Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Γεύση δεν είναι μόνο ό,τι τρώμε, γεύση είναι η ίδια η ζωή. Η μνήμη μας, οι θύμησες, οι Ερινύες, τα λάθη και τα πάθη, οι χαρές και οι τρέλλες. Γεύση είναι να ανακαλύπτεις νέες πτυχές στη ζωή σου, να αναθεωρείς τις παλιές και να πορεύεσαι σε νέους δρόμους, άγνωστους και άστρωτους μα φωτεινούς.

Γεύεσαι το πρωινό της μαμάς σου, εξελίσεσαι σε σκέτο καφέ και τσιγάρο ατέλειωτο. Βρίσκεσαι αξημέρωτα να τραγουδάς με τρελλό παρεάκι «στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε» και το νιώθεις χωρίς να ξέρεις αν το πιστεύεις, έτσι, δογματικά. Μετά από καιρό αγκαλιά και ξυπνώντας με φιλιά ξαναγυρνάς στη μαρμελάδα και στο μέλι χωρίς να αναρωτιέσαι. Αρχίζεις να αναζητάς τις ρίζες σου, αναπροσδιορίζεσαι, επιλέγεις.

Συνειδητά ακολουθώ τον δρόμο της γεύσης, σπουδάζω, μαγειρεύω, ταξιδεύω, δοκιμάζω και ας καώ, αρθρογραφώ. Η συνεχής αναζήτηση πριν λίγους μήνες με έφερε σε επαφή με την κυρία Αγγελική Μαθιοπούλου, πρόεδρο του Γυναικείου Πολιτιστικού Συλλόγου Μεταμόρφωσης Μεσσηνίας, ώστε να αναδείξουμε την ποικιλία της χοντροκατσαρής ντομάτας, όπως και του κρεμμυδιού της περιοχής.

Ο κύριος Αντρέας Ζαγάκος, ιδιοκτήτης του μεζεδοπωλείου «Στο Κύμα», στην παραλία της Καλαμάτας, παλιός γνώριμος και φίλος, αμέσως αγκάλιασε την ιδέα μου για την εκδήλωση. Περιμέναμε, λοιπόν, να τελειώσει το 5ο Σχολείο Τουρισμού, που ο ίδιος διοργανώνει μέσα από την αγάπη του για την πατρίδα μας, και ορίσαμε την 12η Νοεμβρίου ως ημέρα της εκδήλωσής μας. 

Σκοπός μας να αναδείξουμε την ποικιλία μιας ντομάτας που προέρχεται αποκλειστικά από σπόρο, είναι νοστιμότατη και εντυπωσιακή στην εμφάνιση για να ικανοποιήσει ακόμα και τους πιο δύσπιστους ουρανίσκους. Επίσης το κρεμμύδι της περιοχής, το οποίο είναι πεντανόστιμο αλλά εντελώς άγνωστο.

Οι παραγωγοί ήρθαν και αγκάλιασαν την εκδήλωση με ιδιαίτερη θέρμη, γιατί αυτό που κάνουν το σέβονται και το αγαπούν, γιατί είναι η ζωή τους, είναι ο τόπος τους. Μας ετοίμασαν ντοματοκεφτέδες και κρεμμυδοκεφτέδες, μας ζύμωσαν ψωμί και μας σέρβιραν μια βραδιά γεμάτη αγάπη βγαλμένη από πραγματικό μόχθο, που έχει ανάγκη να βρει αντίκρυσμα.

Ομιλητές είμασταν τρεις, ο κύριος Ηλίας Μπιτσάνης, δημοσιογράφος και συγγραφέας, με λόγο μεστό και σοβαρή αντιμετώπιση των αγροτικών θεμάτων της Μεσσηνίας, όχι μόνο λόγω ιδιότητας αλλά από πραγματικό ενδιαφέρον. Σημειωτέον ότι ανταποκρίθηκε αμέσως θετικά στο κάλεσμά μου. Ο ανπληρωτής καθηγητής του ΤΕΙ Καλαμάτας, κύριος Τάσος Κότσιρας, ο οποίος ανέπτυξε την επιστημονική πλευρά του θέματος των καλλιεργειών και τελευταία η αφεντιά μου.

