Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όσοι με παρακολουθείτε καιρό –χρόνια δηλαδή- θα έχετε διαπιστώσει την αγάπη μου για τα ωμοφαγικά γλυκά. Κι εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο. Μια δεινή κρεατοφάγος όπως εγώ, αγάπησε τα αντισυμβατικά αυτά γλυκά που φτιάχνονται ως επί το πλείστον με καρπούς και φρούτα κι απευθύνονται σε μια άλλη κατηγορία ανθρώπων. Αυτών που ακολουθούν την vegan ή ωμοφαγική διατροφή.

Ας απελευθερωθούμε όμως από τις ταμπέλες του εγώ τρώω αυτό, άρα είμαι εκείνο, κι εσύ τρως εκείνο, άρα είσαι το τάδε. Αν ήταν να περιγράψω τις διατροφικές μου συνήθειες, θα έλεγα ότι ακολουθώ την μεσογειακή διατροφή, καταναλώνω τρόφιμα απ΄όλες τις ομάδες τροφίμων, όμως στερούμαι δυστυχώς τα ψάρια που πραγματικά λατρεύω λόγω των παιδιών που δεν τα συμπαθούν ιδιαίτερα. Τα τελευταία χρόνια έχω μειώσει τη ζάχαρη όσο είναι εφικτό και προσπαθώ να τρέφομαι υγιεινά και με μέτρο! Θέλω δουλειά ακόμα για να κατακτήσω το ιδανικό που εγώ η ίδια έχω ορίσει, αλλά σίγουρα όσο πάει βελτιώνομαι. 

Επιπλέον στο σπίτι τρώμε αυτά που φτιάχνω. Δεν αγοράζω έτοιμες πίτσες, τυροπιτάκια, κέικ, γλυκά, κουλουράκια και κατεψυγμένα έτοιμα φαγητά. Τα φτιάχνω όλα εγώ, κάτι που μου δίνει την ευκαιρία να επιλέγω τις πρώτες ύλες και άρα να μειώνω τα λιπαρά.

Την τάρτα αυτή την έφτιαξα για να τρώω  από ένα κομμάτι (δυστυχώς μόνον εγώ) το πρωί μαζί με τον καφέ μου. Πάντα μου άρεσε να ξεκινάω τη μέρα μου με κάτι γλυκό. Είτε αυτό είναι μερικά μπισκοτάκια που βουτάω στον καφέ, είτε μια φέτα κέικ, φρυγανιές με μέλι και ταχίνι, pancakes για σπέσιαλ πρωινό τα Σαββατοκύριακα ή ιδανικά τα ωμοφαγικά γλυκά που τόσο αγαπώ!

Το υγιεινό αυτό γλυκό με ενέπνευσε όσο τίποτα. Το φωτογράφησα με καλή διάθεση κι αυτό φάνηκε. Μιλάει και φωνάζει «καλοκαίρι»! 

Το εξωτικό λάιμ μου φέρνει στο νου το μοχίτο και τις καυτές καλοκαιρινές βραδιές, ενώ η αγαπημένη μου τιρκουάζ επιφάνεια μου θυμίζει την θάλασσα που τόσο πολύ αγαπώ. Αυτά στάθηκαν η αφορμή να φτιάξω ένα σκηνικό που ανέδειξε την τάρτα έτσι όπως ακριβώς ήθελα. Λιτά και καλοκαιρινά.

Το λάιμ ή αλλιώς μοσχολέμονο (λεμόνι που μοσχοβολάει δηλαδή), είναι ένα εισαγόμενο εσπεριδοειδές, πολύ πιο ακριβό από τα δικά μας κοινά λεμόνια, αλλά πολύ πιο αρωματικό και χωρίς κουκούτσια. Είναι εντυπωσιακό μόνο και μόνο από το χρώμα του. Ας μην κρυβόμαστε όμως. Την τάρτα αυτή μπορείς να την φτιάξεις και με δικά σου, σπιτικά λεμόνια. Κανένα πρόβλημα! Το ίδιο νόστιμη, το ίδιο εντυπωσιακή και το ίδιο μυρωδάτη θα βγει!

Διάμετρος τάρτας 20 cm και ύψος 3 cm.

Υλικά για τη βάση

Υλικά για την κρέμα λάιμ

Επιπλέον υλικά

Μέθοδος

Από το προηγούμενο βράδυ (ή 12 ώρες πριν) βάζουμε τα κάσιους σε ένα μεγάλο μπολ με νερό σε θερμοκρασία δωματίου και τα αφήνουμε να μουλιάσουν.

