Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η συνταγή είναι παραδοσιακή και παλιά. Όπως, λοιπόν, όλες οι παραδοσιακές συνταγές, υπάρχει σε πολλές παραλλαγές, κάθε σπίτι κι από μία που λένε. Ειδικά στην περιοχή μου υπάρχει σε όλα τα παλιά τετράδια συνταγών αφού, όπως μου λένε, ήταν το καθιερωμένο γλυκό της 6ης Αυγούστου σε παλιότερες εποχές, όταν οι άνθρωποι τηρούσαν τουλάχιστον τη νηστεία του Δεκαπενταύγουστου. Μαζί με τα κουραμπιεδάκια  με λουκούμι, ήταν το γλύκισμα που συνήθιζε η γιαγιά μου και η μάνα μου λέει ότι τους έφτιαχνε σε μεγάλες ποσότητες. Δεν έφτανε μια δόση γιατί και πολυπληθής ήταν η οικογένειά της και μεγάλο το σόι που επισκέπτονταν εκείνη τη μέρα την εκκλησία του Αφέντη Χριστού στη γειτονιά της και περνούσε για έναν καφέ, τουλάχιστον, από το σπίτι της.

Πολύ συνηθιζόταν επίσης σε όλες τις γιορτές του Νοέμβρη και των αρχών του Δεκέμβρη, που δεν είναι και λίγες! Μέρες νηστείας αλλά οι γιορτές, γιορτές με τα όλα τους! Με τα λικέρ τους, με τα μελομακάρουνα και τα νηστίσιμα πατούδα αλλά και με τους περίφημους κουραμπιέδες αμυγδάλου με ελαιόλαδο. Εξάλλου αρκετοί έφτιαχναν λαδένιους κουραμπιέδες και τα Χριστούγεννα αφού το ελαιόλαδο ήταν σίγουρα υλικό που υπήρχε σε περισσότερα σπίτια απ’ ό,τι το ακριβότερο βούτυρο. Αργότερα, και στις μέρες μας αυτοί οι κουραμπιέδες είναι μια πιο υγιεινή εναλλακτική για όσους  έχουν λόγους να προσέχουν τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδιά τους. Διάλεξα από τις αρκετές συνταγές που έχω στο τετράδιό μου τούτη εδώ, γιατί είναι πολύ απλή και δίνει πολύ καλό αποτέλεσμα. Προσάρμοσα όμως τις ποσότητες στην κλασική δοσομετρική κούπα για να διευκολύνω όσους αποφασίσουν να τους φτιάξουν (ήδη η συνταγή μου έχει ζητηθεί από δυο φίλες!). Σε μια μη νηστίσιμη παραλλαγή της  διατηρούμε το ελαιόλαδο και προσθέτουμε αν θέλουμε 1 αυγό ολόκληρο και έναν κρόκο.

Είναι τραγανοί και αρωματικοί και λιώνουν στο στόμα και στο μόνο που διαφέρουν από τους κλασικούς κουραμπιέδες είναι η μυρωδιά του βουτύρου! Έχουν την ίδια υφή και το αμύγδαλο δίνει και σε τούτους εδώ ιδιαίτερη νοστιμιά. Πασπαλισμένοι με άχνη ή καλυμμένοι με σοκολάτα σε μια πιο μοντέρνα εκδοχή, είναι απολαυστικοί!

Υλικά

(για περίπου 50 σχετικά μεγάλους κουραμπιέδες)

Επί το έργον:

Καβουρδίζουμε τα αμύγδαλα στο τηγάνι μέχρι να μυρίσουν ανακατεύοντας συνεχώς για να μη καούν (αυτό γίνεται πιο εύκολα αλλά πιο αργά στον φούρνο). Αφήνουμε να κρυώσουν και τα κόβουμε σε 3 ή σε 4 κομμάτια.

Βάζουμε σε μπολ ανάμειξης το ελαιόλαδο με τη ζάχαρη και τα χτυπάμε αρκετή ώρα με το χέρι ή με το μίξερ μέχρι να διαλυθεί εντελώς η ζάχαρη και να αποκτήσει κρεμώδη υφή το μείγμα (μου πήρε 15 λεπτά με το μίξερ χειρός). Προσθέτουμε το ποτό και τα μυρωδικά , ανακατεύουμε και αρχίζουμε να προσθέτουμε το αλεύρι. Στην 1η κούπα βάζουμε και το μπέικιν. Μετά την 4η κούπα είμαστε πιο προσεκτικοί γιατί μπορεί να μην πάρει ολόκληρη την 5η κούπα η ζύμη μας. Πρέπει να έχουμε μια ζύμη σχετικά σφικτή αλλά εύπλαστη. Αφήνουμε για 15 λεπτά να ξεκουραστεί η ζύμη και πλάθουμε τους κουραμπιέδες στα σχήματα που θέλουμε.

Εγώ παίρνω ζυμαράκι στο μέγεθος ενός μεγάλου καρυδιού και τους πλάθω στρογγυλούς ή τριγωνικούς. Κάνω και μια λακουβίτσα στη μέση για να «καθίσει», λέει, η ζάχαρη, αν και μάλλον εξαφανίζεται στο ψήσιμο. Τους αραδιάζουμε σε ταψί και τους ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 30-35 λεπτά (προθερμασμένος φούρνος, μεσαία σχάρα).

Όταν είναι έτοιμοι, τους αφήνουμε να σταθούν για 5 λεπτά και τους πασπαλίζουμε με ελάχιστη άχνη χωρίς να τους βγάλουμε από το ταψί (εκτός από εκείνους που θέλουμε να καλύψουμε με σοκολάτα). Όταν κρυώσουν εντελώς, ολοκληρώνουμε το πασπάλισμα βάζοντάς τους λίγους-λίγους σε επιφάνεια που έχουμε πασπαλίσει με άχνη και κοσκινίζοντας πάνω τους αρκετή ακόμη.

Τους φυλάσσουμε σε μπολ που κλείνει καλά βάζοντας ανάμεσά τους λαδόκολα (ή χαρτί ψησίματος). Αν τους θέλουμε σοκολατένιους, λιώνουμε σε μπεν μαρί κουβερτούρα με λίγο ελαιόλαδο και τους βουτάμε.

Με τη βοήθεια ενός πιρουνιού τους βγάζουμε σε λαδόκολα και, όταν κρυώσουν εντελώς, τους ξεκολάμε με τη βοήθεια ενός μαχαιριού.

Παρατηρήσεις

• Χρησιμοποίησα 200 γραμμάρια κουβερτούρα και 1 κουταλιά ελαιόλαδο και κάλυψα 14 κουραμπιέδες με αρκετά παχύ στρώμα
• σοκολάτας. Για τους υπόλοιπους, χρειάστηκα 1 κούπα άχνη.
• Αντί αμύγδαλα μπορούμε να βάλουμε καρύδια.
• Αν αυξήσουμε λίγο τη ζάχαρη στη ζύμη μπορούμε να μη πασπαλίσουμε εξωτερικά τους κουραμπιέδες και να φτιάξουμε ένα είδος νόστιμων μπισκότων αμυγδάλου.

*Για επιπλέον φωτογραφίες από τα στάδια της ετοιμασίας και παρατηρήσεις δείτε το blog της Βαγγελιώς Κασσαπάκη, Γαστρονομικός περίπλους