Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τι είναι ο κάβουρας τι είν’ το ζουμί του, θα έλεγε ο παππούς μου ο Βονόρτας αν έβλεπε αυτό το γαυράκι που πήραμε τις προάλλες από τον ψαρά στο Αίγιο. Και θα στράβωνε τα μούτρα του. Όπως πάντα, δηλαδή, αλλά για άλλους λόγους. Γεννήθηκε μουτρωμένος, ποτέ δεν τον είχαμε δει να χαμογελάει. Τέλος πάντων, ο γαύρος ήταν ολόφρεσκος και λαχταριστός, οπότε τον κάναμε γεμιστό, έτσι για αλλαγή. Γιατί συνήθως ο γαύρος που μπαίνει στο σπίτι γίνεται μαρινάτος ή λαδορίγανη, όπως και το λαβράκι δηλαδή, αλλά συνήθως χωρίς δάφνη. Ψητός και γεμιστός όμως, με λίγο τριμμένο κεφαλοτύρι, τριμμένη φρυγανιά, λιωμένο σκόρδο, χτυπημένο αυγό και μπόλικο ψιλοκομμένο μαϊντανό γίνεται μούρλια. Τον βγάζεις για μεζέ μαζί με ένα ουζάκι (ευχαριστώ δεν θα πάρω, προτιμώ το τσίπουρο, χειμώνα – καλοκαίρι) ή για κυρίως πιάτο με μια βραστή σαλάτα στο πλάι, βλίτα και κολοκυθάκια, ας πούμε. Και να μην το ξεχάσω, δεν χρειάζεται να τρέχεις στο Αίγιο για γαύρο, όπου βρεις πάρ' τον. Αν όμως πας στο Αίγιο, θα περάσεις πολύ ωραία, είναι το μόνο σίγουρο.

Υλικά

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε το ψάρι και το ανοίγουμε στα δύο βγάζοντας το κοκαλάκι, χωρίς να χωρίσουμε τα δύο κομμάτια. Βάζουμε τα ανοιγμένα ψαράκια σε μια μεγάλη πιατέλα και αλατίζουμε ελαφρά.

Βάζουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά σε ένα μπολ και τα ανακατεύουμε μέχρι να έχουμε μια ομοιογενή μάζα.

Μετά, με ένα κουταλάκι, στρώνουμε επάνω σε ένα ψάρι λίγη γέμιση (στη θέση που ήταν το κοκαλάκι του) και σκεπάζουμε με ένα άλλο ψαράκι σαν σάντουιτς. Πανάρουμε προσεκτικά με λίγο αλεύρι και:

α) είτε τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό ελαιόλαδο

β) είτε τακτοποιούμε τα γεμιστά ψάρια σε ένα ταψάκι, καλυμμένο με αντικολλητικό χαρτί, και ψήνουμε στο γκριλ 5 λεπτά, κατόπιν τα γυρνάμε και βάζουμε να ψηθούν άλλο τόσο και από την άλλη πλευρά.