Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το σημερινό πιάτο είναι ένας ύμνος στην υπεροχότητα των ταπεινών μεν, γνήσιων δε υλικών.

Ο μπαλάς είναι ταπεινότατο ψαράκι του Αιγαίου, τιμάται δε 4,5 ευρώ το κιλό.

Τον μπαλά (dentex maccophthalmus) τον ονομάζουν και κεφαλά ή και γουρλομάτη.

 Όταν είναι μικρός είναι γκρίζος, όσο μεγαλώνει γίνεται ροζ.

Όπως βλέπεις αγαπητή αναγνώστρια, αγαπητέ αναγνώστη, τα ψαράκια που βρήκα στον ψαρά μου ήτανε μεγάλα και ολόφρεσκα. Ομοθύμως αποφασίστηκε να γίνουν τηγανητά. Έλειπε όμως η συνοδεία.

Πλείστες όσες φορές οι ερωτήσεις αυτού του τύπου απαντώνται από την ίδια τη ζωή.

Έρχεται δηλαδή η ζωή και μου λέγει «άνοιξε τέκνο μου το ντουλάπι που βάζεις διάφορα πράγματα», «πριν σε κάψω εντός της καλύβης σου και σε καταστήσω κεκαυμένο καλυβίτη.»  Έντρομος μπροστά στο ενδεχόμενο να καταστώ καυσικαλυβίτης, άνοιξα το ντουλάπι και βρήκα ένα πακέτο με φιδέ.

Κατόπιν τούτου τα πράγματα πήραν μια ανεπίστρεπτη πορεία προς το καλύτερο.

 Fide στα λατινικά είναι η πίστη και η χορδή οργάνου. Μάλλον λοιπόν προέρχεται η λέξη στα ελληνικά από δανεισμό της λατινικής που σημαίνει χορδή.

Έβρασα τα κεφάλια σε νερό με αλάτι και πιπέρι για να πάρω ζωμό, εντός του ζωμού προσέθεσα σέλινο και βούτυρο και έβρασα τον φιδέ.  Πρόσεξα να μην χρειαστεί να πετάξω ζωμό, φρόντισα να ξεατμισθεί και να απορροφηθεί από τον φιδέ. Μόλις τα έβγαλα από την κατσαρόλα προσέθεσα λίγο βούτυρο ακόμη και ψιλοκομμένο σέλινο.

Τα ψαράκια τα αλεύρωσα και τα τηγάνισα σε αραβοσιτέλαιο. Το μόνο που προσέθεσα είναι λίγο αλάτι.

Δεν μπορείτε αγαπητή αναγνώστρια, αγαπητέ αναγνώστη, να φανταστείτε την λεπτότητα της γεύσης του ψαριού αλλά και την υπέροχη αγνότητα του αναδυομένου ατμού από τον φιδέ.

Προσοχή: μη διανοηθείτε να προσθέσετε τυρί, θα καταστρέψει την λεπτοτάτη αρμονία.

Συνοδέψτε με ένα παγωμένο σαββατιανό.

*Όθων Λίμαν φον Σάντερς έγραψεν, εις την φυλακήν της Μάλτας (Ιούλιος 1919).

*Ο Νίκος Μορόπουλος διατηρεί το ελληνοαγγλικό blog Panathinaeos