Όταν έρθει η ώρα να φτιάξουμε την τάρτα μας, στραγγίζουμε τα κάσιους από το νερό τους και τα ξεπλένουμε λιγάκι.

Για να φτιάξουμε τη βάση της τάρτας χρειαζόμαστε μια ταρτιέρα διαμέτρου 20 εκατοστών με αποσπώμενα τοιχώματα.

Για τη βάση

Στο μούλτι πολτοποιούμε τα αμύγδαλα όσο περισσότερο μπορούμε. Μόλις το κάνουμε αυτό τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ. Στη συνέχεια πολτοποιούμε και τα καρύδια και τα βάζουμε κι αυτά στο μπολ με τα αμύγδαλα. Τέλος βάζουμε τους χουρμάδες  στον κάδο του μούλτι και τους πολτοποιούμε όσο γίνεται. Οι χουρμάδες δεν πρόκειται να πολτοποιηθούν πολύ, απλά θα κοπούν σε μικρότερα κομμάτια και θα λιώσουν. Ρίχνουμε τέλος και τους χουρμάδες στο μπολ με τους ξηρούς καρπούς καθώς επίσης και το εκχύλισμα βανίλιας. Με τα χέρια μας τώρα ζυμώνουμε τα υλικά αυτά μέχρι να προκύψει ένα κολλώδες μίγμα το οποίο είναι και η βάση της τάρτας.

Στρώνουμε το μίγμα αυτό στην ταρτιέρα, φροντίζοντας να καλύψουμε και τα τοιχώματά της  μέχρι το ύψος των 3ων εκατοστών. Όχι παραπάνω. Λειαίνουμε την επιφάνεια της βάσης μοιράζοντας ισόποσα όλο το μίγμα των χουρμάδων με τους ξηρούς καρπούς. Βάζουμε την ταρτιέρα στο ψυγείο.

Συνεχίζουμε φτιάχνοντας τη γέμιση από λάιμ και κάσιους.

Βάζουμε τα στραγγισμένα κάσιους μέσα στον κάδο του μούλτι (ή του μπλέντερ μας) και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά (το ξύσμα και το χυμό του λάιμ, το εκχύλισμα βανίλιας, το σιρόπι σφένδαμου, το αλάτι και το ¼ ενός φλιτζανιού, νερό). Πολτοποιούμε όλα αυτά τα υλικά μέχρι να γίνουν κρέμα. Όσο πιο πολύ μπορούμε. Αν δούμε ότι το μηχάνημα δυσκολεύεται να τα πολτοποιήσει προσθέτουμε ελάχιστο νερό ακόμη!!!! Όχι πολύ διότι η γέμισης της τάρτας θα γίνει πολύ ρευστή και θα τρέχει όταν την κόψουμε.

Αν επίσης δεν διαθέτουμε μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων  (όπως εγώ), τότε βάζουμε τα υλικά της γέμισης λίγα λίγα στο μικρό μας μούλτι και τα πολτοποιούμε σταδιακά. Τέλος τα ενώνουμε όλα μαζί σε ένα μπολ, ανακατεύοντάς τα καλά και κατόπιν ρίχνουμε τη γέμιση μέσα στην ταρτιέρα με την στρωμένη βάση που έχουμε στο ψυγείο.

Απλώνουμε καλά με την ανάποδη ενός κουταλιού την κρέμα από κάσιους.

Πασπαλίζουμε την επιφάνεια της τάρτας με καρύδα και ξύσμα από ένα λάιμ.

Αφήνουμε την τάρτα στο ψυγείο για ένα ολόκληρο βράδυ και πριν την κόψουμε την βάζουμε στην κατάψυξη μια ώρα ώστε να σταθεροποιηθεί. Κατόπιν την κόβουμε σε κομμάτια και τη σερβίρουμε.

Η τάρτα μπορεί να μείνει στο ψυγείο για μια εβδομάδα ή στην κατάψυξη για πολύ περισσότερο καιρό. Αν τη διατηρήσουμε στην κατάψυξη, θυμόμαστε να την βγάλουμε μια ώρα πριν σε θερμοκρασία δωματίου για να ξεπαγώσει μιας και ξεπαγώνει αρκετά εύκολα. 

* Η Χρυσαυγή Μπόμπολα διατηρεί, εδώ και 7 χρόνια, το food blog Food for Thought.