Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

«Όταν ήμουν παιδί πριν γνωρίσω το δάκρυ

είχα πλάσει μια αγάπη φανταστική…»

Λάθος! Μπερδεύτηκα! Παρόλο ότι οι στίχοι του Κώστα Ψυχογιού και η μουσική του Γιώργου Μανισαλή έδωσαν στον νεαρό Τόλη Βοσκόπουλο μια μεγάλη επιτυχία το 1971, εγώ πήγαινα για αλλού.

Ξαναρχίζω λοιπόν.

Όταν ήμουν παιδί, υπήρχε στην Ομόνοια, επί της Πανεπιστημίου, ένα ζαχαροπλαστείο με το όνομα  «Ρωσσικόν».  Εκεί πηγαίναμε με την μητέρα μου τα απογεύματα που δεν εργαζόταν και απολαμβάναμε πιροσκί με κιμά. Αυτή η ανάμνηση με οδήγησε στο σημερινό πιάτο.

Λίγα λόγια για την προέλευση του πιροσκί

Στην κυριολεξία, στα ρωσικά σημαίνει «μικρή πίττα». Προέρχεται από την λέξη «πιρόγκ», που είναι η κανονική, μεγάλη πίττα. Τηγανίζεται σε λίπος από γουρούνι (λαρδί) Και έχει γέμιση κρέας, ή πατάτες, ή ακόμη και ψάρι.

Προς τα ανατολικά, παρόμοιο είναι το «Τσεμπουρέκι» από τους Ταρτάρους της Κριμαίας, που έχει σχήμα μισοφέγγαρου και τηγανίζεται σε λάδι, ενώ μια άλλη παραλλαγή, το «Τομπορέκ»  ψήνεται σε φούρνο με τούβλα.

Στη δεκαετία του 1870, μεγάλες ομάδες του πληθυσμού από τον Βόλγα (Ταυρίδα) μετανάστευσαν στη Γερμανία, όπου και έφτιαχναν το «μπιερόγκ», μια παραλλαγή του ρωσικού πιροσκί στο οποίο έβαζαν και ξινολάχανο.

Από τη Γερμανία διέσχισαν τον Ατλαντικό και έφτασαν στην μεσοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Στη Νεμπράσκα η ονομασία άλλαξε κι έγινε «Ρούντσα», ενώ στο Κάνσας παρέμεινε η ίδια.

Οι παραλλαγές αφορούν και την μέθοδο μαγειρέματος (τηγανητό ή φουρνιστό), όπως και το σχήμα.

Το σημερινό πιάτο έχει βάση μίγμα λάχανο-καρότο τουρσί, στο οποίο προσέθεσα σοταρισμένα κρεμμύδια, ανάμικτο κιμά (μισό χοιρινό, μισό βοδινό), δενδρολίβανο, αλάτι, πιπέρι και φρέσκο τριμμένο καρότο για λίγη γλύκα. Μπορείτε να βάλετε και ψιλοκομμένο βραστό αυγό, όπως έκανε το «Ρωσσικόν».

Η ζύμη που έφτιαξα είναι κλασσική ζύμη για ψωμί.  Όσο καλύτερο το αλεύρι, τόσο καλύτερο και το ψωμί. Σήμερα χρησιμοποίησα αλεύρι από τη Λήμνο, «Σταματέρης», που το βρίσκω εξαιρετικό.

Το ψήσιμο γίνεται σε φούρνο, στους 200 βαθμούς για 15 λεπτά. Μόλις βγαίνουνε τα πιροσκί από το φούρνο τα αλείφω με λίγο βούτυρο για νοστιμιά και χρώμα.

Πέρα από τη νοστιμιά, τα πιροσκί είναι παντός καιρού και ώρας. Ξυπνάς το πρωί και βιάζεσαι να φύγεις; Κανένα πρόβλημα, παίρνεις το σακουλάκι με το πιροσκί και το μασουλάς στο δρόμο. Κάνει και για μεσημεριανό, όπως και για βραδινό. Φτουράει και αρέσει. Δοκιμάστε το.

CARL BERNHARD SCHMIDT έγραψεν (1874).

*Ο Νίκος Μορόπουλος διατηρεί την αγγλόφωνη ιστοσελίδα Panathinaeos