Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Δείτε τη, ακόμη και μόνο για το σχέδιό της. Όταν τυχαίνει να έχεις στο σπίτι όλα τα υλικά με τα οποία την φαντάστηκες, δεν θέλει και πολύ να σκαρώσεις μια αρωματική τυρόπιτα, παρόμοια με αυτή της Κάθι Στέιπλ που προτείνει ο μέγας Γιόταμ Οτελένγκι. Την προσάρμοσα στα δικά μου δεδομένα, αντικαθιστώντας το πεκορίνο και την κρέμα γάλακτος με κεφαλογραβιέρα και γιαούρτι αντίστοιχα.

Ακόμη, τα αυγά περιορίστηκαν  σε 3 και η φέτα διπλασιάστηκε για να ισορροπήσει τη περισσότερη υγρασία του γιαουρτιού, που όταν το κτυπάς αραιώνει εν αντιθέσει με την κρέμα που πήζει. Το τελικό αποτέλεσμα έχει τόσο ωραίο σχέδιο και η εναλλαγή του ξεροψημένου τραγανού φύλλου με την αρωματική γέμιση είναι τόσο ωραία  που δεν είχα την υπομονή να την δοκιμάσω και σε άλλες παραλλαγές που έχω σκεφτεί πριν να σας την δείξω. Είναι η γνωστή πατσαβουρόπιτα τόσο όμορφα στημένη από έναν μεγάλο δημιουργό, που αξίζει να τη δείτε ακόμη και μόνο για το εξαιρετικό της στήσιμο.

Αλλά και όταν την φτιάξετε και τη δοκιμάσετε θα δείτε πόσο ανάλαφρη και ανοιξιάτικη είναι. Έτυχε να έχω ένα φυτό εστραγκόν οπότε τα αρωματικά που χρησιμοποίησα είναι αυτά που προτείνει ο  Οτολέγκι, αλλά θεωρώ ότι πιο κοντά στα δικά μας αρώματα είναι ο βάρσαμος (δυόσμος) και θα μπορούσε να παραληφθεί αν δεν υπάρχει. Η αλήθεια είναι ότι της πηγαίνει αλλά θα μπορούσε να αντικατασταθεί με άλλο αρωματικό της επιλογής μας.

Καλά,  το σχήμα και η τεχνική του ψησίματος με ενθουσίασε τόσο που σίγουρα θα την καθιερώσω και με άλλες γεμίσεις γλυκές και αλμυρές. Το προ-ψήσιμο του φύλλου το κάνει τόσο νόστιμο που σίγουρα θα εφαρμοστεί και σε άλλες παρασκευές.

Αρωματική τυρόπιτα με φύλλο κρούστας

Υλικά

Επί το έργον:

Ανάβουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Λιώνουμε το βούτυρο (να μη κάψει) και βουτυρώνουμε ένα ένα 4  από τα φύλλα κρούστας. Τα τοποθετούμε σε μια φόρμα-ταψάκι με διάμετρο 26-28cm «σταυρωτά».

Τα υπόλοιπα 2 ή 3 τα βουτυρώνουμε ένα ένα και τα μαζεύουμε σαν πλισέ. Τα στρίβουμε σαν σπείρα και τα τοποθετούμε πάνω από τα βουτυρωμένα φύλλα στο ταψάκι μας αφήνοντας όμως απόσταση ανάμεσά τους, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

Θα πάρει 2 ή 3 φύλλα γιατί δεν πρέπει να είναι στριμωγμένα αλλά να έχουν κενό περίπου 2 cm κάθε μια σπείρα από την άλλη. Λαδώνουμε τις άκρες που περισσεύουν και τις τακτοποιούμε γύρω γύρω να γίνει όμορφο το τέλειωμά μας.

Βάζουμε το ταψάκι με το φύλλο στο φούρνο και ψήνουμε περίπου 15-20 λεπτά ώσπου να ροδίσει καλά.

Το βγάζουμε από το φούρνο χωρίς να τον σβήσουμε (η διαδικασία της «κρέμας» δεν θα μας πάρει παρά ελάχιστη ώρα και δεν θέλουμε να χαμηλώσει η θερμοκρασία του). Χτυπάμε στο multi τα αυγά με το γιαούρτι, το γάλα και το αλατοπίπερο. Προσθέτουμε τα αρωματικά ψιλοκομμένα.

Σπάμε με το χέρι τη φέτα στα κενά του φύλλου και από πάνω προσθέτουμε την τριμμένη γραβιέρα. Πιέζουμε ελαφρά να προχωρήσουν στο εσωτερικό τους.

Με ένα κουτάλι αδειάζουμε την κρέμα προσεκτικά πάνω από τα τυριά προσέχοντας να μη ξεχειλίσει και ασχημίσει το εξωτερικό της πίτας-τάρτας μας.

Ξαναβάζουμε στο φούρνο για 35 λεπτά περίπου να ψηθεί και να ροδοκοκκινίσει η κρέμα.

Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και σερβίρουμε. Είναι ωραία και χλιαρή και αργότερα, σε θερμοκρασία δωματίου.

Παρατηρήσεις:

1. Η αρχική συνταγή λέει να κρυώσει εντελώς το φύλλο και μετά να προσθέσουμε την κρέμα, υποθέτω για να μείνει πιο τραγανό. Εγώ απλά το άφησα να περιμένει μέχρι να ετοιμάσω την κρέμα και ήταν αρκετά τραγανό. Θα μπορούσε λοιπόν η πίτα να γίνει σε 2 φάσεις,  και μάλιστα επειδή είναι πολύ όμορφη και θα ταίριαζε σε οποιοδήποτε μπουφέ θα μπορούσε να ετοιμαστεί το φύλλο από την προηγούμενη και να ολοκληρωθεί αργότερα.
2. Έφτιαξα την πίτα μου σε φόρμα 26 νούμερο και γι αυτό μου πήραν μόνο δύο φύλλα οι σπείρες. Θεωρώ ότι η κρέμα είναι αρκετή και για 28 νούμερο ταψάκι. Η ποσότητα των τυριών αυξήθηκε  ούτως ή άλλως όπως προανέφερα. 

Καλή επιτυχία!

*Η Βαγγελιώ Κασσαπάκη διατηρεί την ιστοσελίδα Κρήτη: Γαστρονομικός περίπλους