Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ο αρχιμάγειρος του Τζανείου Νοσοκομείου ζητούσε εθελοντές. Πήγαμε, λοιπόν, μαζί με την ποδοσφαιρική ομάδα των εργαζομένων του ΣΤΑΣΥ, ήρθαν και οι δευτεροετείς φοιτητές μαγειρικής από τη σχολή του ΟΑΕΔ με τους καθηγητές τους και δώσαμε έναν αγώνα μελομακαρονοπαρασκευής. Νικητές είμαστε όλοι και έπαθλό μας η ευτυχία. Τι έγινε; Μια στιγμή, θα σας τα πω όλα με τη σειρά, γιατί πολύ με απασχόλησε το τι θα σας γράψω για τον εθελοντισμό.

Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Ο υλιστικός πολιτισμός και η έξαρση της εγωκεντρικής συμπεριφοράς ωθεί στον εθελοντισμό. Από την άλλη πλευρά το αίσθημα αλληλεγγύης και η συλλογικότητα υπάρχουν αναμφίβολα. Βεβαίως οι κοινωνικές δομές …μπλα μπλα μπλα. Κουράστηκα να διαβάζω τα ίδια και τα ίδια. Τα διάβασα πολλές φορές για να μπορέσω να σας γράψω σήμερα αυτό που έζησα χθες στο Τζάνειο Νοσοκομείο. Το κείμενο δεν μπορούσε να βγει τεχνοκρατικό, δεν γινόταν.

Μεγάλος ντόρος έχει γίνει το τελευταίο διάστημα για τον αρχιμάγειρα του Τζάνειου Νοσοκομείου Ιάκωβο Απέργη. Πήγε, λέει, πίτσα στα παιδιά που νοσηλεύονται. Άκου πίτσα, πάει, έφτιαξε ο κόσμος. Μάγκας, λέει, ο μάγειρας. Άκου μάγκας, τι να πω; Θα κάνει το νοσοκομειακό φαγητό σπιτικό, άκου πράματα. Με έφερε σε επαφή μαζί του η Κική Τριανταφύλλη, η οποία κάθε τρεις και λίγο μας ζουζουνίζει με την ανθρωπιά της. Έχω κι εγώ πρόβλημα με όλα αυτά, για να μην τα πολυλογώ, μπλέξαμε.

Ο αρχιμάγειρας, λοιπόν, με κάλεσε να φτιάξουμε μελομακάρονα για τους ασθενείς του νοσοκομείου, αυτονόητο για εμένα, αδιανόητο για κάποιους άλλους. Μου ζήτησε και εθελοντές, βρήκα λοιπόν μια ποδοσφαιρική ομάδα (εργαζόμενοι στην ΣΤΑΣΥ, τη δημόσια εταιρεία μέσων σταθερής τροχιάς) που κάνει ποδοσφαιρικούς αγώνες για φιλανθρωπικούς σκοπούς). Ήρθαν και οι δευτεροετείς φοιτητές μαγειρικής από τη σχολή του ΟΑΕΔ με τον καθηγητή τους και μια καθηγήτρια που πήρε σύνταξη. Μπλέξαμε πολλοί. Το νοσοκομείο μας έδωσε υλικά. Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε τόσους τρελούς μαζεμένους;

Κάπως έτσι άρχισαν όλοι αυτοί μαζί να ζυμώνουν, να ζυμώνουν και να φτιάχνουν μελομακάρονα που κάθε τους δαγκωνιά σού φέρνει μια νοστιμάδα μοναδική, σαν εκείνη των ιστοριών που σου λέγανε οι μεγάλοι όταν ήσουν στο νηπιαγωγείο, για να σου περιγράψουν τι σε περιμένει μεγαλώνοντας, αλλά εσύ δεν τα λάμβανες όλα αυτά υπόψη γιατί ήξερες ότι δεν θα μεγαλώσεις ποτέ.

