Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όσες και να έχεις, ποτέ δεν είναι αρκετές: σάλτσες και αλείμματα, φυλαγμένα στο βαζάκι, επί τούτου ή γιατί τα ξέχασες, και τη στιγμή που ετοιμάζεσαι για ένα ακόμα πιάτο αδιάφορων ζυμαρικών ή ένα βαρετό σάντουιτς νοστιμίζουν τα πάντα. Έφτασε φρέσκο γράμμα της Γαλλίδας, αυτή τη φορά με κάτι από Ισπανία και την πικάντικη σάλτσα romesco. Κόκκινες πιπεριές, σκόρδο, αμύγδαλα - πόσο δένουν στη γεύση με τα λαχανικά - και ντομάτες ψιλοκομμένες (θα έπρεπε να περιμένω για το καλοκαίρι για να τις βρω φρέσκες, όμως για τους λιχούδηδες η υπομονή δεν είναι αρετή). Στην αρχή πίστεψα πως είναι μία ακόμα πικάντικη σάλτσα, έναν σωρό έχουμε φτιάξει κατά καιρούς στο σπίτι. Μόλις όμως την ετοίμασα και γεύτηκα την πρώτη κουταλιά, ε, σιγουρεύτηκα πως αυτή μας έλειπε για περιπόθητες, ολοκόκκινες μακαρονάδες.

Για περίπου δύο φλιτζάνα σάλτσας χρειάζονται:

Κόβω στη μέση τις πιπεριές, τις αδειάζω από ψίχα και σπόρια και ζεσταίνω τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Βάζω μέσα σε κάθε μισή πιπεριά μια σκελίδα σκόρδου, θέλω κι αυτές να καψαλιστούν, στρώνω μια σχάρα με λαδόκολλα και φουρνίζω τις πιπεριές για 20 περίπου λεπτά, μέχρι να σκουρύνουν οι άκρες τους αλλά, προσοχή, όχι να μαυρίσουν.

Ξεφουρνίζω, αφήνω τα σκόρδα κατά μέρος και βάζω τις πιπεριές σε ένα άνετο μπολ να κρυώσουν, σκεπασμένες με μεμβράνη. Ζεσταίνω σε χαμηλή κατσαρόλα και μέτρια προς δυνατή φωτιά, μισή κούπα ελαιόλαδο και ψιλοκόβω κρεμμύδι και σκόρδα. Τα τσιγαρίζω και, μόλις αρχίσουν να ροδίζουν, ρίχνω τα αμύγδαλα. Ανακατεύω συχνά για να μη κολλήσει τίποτα αλλά όλα τους να πάρουν ρόδινο χρώμα.

Όσο αυτά συμβαίνουν στην κατσαρόλα, δίπλα ξεφλουδίζω τις πιπεριές και τις ρίχνω μέσα. Προσθέτω κατόπιν τη ντομάτα, την πάπρικα, το λάδι και χαμηλώνω τη φωτιά στη μεσαία σκάλα ενώ το ανακάτεμα δεν σταματά. Μόλις το λάδι βγει στην επιφάνεια και αρχίσει το βράσιμο, το πολύ 3 με 4 λεπτά μετά δηλαδή, αποσύρω από τη φωτιά - δεν σβήνω όμως την εστία, γρήγορα θα επανέλθω - και με το μίξερ-ράβδο αλέθω μέχρι να προκύψει σάλτσα πηχτή αλλά όχι υγρή, με ορατά τα κομμάτια πιπεριάς και ντομάτας.

Δοκιμή προσεκτική - καίει καίει καίει! - για να προσθέσω, αν το κρίνω αναγκαίο, αλάτι. Ξανά στη φωτιά για το δεύτερο βράσιμο, στην ίδια θερμοκρασία, ανακατεύοντας συχνά-πυκνά και ξύνοντας τον πάτο μέχρι η σάλτσα να ξαναπάρει βράση. 5 με 10 λεπτά στη φωτιά ακόμα και έτοιμη. Αφήνω να κρυώσει, θα χρειαστεί γύρω στα 20 με 30 λεπτά σίγουρα, ρίχνω το ξύδι και δίνω άλλο ένα καλό ανακάτεμα με τη ράβδο πριν μπει σε βαζάκι και από εκεί στο ψυγείο ή, ακόμα καλύτερα, απευθείας στο τραπέζι για δοκιμή.

Μπορεί να μείνει στο ψυγείο ως και 5 μέρες - αν και δύσκολο να περισσέψει. Εκτός από μακαρόνια παντός τύπου και πού δεν πάει: αλειμμένη σε ψωμί, πάνω σε ψητά λαχανικά, εγώ - το ομολογώ -την ανακάτεψα ανυπόμονα με γιαούρτι και άρχισα να βουτάω κράκερς μέχρι να τελειώσει.