Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το Σάββατο τρυγήσαμε. Κόψαμε από την κρεβατίνα μας όσα τσαμπάκια μάς είχαν αφήσει γερά τα πετεινά του ουρανού και γύρισα στο σπίτι αποφασισμένη να φτιάξω γλυκό του κουταλιού με τη συνταγή που μου έστειλαν ο παιδικός μου φίλος ο Κώστας Μπακατσιάς, και η γυναίκα του η Κική που είναι απίθανη μαγείρισσα.

Με τα Μπακατσάκια, όπως τους λέει η μαμά μου, συναντιόμαστε τα καλοκαίρια στο χωριό μας, στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας και μεταξύ άλλων ανταλλάσσουμε συνταγές.

Η Κική κάνει τρομερά γλυκά του κουταλιού, το σταφύλι της (και το δαμάσκηνο που θα ανεβάσω αμέσως μετά) είναι υπέροχο, το δικό μου μια πανηγυρική αποτυχία*, για την οποία νομίζω ότι ευθύνεται, βασικά, το σταφύλι. Εννοείται ότι δεν το πέταξα! Μεταποιήθηκε, το έκανα σιρόπι και έγινε καταπληκτικό. Δείτε τη συνταγή στο τέλος και πάρτε μια ιδέα. Και προπαντός μη σας τρομάζουν οι αποτυχίες!!!

Πήγα να κάνω γλυκό με ροζακί, μια απίθανη ποικιλία επιτραπέζιου σταφυλιού, που όμως έχει πολύ κουκούτσι, ήταν και παραγινωμένο. Προτιμήστε, λοιπόν, μια ωραία τραγανή σταφίδα, φροντίστε να μην τραυματίσετε τις ρόγες ενώ τις καθαρίζετε και σίγουρα θα σας πετύχει. Υπόψη όσο περισσότερο βράζει το γλυκό τόσο πιο πολύ σκουραίνει και γίνεται κόκκινο, ας είναι άσπρα τα σταφύλια.

Γλυκό σταφύλι

Υλικά

Πώς το φτιάχνουμε

Πλένουμε προσεκτικά σταφύλι. Η δική μας μέθοδος είναι η εξής: Βουτάμε τα τσαμπιά σε μια λεκάνη με κρύο νερό και το αλλάζουμε δυο-τρεις φορές. Μετά βγάζουμε μία-μία ρόγα, κρατάμε τις γερές, τις ξαναπλένουμε χωρίς να τις ζουλήξουμε και τις απλώνουμε σε χαρτί κουζίνας να στεγνώσουν.

Σε κατσαρόλα με βαρύ πάτο, βάζουμε σε στρώσεις εναλλάξ τις ρόγες και τη ζάχαρη και περιχύνουμε με τον χυμό του πορτοκαλιού. Βάζουμε την κατσαρόλα στη φωτιά και προσοχή σε όλη τη διάρκεια δεν ανακατεύουμε καθόλου παρά μόνο κουνάμε απαλά την κατσαρόλα συνεχώς για να μην πιάσει.

Αφήνουμε το σταφύλι να βράσει 5 λεπτά από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός. Θα παρατηρήσετε ότι δημιουργείται ένας κίτρινος αφρός. Ξαφρίζουμε προσεκτικά. Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και όταν κρυώσει εντελώς (πιθανόν την επόμενη ημέρα) ξαναβάζουμε στη φωτιά να βράσει μερικά λεπτά ακόμη μέχρι να δέσει το σιρόπι.

Ένα κόλπο είναι να βγάλετε το σταφύλι με τρυπητή κουτάλα, να αφήσετε το σιρόπι να βράσει μέχρι να δέσει στο επιθυμητό σημείο και να ξαναβάλετε το σταφύλι για μια τελευταία βράση.

Μετά κατά τα γνωστά βάζουμε το γλυκό σε αποστειρωμένα βαζάκια (ζεστό σε ζεστά βαζάκια), τα γεμίζουμε και τα σφραγίζουμε. Τα γυρίζουμε ανάποδα στον πάγκο της κουζίνας μέχρι να κρυώσουν και τα φυλάμε στο ντουλάπι.

Γλυκό σταφύλι που έγινε σιρόπι

Απλά πράγματα. Όταν είδα (και αποείδα) ότι οι ρόγες αδειάζανε και έμενε μόνο η φλούδα τους και το κουκούτσι, τις μάζεψα με την τρυπητή κουτάλα, τις  έβαλα σε ένα λεπτό σουρωτήρι και τις ζούληξα μέχρι να βγει όλο το υγρό. Το έριξα κατόπιν και πάλι στην κατσαρόλα μαζί με το υπόλοιπο, πρόσθεσα 2 αστεροειδείς γλυκάνισους (γιατί μ’ αρέσει πολύ η δροσερή του γεύση στα γλυκά) και άφησα το σιρόπι να βράσει μέχρι να υποδιπλασιαστεί. Πώς το βλέπουμε αυτό;

Βουτάμε ένα μαχαίρι στο αρχικό υγρό και το αφήνουμε στην άκρη. Όταν βράσει αρκετά βουτάμε ένα δεύτερο ίδιο μαχαίρι και συγκρίνουμε στα δύο μαχαίρια το ύψος του υγρού. Απλά πράγματα. Και για να δούμε αν έχει δέσει ικανοποιητικά το σιρόπι, ρίχνουμε μια σταγόνα μέσα σε παγωμένο νερό, λέει ο υπέρ-ζαχαροπλάστης μας, Στέλιος Παρλιάρος. Αν γίνει σαν καραμελένια μπαλίτσα το σιρόπι είναι έτοιμο. Εγώ πάλι το ξεχνάω κάθε φορά και κάνω το παλιό οικογενειακό κόλπο. Βάζω ένα πιάτο λευκό στην κατάψυξη, ρίχνω στο παγωμένο πιάτο λίγο σιρόπι και με το δάχτυλο ανοίγω ένα δρομάκι. Αν δεν κλείσει είναι έτοιμο το σιρόπι. Αν κλείσει πρέπει να βράσει κι άλλο.

Μετά κατά τα γνωστά, μπαίνει σε αποστειρωμένα βαζάκια. Το χρησιμοποιώ όπου μπορείς να φανταστείς: σε ντρέσινγκ για τις σαλάτες, περιχύνω παγωτά, κρέμες και το γιαούρτι μου, είναι τέλειο και με τυρί.

Σιρόπι σταφυλιού

Για τέσσερα βαζάκια σιρόπι, έβρασα μαζί

Το υπόλοιπο σταφύλι έγινε πετιμέζι και μουσταλευριά. Με τη γνωστή συνταγή, που θα βρείτε εδώ.

Καλό φθινόπωρο, σας εύχομαι, αν και φέτος φαίνεται πως αργεί ακόμη κι ας τελειώνει ο Σεπτέμβρης.