείας στο φαγητό, άλλες τις πέρναγαν σε κλωστή για να ξεραθούν για να έχουμε και τον χειμώνα. Η μητέρα μου μάλιστα τις πρόσθετε στην τροφή για τις κότες τους για να “ζεσταθούν” και να κάνουν αυγά την χειμερινή περίοδο. Ο πατέρας μου πάλι θεωρούσε ότι καυτερές πιπεριές σε δυνατό τσίπουρο είναι το άριστο φάρμακο για εντριβές, για τους πόνους των αρθρώσεων.

Αργότερα, σε ένα σεμινάριο, έμαθα για τις ευεργετικές ιδιότητες της καψαϊκίνης και τη χρήση της στη φαρμακευτική. Φρόντιζα, λοιπόν, πάντα να έχω σε αυλή ή σε μπαλκόνι μια-δυο γλαστρούλες με διαφόρων ειδών καυτερά πιπέρια. Άσε που η αρμαθιά με τις ξερές πιπεριές κοσμούσε τις κουζίνες μου τον χειμώνα. Αυτό όμως που με γοήτευε ήταν η κρυμμένη δύναμη της καυτερής πιπεριάς στο στάδιο που ακόμη είναι πράσινη. Από έξω αθώα και μέσα κολασμένη! Αποφάσισα λοιπόν να την τιθασεύσω αυτή την “πράσινη λάβα”.

Πράσινη λάβα

Υλικά

Παρασκευή:

Συλλέγουμε τις καυτερές πιπεριές μας πριν κοκκινίσουν. Φορώντας “χειρουργικά” γάντια τις ανοίγουμε στη μέση και τις καθαρίζουμε από τους σπόρους. Τις κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια.

Τοποθετούμε τα κομμάτια σε γυάλες. Σε μια κατσαρόλα βράζουμε το λευκό ξύδι με μια κουταλιά ζάχαρη και μια χοντρό αλάτι ανά λίτρο ξυδιού. Όταν βράσει, περιχύνουμε το υγρό πάνω από τις πιπεριές, γεμίζοντας τις γυάλες. Κλείνουμε τα βάζα μας και τα αφήνουμε σε σκοτεινό μέρος για τουλάχιστον 6 μήνες να ωριμάσουν.

Όταν ωριμάσουν, τις στραγγίζουμε από το ξύδι και τις περνάμε στο multi να γίνουν πολτός. Διατηρούμε τον πολτό σε βαζάκια. Κρατάμε το ξύδι που περίσσεψε σε μπουκάλια.

Έχουμε λοιπόν 2 προϊόντα, την “πράσινη λάβα”, άριστο υλικό για να προστεθεί σε όσπρια, σαλάτες, dressing κλπ και να τα πλουτίσει με το καυτερό φιλί της και το καυτερό ξύδι για ανάλογες χρήσεις.

Κάποιες περισσότερες πληροφορίες για την καψαϊκίνη:
• Σαν ουσία δεν είναι υδατοδιαλυτή αλλά ελαιοδιαλυτή. Αυτό σημαίνει ότι αν “καείτε” από καυτερή πιπεριά, όσο νερό και να πιείτε δεν μπορείτε να ανακουφιστείτε. Βουτήξτε ένα κομμάτι ψωμί σε ελαιόλαδο και φάτε το αργά-αργά. Θα νιώσετε καλύτερα.
• Καψαϊκίνη περιέχουν τα έμπλαστρα για να θερμάνουν και να ανακουφίσουν τον πόνο.
• Βοηθάει τον οργανισμό να κάνει καύσεις, γι' αυτό και βοηθάει αυτούς που θέλουν να αδυνατίσουν.
• Είναι αφροδισιακή αλλά μην το παρακάνετε γιατί υπερβολική χρήση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο έντερο.
• Η κάψα των διαφόρων ειδών καυτερής πιπεριάς μετριέται με την κλίμακα Scoville. Δημιουργός της ο ομώνυμος χημικός.
• Περισσότερα και πιο επιστημονικά εδώ.

Οι καυτερές πιπεριές ανέκαθεν με γοήτευαν! Ίσως είναι η δύναμη που κρύβεται σε έναν φαινομενικά αθώο καρπό, ίσως είναι οι αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια όταν οι μητέρα μου τις έδινε στις κότες τον χειμώνα για να “ζεσταθούν” και να κάνουν αυγά.