Μας τίμησαν με την παρουσία τους -και ελπίζουμε σε συνεχή μελλοντική στήριξη των ενεργειών μας- οι κκ Παναγιώτης Νίκας, δήμαρχος της Καλαμάτας, καθώς και ο δήμαρχος Πύλου, κύριος Δημήτρης Καφαντάρης. Οι αρχές του τόπου μας πρέπει έμπρακτα να μας αποδείξουν, και είμαι σίγουρη ότι θα το πράξουν, πως η Μεσσηνία μας δεν οχυρώνεται μόνο πίσω από απαστράπτουσες εκδηλώσεις, αλλά οι αρχές στηρίζουν το γαστρονομικό μέλλον του τόπου με την ανάδειξη των προϊόντων μας.

Είμαστε λίγοι, καλοί και τρελλοί από ρομαντισμό, ώστε να χτίσουμε γαστρονομικό μέλλον και να επαναφέρουμε το γαστρονομικό μας παρελθόν, πριν δούμε τα προϊόντα μας στο μουσείο. Επιστρέφουμε στις ρίζες μας για να τις κρατήσουμε ζωντανές και να ανοίξουμε νέους δρόμους γεμάτους νοστιμιά, λαμπερούς από το μοναδικό μας ελαιόλαδο.

Μαζί μας στην εκδήλωση ήρθαν και δύο γνωστές δημοσιογράφοι, η κυρία Κική Τριανταφύλλη (Protagon, Bostanistas) και η κυρία Γεωργία Παπανδρέου (Cook Book, Έθνος). Ξεκινήσαμε από την Αθήνα μιλώντας ως άνθρωποι της γεύσης και φτάσαμε στην Καλαμάτα ως τρεις φίλες. «Στην αγκαλιά μιας μάνας» ανακοίνωσε η Κική για την υποδοχή που μας φύλαγε η μητέρα μου με μελιτζανάκι γλυκό. 

Συνεχίσαμε με κεφτέδες, να τηγανίζει και να τραγουδάει «Έχω κεφτέδες στη φωτιά». Ντράπηκε και αποσύραμε το βίντεο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μετάνιωσε μετά, αλλά θα πρέπει να περιμένει και βεβαίως να ξανακάνει κεφτέδες.

Μετά πήγα τις φίλες μου στου Οικονομάκου για λουκάνικο και παστό, συνοδεία με αρωματισμένο νερό από ρακί Καλαμών. Δοκιμάσαμε σφέλλα και παξιμάδι δυσεύρετο, εκτός από Ιθώμης 12 στην Καλαμάτα.

Δεν είχαμε άλλο χρόνο να πάμε σε διάφορα μέρη της πόλης μου, να της ξεναγήσω ως την ομαδα «Πάμε βόλτα». Να πάμε στους ξυλόφουρνους, στο λιμάνι, στους μύλους, στη συκική, στα καραμελάδικα, να τις κεράσουμε ζεστό παστέλι με ούζο στο ρακοπότηρο και τριμμένο πάγο. Να τις τρατάρουμε ζεστή γουρνοπούλα, λαλάγγια με σφέλα, σουβλάκι με πίτα στο ιστορικό κέντρο, σύκα γεμιστά με καρύδι. Να ανάψουμε ένα κερί στους Αγίους Αποστόλους. Δεν πήγαμε στη Μάνη, ούτε στην Πύλο. Είχαμε να ξεδιπλώσουμε την ψυχή μας στην εκδήλωση, γιατί μόνο έτσι στέκονται οι ρίζες, με ψυχή.

Στην επόμενη εκδήλωση σας καλώ από τώρα, να έρθετε, να συγκινηθούμε, να διαφωνήσουμε, να γευτούμε όλοι μαζί την πατρίδα μας.