Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Στην παιδική μου ηλικία, στην Καρδίτσα, οι λέξεις “ξεμποστάνιασμα” και “ξεμποστανιασμένος”, ακούγονταν συχνά κυρίως με μια μεταφορική έννοια. Συνήθως είχαν να κάνουν με τα γηρατειά και την παρακμή. Είχαν χαραχτεί αρνητικά μέσα μου. Φέτος ήλθε ο καιρός να αλλάξω γνώμη. Είναι και το ξεμποστάνιασμα μέσα στον κύκλο της ζωής. Έχει κι αυτό τις χάρες του.

Φέτος, που για πρώτη φορά στον ξενώνα ΑΜΑΝΙΤΑ βάλαμε τόσο μεγάλο καλοκαιρινό περιβόλι, έφτασε ο καιρός του ξεμποστανιάσματος. Ήλθαν τα μέσα του φθινοπώρου και ο ήλιος δεν είχε πια τη δύναμη να δώσει ζωή στα γερασμένα ζαρζαβατικά. Τα φύλλα κιτρίνισαν και έπεσαν, οι καρποί δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν και έγιναν δύσμορφοι. Μαζέψαμε ό,τι μπορούσε να αξιοποιηθεί και μαγειρέψαμε αποχαιρετώντας το περιβόλι μας, που τόση απόλαυση έδωσε φέτος σε μας και τους φιλοξενούμενούς μας.

Ένα από τα φαγητά που κάναμε ήταν μια παραλλαγή της καλοκαιρινής μπατζίνας, αυτής της θεσσαλικής πίτας που τόσο αγαπάμε. Χρησιμοποιήσαμε χειμωνιάτικες κολοκύθες που δεν κατόρθωσαν να ωριμάσουν, να πορτοκαλίσει η σάρκα τους και να σκληρύνει η πέτσα τους, καθώς και ό,τι άλλα ζαρζαβατικά είχαμε μαζέψει.

Μπατζίνα ξεμποστανιάρα

Υλικά

Παρασκευή

Τρίβουμε τα κολοκύθια στον τρίφτη, τα βάζουμε σε τρυπητό και με λίγο αλάτι τα στύβουμε να φύγουν τα πολλά υγρά. Ψιλοκόβουμε τα υπόλοιπα ζαρζαβατικά και μυρωδικά. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα υλικά μας, με μπόλικο ελαιόλαδο, τα αυγά, την τριμμένη φέτα και τόσο καλαμποκάλευρο όσο να δημιουργηθεί ένας χυλός. Λαδώνουμε καλά το ταψί μας, ρίχνουμε τον χυλό και τον απλώνουμε ώστε να μη ξεπερνάει σε πάχος το 1 εκατοστό. Ρίχνουμε ελαιόλαδο στην επιφάνεια και ψήνουμε στους 200 βαθμούς μέχρις ότου ροδίσει.

Τρώγεται ζεστή ή κρύα.