Φαγητό και ποτό στον «Κακόμη»
Σήμερα προσκυνώ τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και καθώς διαβάζω το διήγημα του «Ο Κακόμης», αποδελτιώνω τις περιγραφές του φαγητού και του ποτού του πρωταγωνιστή.
Μεγαλωμένος μέσα σ’ ένα κλίμα γεμάτο ευλάβεια και θρησκευτικότητα, με πατέρα δάσκαλο και ιερέα, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ήταν ένας ασκητικός ονειροπόλος που έγραψε με την ιδιότυπη γλώσσα του μερικά αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Ο Κακόμης γράφτηκε το 1903.
Ο πρωταγωνιστής είναι ο Κακόμης, ο «χαμάλμπασης», δηλαδή ο αρχηγός των βαστάζων (αχθοφόρων), της μικρής παραθαλάσσιας πόλης.
Μετά τα πρωϊνά κουβαλήματα, ο Κακόμης πήγαινε στο καφενεδάκι του Αλέξη του Γατζίνου, όπου και έπινε την μαστίχα του. Ακολουθούσε ένα μικρό καυγαδάκι, αφού ο καφετζής πάντα πείραζε τον Κακόμη που έγινε χαμάλης.
Μετά το καφενείο ο Κακόμης πήγαινε στο φούρνο του Μπάρμπα Μάρκου του Βούργαρη, όπου έβγαινε στις 12 το τακτικό μεσημεριανό του γιουβέτσι. Το απολάμβανε καθισμένος σταυροπόδι με δύο λαγάνες στο «κεπένι» του φούρνου (κατά τον Σαραντάκο, το κεπένι είναι αυτό που λέμε κεπέγκι, δηλαδή το πορτόφυλλο), και έπινε και μισή οκά* κρασί.
Ακολούθως αποσυρόταν είτε στον σοφά του φούρνου είτε στην παγκέττα (μικρός πάγκος) της γειτονικής ταβέρνας και ροχάλιζε γοερά επί δύο και μισή ώρες το καλοκαίρι και μια ώρα το χειμώνα.
Μετά τον απογευματινό του καφέ, που απολάμβανε ένα τσιγάρο (όποτε εύρισκε) ή και – σπανιότερα – με ναργιλέ, κατέβαινε στο λιμάνι για μία δύο ώρες δουλειά. Όχι παραπάνω.
*Η οκά ήτανε μια μονάδα μέτρησης από την οθωμανική εποχή και αντιστοιχούσε σε 1280 γραμμάρια. Είχε υποδιαίρεση τα δράμια. Κάθε οκά είχε 400 δράμια. Καταργήθηκε το 1959.
Ισίδωρος Ιερομόναχος έγραψεν εν Ναυπλίω (Μάρτιος 1903)
Ο Νίκος Μορόπουλος είναι ο δημιουργός του ελληνοαγγλικού blog Panathinaeos