Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Φουσκώνουν τα νερά, πανσέληνος του Αυγούστου

«Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα»

Έψαχνες ξυπόλητη στα ρηχά αχινούς με πετραδάκια πανοπλία

Σ’ έναν κήπο ρεούμενο από βότσαλα λευκά και διαύγεια κυανού της μέντας

«Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο

Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε»

Φάνηκε στην απέναντι όχθη

«Κι άνοιγες μ’ έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ’ όνομά του»

Έστεκε και περίμενε

Άνοιγες τα μαύρα αγκάθια με τα χέρια κι έφτανες στις κοραλλένιες του κορφές

«Τ' αγκάθια μου για σένα λουλούδι και ανθός»

Γεύτηκες  ζωντανή την αρμύρα της χίμαιρας

Χάθηκες σε βάθη ανεξερεύνητα της σέπιας του βυθού

Άκουσες μοναχά το άλφα κεφαλαίο ν’ αντηχεί

Λαχτάρα

«Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως την διαύγεια των βυθών

Όπου σελάγιζε ο δικός σου αστερίας»

Ας μου συγχωρεθεί η ιεροσυλία - που δεν συγχωρείται άλλωστε με τίποτα, το ξέρω - να πλέξω λέξεις από την «Μαρίνα των βράχων» του Οδυσσέα Ελύτη με δικές μου εικόνες ή μάλλον γεύσεις. Μία μοναδική γεύση, «pour bien désirer».

«... ούτοι είναι προ πάντων ισχυροί και το περισσότερον κατά τους πανσελήνους και τας θερμάς ημέρας», έγραφε ο Αθήναιος.

Μαύροι, πορφυροί, καφέ, μωβ, πράσινοι, λαδί σε πολλές αποχρώσεις, με τέλεια πενταμερή συμμετρία στο ασβεστολιθικό τους κέλυφος, πιάνονται τις μέρες που δεν έχει πουνέντη και ο βυθός είναι διαυγής. Πιάνονται βουτώντας με μάσκα στα βαθιά, αλλιώς από τη στεριά ή από τη βάρκα με μακρύ καλάμι με διχάλα και δίχτυ πλεγμένο, για να μπορέσει να μπλέξει και να ξεκολλήσει ο αχινός από τον βράχο του.

Το σίγουρο είναι ότι στο μάζεμα ή στο καθάρισμα τα αγκάθια του θα μπούνε να στολίσουνε τα χέρια σας με μικροσκοπικές κουκίδες, που χρειάζονται φροντίδα με λάδι και βελόνα. Βάσανο. Βάσανο και το άνοιγμα, το καθάρισμα, το ξέπλυμα με θάλασσα. Ιεροτελεστία που γίνεται δίπλα στο κύμα και αξίζει προκειμένου να γευτεί κανείς τον κοραλί θησαυρό.

Όποιος είναι στις θάλασσες κοντά, έρχεται φεγγάρι, ας δοκιμάσει αχινούς ζωντανούς μέσα από το κέλυφος, με την αρμύρα τους ή άντε με δυο σταξιές λεμόνι και τρεις λάδι. Ίσως και ένα καλό ψωμί.

Το καλοκαίρι είναι εδώ.