Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Είναι χειμωνιάτικο φαγητό αλλά, επειδή τρώγεται και κρύο σαν σνακ, μπορείτε να το δοκιμάσετε και το καλοκαίρι, με παγωμένο λευκό κρασί (ή μπυρίτσα που επίσης του πάει πολύ). Έχει καταβολές σμυρνέικες (πάντα θα είναι η κουζίνα της καρδιάς μου), μου θυμίζει τη γιαγιά Κατίνα και μόνο που το περιγράφω μου έρχεται αυτομάτως στον νου η μυρωδιά που πλανιόταν στον αέρα όταν έπεφτε το λεμόνι στα βρασμένα ρεβύθια (τι να κάνω, μαντλέν δεν είχαμε). Τα υλικά ταπεινά, φθηνά, πολύ πετυχημένη η “συνάντησή” τους, είπα να εκσυγχρονίσω λίγο την παλαιά συνταγή και πάμε να μαγειρέψουμε.

Για να χορτάσουν 4 άτομα θα χρειαστούμε

“Ιδού η Ρόδος”:

Αποβραδίς μουλιάζουμε τα ρεβύθια χωρίς σόδα και το πρωί με το καλό τα βράζουμε βγάζοντας τους αφρούς (μη λέμε τα γνωστά). Στην κατσαρόλα έχουμε ρίξει τα κρεμμύδια, τη δάφνη και λίγο λεμονάκι. Όταν μαλακώσουν για τα καλά αλλά όχι να λιώσουν, τα αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε το νερό τους, βγάζουμε τις δάφνες και το κρεμμύδι και, όπως είναι στην κατσαρόλα, τα πατάμε με το σκεύος που σπάει τις πατάτες. Αν δεν έχουμε, με το κουτάλι. Αλλά προσοχή να μη διαλυθούν όλα, θέλουμε να μείνουν απείραχτα πολλά ρεβύθια.

Σε ένα μπολ έχουμε κόψει τα αγγουράκια σε κύβους, κόβουμε με τα χέρια το τυρί σε μέγεθος ζαριού, ρίχνουμε τα ρεβύθια, αλάτι και τα πιπέρια, μισό φλυτζάνι λάδι και τρεις κουταλιές τη σούπας λεμόνι. Ανακατεύουμε και στο τέλος ρίχνουμε τον βασιλικό, μια κουταλιά της σούπας.

Παίρνουμε τις πίτες τις οποίες ζεσταίνουμε σε ένα τηγάνι τύπου τεφάλ, χωρίς λάδι, και από τις δυο μεριές. Τις βάζουμε στον πάγκο και αρχίζουμε να τις γεμίζουμε με το μίγμα. Με το μάτι υπολογίζετε πόσο θέλει.

Τις τυλίγουμε σαν σαρμαδάκια, λίγο σφιχτά για να μην ανοίξουν, και τις κόβουμε στη μέση ή σε μικρότερα κομμάτια. Τόσο απλά και υγιεινά.

Περισσότερα άρθρα της Μαρίας Χούκλη