Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Σαν οικογένεια μάλλον διανύουμε εποχή κέικ, αν και καλοκαιριάζει. Ίσως γιατί το συνδυάζουμε με μαρμελάδες αλλά και με παγωτά, με καφέδες αλλά και με αναψυκτικά, ή πιθανόν γιατί τελειώνει γρήγορα και δεν έχουμε τον πειρασμό μπροστά στα μάτια μας για πολλές μέρες, όπως συμβαίνει με άλλα βουτήματα. Ή ακόμη ακόμη, γιατί μεταφέρονται εύκολα στην παραλία, αφού δεν έχουν σιρόπια και κρέμες. Έχω λοιπόν θυμηθεί ένα σωρό συνταγές από τα παλιά. Προσπαθώ μόνο να μειώσω τις δόσεις που έκανα όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά και δεν αρκούνταν σε μια φέτα. Όπως έλεγα και σε προηγούμενη ανάρτηση, θέλω να είναι μικρό για να μη μπαγιατεύει, για να χτυπιέται γρήγορα, αν είναι δυνατόν ακόμη και στο multi, και για να τελειώνει γρήγορα! Λόγω εποχής δεν θέλω να είναι βαρύ από πολλά μπαχαρικά, θέλω όμως να είναι αρωματικό!

Ένα τέτοιο κέικ είναι το σημερινό μου. Κέικ βανίλιας, με ελαφρές παραλλαγές από την κλασική μου συνταγή προς τις κατευθύνσεις που προανέφερα... Ποσότητα για μια μικρή μακρόστενη φόρμα, αντικατάσταση μιας ποσότητας βουτύρου (ή όλου του βουτύρου) με ελαιόλαδο και τα αυγά ολόκληρα και όχι χωρισμένα, όπως προστάζει η κλασική συνταγή στο τετράδιό μου. Εκείνο που δεν άλλαξα είναι το κοσκίνισμα του αλευριού, που ούτως ή άλλως κάνει τα κέικ πιο αφράτα.

Σ’ αυτό το κέικ βανίλιας, η προαιρετική προσθήκη είναι 2-3 κουταλιές ανθόνερο ή ροδόνερο. Η μια κουταλιά μέσα στο μείγμα και οι άλλες σ’ ένα τελικό ράντισμα, πριν την αχνοζάχαρη. Αν σας αρέσουν οι λουλουδένιες ευωδιές στα γλυκά, μην το παραλείψετε…

Υλικά:

Επί το έργον:

Ανάβουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Αναμειγνύουμε το αλεύρι με το μπέικιν και το αλάτι και τα κοσκινίζουμε. Σε μια λεκάνη βάζουμε το ελαιόλαδο, τη ζάχαρη και τ’ αυγά και τα χτυπάμε να ομογενοποιηθούν.

Αρκούν 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε το γάλα, τη βανίλια και το ξύσμα. Αν θέλουμε προσθέτουμε και τη μία κουταλιά το ανθόνερο ή ροδόνερο.

Το λεμόνι μου ήταν πράσινο και πολύ αρωματικό! Σαν lime! Μέχρι εδώ η διαδικασία μπορεί να γίνει και στο multi και να αδειάσουμε μετά το χυλό σε μπολ. Με μια σπάτουλα προσθέτουμε το αλεύρι ανακατεύοντας απαλά να ενσωματωθεί.

Αδειάζουμε το μείγμα σε μακρόστενη φόρμα και το βάζουμε στο φούρνο (όταν έχει σβήσει το φωτάκι),στη μεσαία σχάρα ή λίγο πιο κάτω.

Ακολουθούμε τις γενικές οδηγίες για τα κέικ. Σε 50 περίπου λεπτά δοκιμάζουμε με ένα μαχαίρι και, αν βγαίνει στεγνό, βγάζουμε το κέικ από το φούρνο. Αφήνουμε να μείνει 10 λεπτά και
αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα ή δεν αναποδογυρίζουμε αλλά το βγάζουμε από τη φόρμα του.

Αν δεν βάλουμε ανθόνερο, πασπαλίζουμε ελαφρά όσο είναι ζεστό με ζάχαρη άχνη για να κολλήσει και ολοκληρώνουμε το πασπάλισμα αργότερα.

Αν βάλουμε ανθόνερο, περιμένουμε να κρυώσει ελαφρά, ραντίζουμε την επιφάνεια και πασπαλίζουμε με την άχνη.

Παρατηρήσεις:

• Αν θέλουμε να γίνει ακόμη πιο αφράτο, χτυπάμε χωριστά τα ασπράδια των αυγών σε μαρέγκα. Έτσι, κάνουμε την διαδικασία που αναφέρεται παραπάνω μόνο με τους κρόκους και στο τέλος προσθέτουμε εναλλάξ με το αλεύρι αλεύρι τη μαρέγκα.
• Αν δεν βάλουμε ανθόνερο, βάζουμε λίγη από τη βανίλια της συνταγής στην άχνη που θα πασπαλίσουμε το κέικ μας για πιο έντονη μυρωδιά.
• Αν δεν χρησιμοποιήσουμε φόρμα σιλικόνης, λαδώνουμε και αλευρώνουμε πολύ καλά τη φόρμα που θα ψήσουμε το κέικ μας.
• Επειδή ξέρω ότι όλες κάνουμε τις παραλλαγές μας, ειδικά σ’ αυτό το κέικ πηγαίνει καλύτερα η λευκή από τη μαύρη ζάχαρη. Μην την αντικαταστήσετε. Μάλιστα, αν μας αρέσουν τα «γλυκά» γλυκά, μπορούμε να την αυξήσουμε κατά 1/4 της κούπας ακόμη.
• Κατά τη γνώμη μου, ένα από τα ωραία χαρακτηριστικά του είναι το λευκοκίτρινο χρώμα του. Αν μάλιστα το καλύψουμε με σοκολάτα έχουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση χρωμάτων και γεύσεων.

*Για επιπλέον φωτογραφίες από τα στάδια της ετοιμασίας δείτε το blog της Βαγγελιώς Κασσαπάκη, Γαστρονομικός περίπλους.