Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τέτοιες μέρες, πριν από τρία χρόνια, με τη Ντάνια, μια από τις πιο αγαπημένες φιλενάδες μου και συμμαθήτρια, με την οποία καθόμαστε στο ίδιο θρανίο και κάναμε του κόσμου τις σκανταλιές και τώρα πια κάπου κάπου βλεπόμαστε και μετά πάλι χανόμαστε αλλά, ξέρετε πως είναι αυτά, η αγάπη μένει, αποφασίσαμε να φτιάξουμε χριστουγεννιάτικα τζιντζερομπισκοτοσπιτάκια, για τον εγγονό της εκείνη και για την ανηψιά μου εγώ, που θα ερχόντουσαν για τις γιορτές από το νησί και το νησί, όπου ζουν τα πολυαγαπημένα μας πιτσιρίκια. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ολόκληρο χωριό από σπιτάκια, - ακόμη και σκυλόσπιτα είχε και δέντρα και ανθρωπάκια και παιδάκια και χοντρές μαγείρισσες από μπισκότο με τζίντζερ που κατέλαβαν το σαλόνι και την τραπεζαρία της φίλης μου μέχρι να διανεμηθούν - κι ένα υπέροχο τριήμερο που περάσαμε μαζί για να τα ολοκληρώσουμε. Η Ντάνια είναι πραγματική καλλιτέχνις, καταπληκτική αγιογράφος και τρομερή μαγείρισσα, εγώ ήμουν η βοηθός της (με το φούρνισμα έχω ένα θέμα αλλά στα καλλιτεχνικά τα πάω καλά). Στήσαμε, λοιπόν, την Dania&Kiki’sCo και ξεκινήσαμε.

Βασικά χρειάζεται χρόνος. Τη μια μέρα φτιάχνεις τη ζύμη και τα πατρόν, την απλώνεις, κόβεις τοίχους και σκεπές και ψήνεις τα κομμάτια, την επαύριο τα στολίζεις και τη μεθεπόμενη χτίζεις, κολλάς και συναρμολογείς. Η Ντάνια ετοίμασε τα πατρόν για την τοιχοποιία, ζύμωσε (η ζύμη είναι ίδια με αυτή που χρησιμοποιούμε και για τα γλυκοπικάντικα χριστουγεννιάτικα μπισκοτάκια με τα πολλά μπαχαρικά) και έψησε τους τοίχους, πράγμα που απαιτεί πολύ χρόνο γιατί, ειδικά για τις μεγάλες κατασκευές, οι τοίχοι ψήνονται ένας ένας, το πολύ δυο-δυο στον φούρνο και μετά πρέπει να κρυώσουν καλά πριν αρχίσει το χτίσιμο.

Εφτιαξε επίσης πηχτό γλάσο (ζάχαρη άχνη ανακατεμένη με ασπράδι) που χρησιμοποιήσαμε σαν τσιμέντο για να συναρμολογήσουμε τους τοίχους και για να φτιάξουμε το χιόνι και τα κεραμίδια σε μερικές σκεπές.

Μετά απλώσαμε όλα μας τα υλικά πάνω στο τραπέζι, μολύβια, ριζόχαρτο για τα σχέδια και λαδόχαρτο για τα ψησίματα και διάφορα εργαλεία ζαχαροπλαστικής, κορνέ και πινελάκια, ζελατίνες ζαχαροπλαστικής για τα παράθυρα, κορν φλέικς που έγιναν κεραμίδια, σοκολατένια πουράκια για τα κουφώματα, σμάρτις, πολύχρωμα ζαχαρωμένα φρούτα, που τα ψιλοκόψαμε σε διάφορα σχήματα για να στολίσουμε τοίχους και πορτοπαράθυρα, σοκολατάκια – Αη Βασίληδες για να τους βάλουμε σε καμινάδες, φρουί ζελέ για τους κήπους, ξύλα κανέλας για τους φράχτες και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς.

Το πιο δύσκολο ήταν ένα μεγάλο τζιντζερομπισκοτοπυργόσπιτο που ήθελα να φτιάξω για τα Νέα, που δούλευα τότε ακόμη, πριν μετακομίσω στο Protagon και στο Bostanistas. Το φαντάστηκα πολύ ψηλό και με σκεπή μεγάλη, τα κομμάτια αποδείχτηκαν πολύ βαριά  οπότε μας έπεφτε συνεχώς το οικοδόμημα και χρειάστηκε να επαναλάβουμε τη στατική μελέτη. Τελικά με επιμονή και υπομονή τα καταφέραμε, (στην τρίτη προσπάθεια) το στήσαμε κι έμεινε γερό μέχρι να το γκρεμίσουν οι συνάδελφοι σε ειδική τελετή που έγινε τη δεύτερη ημέρα του 2013 μετά την απογευματινή σύσκεψη για να είναι όλοι στην εφημερίδα και να προλάβουν να ροκανίσουν το τουβλάκι τους.

Μέχρι να έρθει η ώρα της κατεδάφισης, το μπισκοτόσπιτο τοποθετήθηκε στο γραφείο του διευθυντή με τη Σιμόνη φύλακα-ακοίμητο φρουρό του γιατί με δυσκολία κρατιόντουσαν οι συνάδελφοι. Σαν τα μικρά παιδιά έκαναν μόλις το είδαν, «χειρότερος» από όλους ήταν ο Δεβετζόγλου που κάθε μισή ώρα απειλούσε ότι πάει να το κοπανήσει και να το τσιμπολογήσει κι εγώ του έλεγα ψυχρά ότι η Σιμόνη θα του κόψει το χέρι αν τολμήσει. Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι εκείνες τις μέρες κι ας είχαν αρχίσει τα δύσκολα.

