Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Twitter | Facebook | Google+ |

Διαφήμιση

Διαφήμιση

Κουβανέζικη φασολάδα, της Taqueria Maya

της Κικής Τριανταφύλλη Μαγειρικές ιστορίεςμεξικάνικο, μπουρίτος, τάκος, φασόλια pinto, πίντο, εστιατόρια, Taqueria Maya

Στο καινούργιο μεξικάνικο στέκι της οδού Πετράκη στο Σύνταγμα, δοκιμάσαμε μια υπέροχη παχουλή φασολάδα με καταγωγή κουβανέζικη, αρωματισμένη διακριτικά με κίμινο και φρέσκο κόλιανδρο. Γίνεται με πίντο, μια ποικιλία κόκκινων φασολιών με στίγματα, που αγαπούν στο Μεξικό και τα χρησιμοποιούν σε πολλά τοπικά πιάτα. Δεν θα μπορούσαν λοιπόν να λείπουν από την κουζίνα της Taqueria Maya*, όπου τρως σαν Μεξικανός που αγαπάει την ποιότητα.  

Ο Χάρης Γεροδήμος, ο νεαρός ιδιοκτήτης της Taqueria Maya, φανατικός της υγιεινής διατροφής και της ποιότητας, μοιράστηκε με χαρά τη συνταγή του μαζί μας γιατί πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει σε κάθε κουζίνα, ειδικά το φθινόπωρο και τον χειμώνα. «Είναι ένα πιάτο που αγαπάμε πολύ εδώ, ακόμη και την άνοιξη και το καλοκαίρι, το προσωπικό μας έτρωγε φασόλια σχεδόν κάθε μέρα» μου είπε και δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση. Είναι πεντανόστιμα, είναι χορταστικά και δεν σε φουσκώνουν καθόλου.

photo: Κική Τριανταφύλλη
photo: Κική Τριανταφύλλη

Υλικά για 12 άτομα

  • 500 γρ. φασόλια πίντο
  • 280 γρ. ώριμες φρέσκες ντομάτες κομμένες σε κύβους
  • 80 γρ. ξερό κρεμμύδι, τριμμένο
  • ½ κουταλιά της σούπας κίμινο σκόνη
  • ½ κουταλιά της σούπας πάπρικα γλυκιά
  • 4 σκελίδες σκόρδο
  • 1-2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
  • 1 ½ λίτρο ζωμό λαχανικών
  • ½ ματσάκι φρέσκο κόλιανδρο
  • αλάτι

Βράζουμε τα φασόλια μέχρι να μαλακώσουν λίγο, τα σουρώνουμε και πετάμε το νερό. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι, σωτάρουμε το κρεμμύδι, προσθέτουμε το σκόρδο, ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα για 1-2 λεπτά και ρίχνουμε την ντοματα, το κύμινο, την πάπρικα και τον κόλιανδρο ψιλοκομμένο. Και για πιο hot γούστα ρίχνουμε επίσης λίγη καυτερή πάπρικα ή φρέσκιες πιπερίτσες. Προσθέτουμε και τα φασόλια και τα γυρνάμε όλα μαζί, κατόπιν το ζωμό και βράζουμε το φαγητό μέχρι να μαλακώσουν τα φασόλια. Οταν είναι έτοιμο, δοκιμάζουμε και προσθέτουμε το ανάλογο αλάτι. Σερβίρουμε τα φασόλια χλυαρά με λίγο ψιλοκομμένο κόλιανδρο.

*Για την Taqueria Maya

photo: Κική Τριανταφύλλη
photo: Κική Τριανταφύλλη

Η αρχή έγινε τη δεκαετία του 1990 στο Κεφαλάρι, όταν άνοιξε η Escoba. Μεξικάνικος διάκοσμος, τάκος, μπουρίτος και όλιγον από τεξ-μεξ, χαλαρή διάθεση, μπύρες και ροκιές. Κάπως έτσι γνωρίσαμε και αγαπήσαμε το μεξικάνικο φαγητό που φαίνεται ότι τελικά ταιριάζει στον ουρανίσκο μας. Ισως γιατί φαίνεται πρόχειρο ενώ δεν είναι, τρώγεται εύκολα ακόμη και στο πόδι ενώ σου χαρίζει και μια αίσθηση θαλπωρής. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι υπάρχουν πλέον τόσα πολλά μεξικάνικα εστιατόρια στην Αθήνα.

Το πιο πρόσφατο απόκτημα της Αθήνας είναι η Taqueria Maya που εγκαταστάθηκε στην οδό Πετράκη, ένα στενάκι στην καρδιά του εμπορικού κέντρου της πόλης μας που αγαπούσα από τα φοιτητικά μου χρόνια, γιατί αποπνέει ηρεμία. Χαίρομαι, λοιπόν, πολύ να το βλέπω σήμερα να ανθίζει με ωραία καφέ και εστιατόρια.

photo: Κική Τριανταφύλλη
photo: Κική Τριανταφύλλη

Ο Χάρης Γεροδήμος αγάπησε το μεξικάνικο φαγητό όταν πήγε να δουλέψει σε ένα ακριβό εστιατόριο στο Σιάτλ της Αμερικής αφού εργάστηκε για ένα διάστημα στο Matsuhisa στη Μύκονο και στην Αθήνα και στο vegan Αβοκάντο της οδού Νίκης. Το όνειρό του, λοιπόν, ήταν να ανοίξει κάτι ανάλογο και εδώ. Και το έκανε πραγματικότητα σε ένα κομψό μαγαζάκι – πέρασμα με ανοικτή κουζίνα. Εδώ θα φας καλά και όχι δήθεν (γιατί χορτάσαμε από κονσέρβα μεξικάνικη).

photo: Κική Τριανταφύλλη
photo: Κική Τριανταφύλλη

Τα κρέατα είναι από την Κερκίνη, τα αβοκάντο βιολογικά από την Κρήτη (τα πιο νόστιμα του κόσμου) και ό,τι δεν υπάρχει στην Ελλάδα (λίγα πράγματα) εισάγονται από το Μεξικό. Σερβίρονται τα κλασικά, σαλάτες, τάκος και μπουρίτο, τορτίγιες (πιτούλες από καλαμποκάλευρο) με διάφορες επιλογές για τη γέμιση. Το μενού είναι γραμμένο σε ένα μεγάλο πίνακα πάνω από την κουζίνα οπότε βλέπεις και αποφασίζεις. Στον πάγκο, θα δεις ένα ακόμη γνώριμο πρόσωπο της αθηναϊκής εστίασης. Είναι ο Τζίμης, ο ελληνοαμερικανός σεφ του στιλάτου και μποέμ Hell’s Kitchen, της οδού Κλεισθένους πίσω από το Δημαρχείο, όπου απολαμβάναμε κάποτε, όχι και τόσο παλιά, το ωραιότερο brunch της πόλης.

Τιπς:

*Η μαργαρίτα είναι απίθανη, όπως και ένα χωρίς αλκοόλ δροσιστικό/χωνευτικό ποτό με ιβίσκο που σερβίρουν. Κι αν θέλετε καφέ θα σας έρθει από το 21gramms, το κομψό καφέ-κοκτεϊλάδικο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.

*Ακόμη και μωρά στο καρότσι είναι καλοδεχούμενα στη Maya. Στην τουαλέτα υπάρχει ακόμη και αλλαξιέρα για τις ανάγκες τους.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πρόσφατα άρθρα της Κικής Τριανταφύλλη

Πρόσφατα άρθρα στην κατηγορία 'Μαγειρικές ιστορίες'