Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αν έχετε βρεθεί σε κρητικό εστιατόριο, θα τα έχετε δοκιμάσει οπωσδήποτε. Είναι ένα από τα αγαπημένα φρέσκα κρητικά ζυμαρικά και τα προτείνουν στα μενού τους οι περισσότεροι σεφ που καταπιάνονται με την κρητική κουζίνα. Τα σκιουφιχτά ή σιουφιχτά μακαρόνια έχουν τον κόπο τους αλλά δεν γίνονται με φύλλο, όπως πολλά άλλα φρέσκα ζυμαρικά, κι έτσι μπορούν να τα φτιάξουν και μαγείρισσες που δεν συμπαθούν το ξυλίκι (πλάστη).

Σκιουφίζω θα πει στρουφίζω (και ουχί στρουμφίζω!), δηλαδή στρίβω, και όταν εξοικειωθεί κανείς με την τεχνική του στρουφίγματος, η παρασκευή τους γίνεται παιγνίδι. Εγώ την βρίσκω πολύ χαλαρωτική. Γενικά, βέβαια, εγώ βρίσκω χαλαρωτική κάθε ενασχόληση με ζυμάρι...

Τα περισσότερα κρητικά ζυμαρικά δεν περιέχουν αυγά στο ζυμάρι τους. Θέλουν περισσότερο βράσιμο από άλλα φρέσκα ζυμαρικά. Η τεχνική τους είναι διαφορετική και το βράσιμό τους. Τα σκιουφικτά μακαρόνια είναι από τα πιο νόστιμα στο είδος τους. Φτιάξτε τα εύκολα στο σπίτι ή δοκιμάστε τα αν βρεθείτε σε κρητικό εστιατόριο. Στην παραδοσιακή τους εκδοχή σερβίρονται με καμένο στακοβούτυρο και μπόλικο τριμμένο κεφαλοτύρι ή ξερό αθότυρο. Συνηθιζόταν την Κυριακή της Τυρινής και δυστυχώς δε συστήνονται καθόλου σε περιόδους δίαιτας! Είναι από τις «αμαρτωλές» προτάσεις της κρητικής κουζίνας. Σε πιο «δημιουργικές» εκδοχές σερβίρονται με διάφορες σάλτσες .

Ας δούμε, λοιπόν, πώς φτιάχνουμε σκιουφιχτά μακαρόνια!

Υλικά:

Επί το έργον:

Περνάμε το αλεύρι από σήτα γιατί στα ζυμαρικά πρέπει να είναι κοσκινισμένο. Προσθέτουμε το αλάτι, ανακατεύουμε και σιγά σιγά το νερό και το λάδι, μέχρι να προκύψει μια ζύμη που να μη κολλά στα χέρια.

Κόβουμε κομματάκια ζύμης και σε αλευρωμένη επιφάνεια πλάθουμε κορδόνια με πάχος μικρού δακτύλου. Κόβουμε κομματάκια με μήκος 2-3 εκατοστά και τα πιέζουμε με τα δάκτυλα ώστε να φτιάξουμε μια κοιλότητα. Ταυτόχρονα τα σπρώχνουμε να φύγουν μπρος ή πίσω. Αυτή η δουλειά είναι θέμα εμπειρίας.

Στις πιτήδειες (επιτήδειες) νοικοκυράδες δεν προλαβαίνει κανείς να βλέπει πότε κινούνται τα δάκτυλα! Δεν θα τις συναγωνιζόμουν, αλλά δεν τα πηγαίνω και άσχημα. Ανακατεύουμε τα ζυμαράκια μας με αλεύρι να μη κολλήσουν και συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσει το ζυμάρι μας. Τα αφήνουμε μια-δυο ωρίτσες να στεγνώσουν.

Βάζουμε μπόλικο νερό με αλάτι και μια κουταλιά λάδι σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε τα σκιουφικτά, αφού κοσκινίσουμε με κάποιο σουρωτήρι να φύγει το περίσσιο αλεύρι. Τα ανακατεύουμε συχνά μη κολλήσουν. Θέλουν τουλάχιστον μισή ώρα βράσιμο. Προσέχουμε γιατί το νερό φουσκώνει πολύ. Όταν γίνουν, τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα σε πιατέλα, που έχουμε πασπαλίσει με τυρί. Προσωπικά, βγάζω και λίγο από το χυλό τους, άλλοι τα θέλουν εντελώς στεγνά.

Βάζουμε το βούτυρο να κάψει σε μικρό κατσαρόλι ή μπρίκι και όταν αρχίσει να μυρίζει περιχύνουμε τα μακαρόνια. Πρέπει να είναι αρκετά καυτό ώστε να κάνει ένα τσιτσιριστό ήχο όταν «συναντήσει» τα μακαρόνια. Πασπαλίζουμε με μπόλικο τριμμένο κρητικό τυρί και απολαμβάνουμε !

Τις τύψεις τις αφήνουμε για αργότερα και στη ζυγαριά αναβαίνουμε μετά από μια βδομάδα δίαιτας και γυμναστικής!

Παρατηρήσεις:

• Μπορούμε να τα φτιάξουμε και με σκέτο άσπρο αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Η μητέρα μου πολλές φορές φτιάχνει σκιουφικτά με ζύμη που περισσεύει από χορτόπιτες ή μυζηθρόπιτες
• Τη σαρακοστή τα σκιουφικτά τα καίμε με λάδι και τα σερβίρουμε με νηστίσιμη σάλτσα .
• Αν δεν έχουμε στακοβούτυρο, ταιριάζει και άλλο πρόβειο ή κατσικίσιο βούτυρο με διαφορετικά βέβαια γευστικά αποτελέσματα.
• Κυκλοφορούν και τυποποιημένα σκιουφικτά από βιοτεχνίες ζυμαρικών της Κρήτης. Δεν είναι άσχημα. Αντιθέτως είναι πολύ νόστιμα. Τα χειροποίητα βέβαια είναι ασύγκριτα...

*Για επιπλέον φωτογραφίες από τα στάδια της ετοιμασίας δείτε το blog της Βαγγελιώς Κασσαπάκη, Γαστρονομικός περίπλους