Εγινε λοιπόν κομμάτια και θρύψαλα το τζιντζερομπισκοτοπυργόσπιτο, την κατεδάφιση ξεκίνησε τελετουργικά η Ματίνα με την κουτάλα της (την είχε φέρει στο γραφείο για να κοπανάει και να ξεσπορίζει ρόδια) και την αποτέλειωσε ο Γιάννης με τις γροθιές του, η Κίττυ παρέλαβε την καμινάδα της (είχε κάνει κράτηση) και μετά ένας ένας με τη σειρά παρέλαβαν τα τουβλάκια τους.

Ακόμη μεγαλύτερο ενθουσιασμό έδειξε η τρίχρονη ανηψιά μου (το είχα διαπραγματευτεί με τη μαμά της γιατί δεν την αφήνει να τρώει γλυκά και καλά κάνει), που στρώθηκε στο πάτωμα μαζί με τη γιαγιά της και τακτοποίησαν το μπισκοτοσπιτάκι της όπως του έπρεπε.

Νοσταλγώ εκείνες τις γιορτές γιατί είχα περισσότερο χρόνο για τους δικούς μου και τους φίλους μου αλλά, τι να κάνουμε, έτσι είναι τώρα, ας ελπίσουμε σε καλύτερες μέρες κι ας είμαστε καλά κι αγαπημένοι.

Σας εύχομαι Καλά Χριστούγεννα.

Υ.Γ. Αυτές τις μέρες σκέφτομαι όλα τα μοναχικά παιδιά και τα παιδιά όσων δουλεύουν σκληρά για να κάνουν οι άλλοι γιορτές. Το έχω ζήσει. Η δουλειά για τους μπακάληδες γονείς μου σταματούσε μόνο ανήμερα τα Χριστούγεννα, όσο για την Πρωτοχρονιά, δούλευαν σκληρά αφού έπρεπε να γίνει απογραφή στο μαγαζί.

Υλικά για ένα τζιντζερομπισκοτόσπιτο

Για τη διακόσμηση:

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Σε μια κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο, τη ζάχαρη και το μέλι. Σε μια λεκάνη κοσκινίζουμε το αλεύρι, προσθέτουμε τη σόδα και τα μπαχαρικά, στη συνέχεια ρίχνουμε το μείγμα του βουτύρου, ανακατεύουμε καλά να γίνει μια σφιχτή ζύμη και, αν χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο νερό.

Ετοιμάζουμε τα πατρόν για τους 4 τοίχους και τα 2 πάνελ της σκεπής και κόβουμε τα κομμάτια σε λαδόχαρτο. Ανοίγουμε τη ζύμη σε λεπτό φύλλο (όσο πάχος έχει ένα νόμισμα), τοποθετούμε επάνω  τα πατρόν και με ένα μαχαίρι κόβουμε τη ζύμη στις διαστάσεις τους. Ακουμπάμε τα φύλλα (μαζί με το λαδόχαρτο) σε λαμαρίνα και τη ζύμη που περισσεύει την χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε μπισκότα (δεντράκια, αστέρια, ανθρωπάκια κλπ)

Ψήνουμε τα κομμάτια για περίπου 12 λεπτά ή μέχρι να σφίξουν και να σκουρύνουν ελαφρά στις άκρες. Τα αφήνουμε πάνω σε σχάρα να κρυώσουν για μερικά λεπτά, τα ξύνουμε ελαφρά ώστε να γίνουν οι άκρες τους λείες και τα αφήνουμε στην άκρη να κρυώσουν εντελώς.

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα ασπράδια με τη ζάχαρη άχνη μέχρι να γίνει ένα λείο και πυκνό γλάσο και το βάζουμε σε μια σακούλα κορνέ με μέτρια μύτη. Απλώνουμε μια μικρή ποσότητα γλάσου στα διακοσμητικά στοιχεία και τα κολλάμε στους τοίχους και από την εσωτερική πλευρά κολλάμε τις ζελατίνες-τζάμια παραθύρων.

Αφήνουμε να στεγνώσουν. Στη συνέχεια, απλώνουμε μπόλικη ποσότητα στις άκρες των τοίχων, τους κολλάμε και αφήνουμε να στεγνώσουν τοποθετώντας ένα μπολ ή ένα φλυτζάνι στο κέντρο για να τους βοηθήσουμε να κρατηθούν στη θέση τους μέχρι να στεγνώσει το γλάσο εντελώς.

Αφαιρούμε προσεκτικά το μπολ από το κέντρο και με τον ίδιο τρόπο κολλάμε τα κομμάτια της σκεπής μεταξύ τους και στους τοίχους (αφού προηγουμένως έχουμε κολλήσει ένα-ένα τα κεραμίδια. Προαιρετικά, πριν ψήσουμε τα πάνελ της σκεπής, μπήγουμε λοξά το αμύγδαλο φιλέ ώστε να σχηματιστούν κεραμίδια. Στο σημείο αυτό χρειάζεται να κρατήσουμε σταθερά με τα χέρια για μερικά λεπτά τα πάνελ της σκεπής μέχρι να στεγνώσει το γλάσο και να τα στερεώσει γιατί εύκολα γλυστράνε και πέφτουν.

Προσθέτουμε στο γλάσο μερικές χρώμα ζαχαροπλαστικής για έξτρα σχέδια.