Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το σημερινό πιάτο προέκυψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, που είναι ο εξής. Ξυπνάς το πρωί και αρχίζεις την ρουτίνα, ωσότου μια αόριστη ιδέα αρχίζει να στροβιλίζεται στο μυαλό σου. Κάποια στιγμή πηγαίνεις στην αγορά και εκεί μπολιάζεις την ιδέα με τα καλούδια του πάγκου. 

Η μανάβισσα σήμερα είχε ολόφρεσκα κολοκυθάκια με τους ανθούς  τους και πολύ ώριμες ντομάτες που μοσχοβολούσανε. Στο ψυγείο είχα λίγο σπανάκι και στο ντουλάπι ένα πακετάκι ρύζι αρμπόριο.

Τσιγάρισα ψιλοκομμένα ξερά κρεμμύδια, προσέθεσα το ρύζι και ανακάτεψα καλά. Προσέθεσα τις τριμμένες ντομάτες και λίγο καυτό νερό. Ανακάτεψα καλά και επανέλαβα τρεις φορές, προσθέτοντας κάθε φορά λίγο καυτό νερό. 

Όταν το μείγμα πήρε μια καλή βράση προσέθεσα το σπανάκι, ψιλοκομμένο μαϊντανό, αλάτι και καυτερές πιπεριές τσίλι. Ανακάτεψα και προσέθεσα ακόμα λίγο καυτό νερό, χαμήλωσα τη φωτιά στο 3 (ήτανε στο 9) και άφησα το μείγμα να σιγοβράσει, προσθέτοντας αραιά και που λίγο καυτό νερό.

Σε 20 λεπτά (ανάλογα με την ποιότητα του ρυζιού) το μείγμα έγινε  πηχτό, οπότε έσβησα τη φωτιά και προσέθεσα τους ανθούς των κολοκυθιών. Αφού μαράθηκαν, ανακάτεψα και άφησα το μίγμα να ηρεμήσει.

Προσέθεσα ολίγο φρέσκο ελαιόλαδο, μερικές σταγόνες λεμόνι, και απόλαυσα το έδεσμα με δροσερό ροδίτη.

Τα αρώματα από τους ανθούς είναι πολύ διακριτικά, αλλά αναδεικνύονται και δένουν εξαιρετικά με τα λοιπά υλικά. Ποιος είπε ότι τα vegetarian πιάτα δεν είναι εξαίσια;

*Υπαγόρευσε η Μπεμπέκα Μαυραγάνη στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, 18 Οκτωβρίου 1951.