Φωνές, πειράγματα, συνταγές, φωτογραφίες, συγκίνηση, όλα τα είχαμε. Πέρναγε η ώρα και εμείς ζυμώναμε, πλάθαμε, μελώναμε, σαν να περιμέναμε μετά να στρώσουμε το τραπέζι και να έρθει η μαμά με το ψητό και ο μπαμπάς με το γλυκό. Παιδιά, που μετράγαμε τα χαρτζιλίκια από τα κάλαντα και αντί για λεφτά ρίχναμε καρύδι μπόλικο και μέλι να κυλάει σαν ποτάμι. Ήταν εκείνη την ώρα σαν να άκουγες την ευτυχία να σου ψιθυρίζει.

Αγώνας, σου λέω. Όχι, που θα μας πούνε τα πιτσιρίκια της σχολής και οι καθηγητές τους πώς κάνουν το καλύτερο μελομακάρονο. Γιατί και από την άλλη μεριά όλοι οι ποδοσφαιριστές το κατείχαν το σπορ, τους το έχουν μάθει οι μανάδες και οι σύζυγοι. Μετά όλοι μαζί αγκαλιαστήκαμε και φιληθήκαμε με κοινή ελπίδα και ευχή σε όλο τον κόσμο να είναι περαστικά όλα τα κακά.

Στους πάγκους μπροστά μας είχαμε τα πιο νόστιμα μελομακάρονα. Το σκορ χαράς και προσφοράς; Μα 100-100. Ο αρχιμάγειρας ήθελε να σας δώσει και τη συνταγή, μου είπε επίσης να σας πω «Καλές Γιορτές!».

Σε όλους.

Τα μελομακάρονα της αγάπης

Υλικά

Για το σιρόπι:

Εκτέλεση

Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Σε μια λεκάνη βάζουμε όλα τα στερεά υλικά μαζί. Σε άλλη λεκάνη ρίχνουμε όλα μαζί τα υγρά υλικά. Με μια κουτάλα ανακατεύουμε ελαφρώς τα υγρά και αρχίζουμε σιγά – σιγά να ρίχνουμε τα στερεά υλικά, ζυμώνοντας με το χέρι. Ζυμώνουμε απαλά, όχι με δύναμη, όπως για παράδειγμα όταν ζυμώνουμε  ψωμί.

Μόλις η ζύμη γίνει λεία και όχι ιδιαίτερα ελαστική, αρχίζουμε να πλάθουμε τα μελομακάρονα. Κόβουμε κομμάτια μικρά προς μεσαίου μεγέθους και τα πλάθουμε στο παραδοσιακό σχήμα ή σε όποιο άλλο θέλουμε.

Ακουμπάμε την επάνω επιφάνεια του μελομακάρονου στη πιο λεπτή πλευρά του τρίφτη τυριού και από κάτω κάνουμε με το δάχτυλό μας μια μικρή τρύπα, ώστε να σιροπιαστεί καλά αργότερα όταν έρθει η ώρα. Τοποθετούμε τα μελομακάρονα σε λαμαρίνα (κατά προτίμηση σκεπασμένη με λαδόκολλα για να μην κολλήσουν) και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα, στους 180 βαθμούς για 15-20 λεπτά το πολύ και προσέχουμε μην καούν.

Σιρόπιασμα: Πλένουμε καλά το λεμόνι και το κόβουμε στη μέση. Στύβουμε το μισό και ρίχνουμε τον χυμό του μαζί με το υπόλοιπο κομμάτι του λεμονιού σε μια κατσαρόλα μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά. Βράζουμε το σιρόπι για 5 λεπτά σε χαμηλή φωτιά.

Ρίχνουμε το καυτό σιρόπι στα κρύα μελομακάρονα και αφήνουμε να το ρουφήξουν για περίπου μισό λεπτό. Στραγγίζουμε τα μελωμένα μελομακάρονα σε σχάρα και στη συνέχεια τα πασπαλίζουμε με καρύδι τριμμένο.