Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Μερικές φορές το Facebook μοιάζει με μεγάλη γειτονιά, που λέει και ο Ρουσουνέλος. Τι εννοεί; Απλά πράγματα. Μαγειρεύει ο Ηλίας Μαμαλάκης, σπάει το φαγάκι του τη μύτη της γειτόνισσας και αναστατώνεται όλη η πολυκατοικία. Ακριβώς, δηλαδή, αυτό που συνέβη χθες την ώρα που έφευγα από το γραφείο μέσα στην πείνα. Τουρτουρίζοντας στη στάση, μίλησα για λίγο με την Εύα Παρακεντάκη στο τηλέφωνο, ξέρετε τώρα, ευχές και τέτοια (είπαμε ότι κάνουμε και δίαιτα, θα τρώγαμε φρούτο με γιαούρτι για βραδινό και οι δύο, ναι καλά) και μετά άρχισα να παίζω με το κινητό μου.

Τι κάνεις όταν περιμένεις να έρθει το λεωφορείο; Μπαίνεις στο Facebook, εννοείται. Και αν τύχει να περάσει μπροστά από το μάτι σου φωτογραφία και σχόλιο φαγητού του Ηλία, ξέρεις τι πρέπει να μαγειρέψεις μόλις φτάσεις στο σπίτι.

Ανέβασε, λοιπόν, ο αγαπημένος φίλος κουνουπίδι καπαμά και μου τρέξανε τα σάλια. Γιατί είχα χρόνια να το φάω και γιατί αυτό το φαγητό, χωρίς να μπορώ να εντοπίσω το γιατί, είναι από αυτά που μου θυμίζουν τον πατέρα μου και με συγκινούν.

Μια και δυο, λοιπόν, έτρεξα στο μανάβικο της γειτονιάς μου κι ας ήταν η ώρα περασμένη. Ο κύριος Γιωργάκης και η κυρία Κικίτσα, σας το έχω ξαναπεί, διανυκτερεύουν, και στο μαγαζί τους, Αγίου Μελετίου και Αριστοτέλους, ό,τι πιο εκλεκτό φρούτο και λαχανικό υπάρχει θα το βρεις, ακόμη και τις Κυριακές. Πριν από τα μεσάνυκτα δεν κλείνουν ποτέ, παραλίγο να κάνουν ακόμη και Πρωτοχρονιά ανάμεσα στα καφάσια με τα κάστανα, τα ντοματίνια, τα μάνγκο και τα πορτοκάλια.

Τέλος πάντων, πήρα ένα ωραίο κουνουπίδι από τα λίγα που είχε στο καφάσι, μια κονσέρβα με ντοματάκια και μερικά κρεμμύδια. Λάδι και μπαχαρικά έχω μπόλικα στο σπίτι. Με προειδοποίησε κιόλας η Κικίτσα ότι την άλλη βδομάδα θα είναι δύσκολο να βρούμε κουνουπίδια. Θα χιονίσει και θα παγώσουν, λέει, οπότε αν ορέγεστε το φαγητό ή οποιοδήποτε άλλο με αυτό το υπέροχο λαχανικό, σπεύσατε στη λαϊκή και στα μανάβικα πριν έρθει ο χιονιάς. Και μη μου πείτε ότι δεν σας προειδοποίησα.

Κουνουπίδι καπαμά

Υλικά

Καθαρίζω και ψιλοκόβω τα κρεμμύδια και τα ρίχνω σε μια κατσαρόλα με λίγο νερό να αχνιστούν. Μόλις εξατμιστεί το νερό, τα βγάζω και τα αφήνω στην άκρη. Εν τω μεταξύ έχω καθαρίσει το κουνουπίδι και το έχω κόψει σε μπουκετάκια.

Ζεσταίνω το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και ρίχνω το κουνουπίδι. Το γυρίζω με ξύλινη κουτάλα να σοταριστεί καλά και προσθέτω το αχνισμένο κρεμμύδι. Τα γυρνάω μερικές φορές, αλατοπιπερώνω και ρίχνω τα ντοματάκια και τα μπαχαρικά.

Προσθέτω ζεστό νερό να σκεπάσει το κουνουπίδι και μόλις το φαγητό πάρει βράση, χαμηλώνω τη φωτιά και το αφήνω να βράσει μέχρι να μαλακώσει το κουνουπίδι (αλλά να μη μαλακώσει τελείως) και η σάλτσα του να δέσει.

Τιπ:

Πρόσθεσα και κάτι ντοματάκια που είχαν ξεμείνει και είχαν ωριμάσει πολύ και αντί για ζάχαρη και ξύδι έριξα 2 κουταλιές της σούπας από ένα τσάτνι ντομάτας που βρήκα στο ψυγείο. Έδωσε μια υπέροχη γεύση στη σάλτσα, θα το ξανακάνω λοιπόν. Το τσάτνι είχε επίσης κομματάκια μήλου και σταφίδες που ανακάλυψα ότι πάνε υπέροχα με το κουνουπίδι.

Αν περισσέψει, λέω να βράσω μερικά ρεβύθια και να τα ρίξω μέσα.  ο διάβασα στην κουβέντα που άνοιξε κάτω από το ποστ του Μαμαλάκη και εκστασιάστηκα. Πρέπει να είναι πολύ νόστιμο. Επίσης η Βαγγελιώ συμπλήρωσε ότι στην Κρήτη το κάνουν και με χοιρινό η Μαρία ρίχνει λουκάνικο, ενώ μια άλλη φίλη είπε ότι το μαγειρεύει όπως ακριβώς και το στιφάδο. Τέλειες ιδέες δεν είναι;