Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αυτό το πιάτο είναι ό,τι πρέπει για τις εορτές. Γίνεται γρήγορα, είναι εύκολο, έχει χαμηλό κόστος, μπορεί να ταΐσει μεγάλες παρέες και πάνω απ’όλα είναι απίστευτα γευστικό. Είναι μια περίπτωση όπου θριαμβεύει η ταπεινότητα και απλότητα.

Η ταπεινή γάστρα του χοίρου για μια ακόμη φορά αναδεικνύει την ικανότητα της να συνδυάζεται με γλυκές και ξινές γεύσεις και να εντυπωσιάζει με τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της.

Αρχίζω με την κοιλιά, που την αγοράζω κομμένη σε μέτριες φέτες. Τις εμβαπτίζω σε διάλυμα νερού με χοντρό αλάτι και ξύδι για 24 ώρες. Προσθέτω αρκετό πάγο στο διάλυμα για να φύγει όλο το αίμα από την σάρκα.

Σε μια κούπα βάζω καλό κόκκινο κρασί  και προσθέτω ξερά δαμάσκηνα και σύκα να μουλιάσουν.

Καθαρίζω πατάτες μεσαίου προς μικρό μέγεθος, και τις αφήνω ολόκληρες στο νερό. Το ίδιο και με ξερά κρεμμύδια. Πρέπει να μείνουν ολόκληρα.

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα τσιγαρίζω σε ελαιόλαδο τα κρεμμύδια και τις πατάτες, τα αφαιρώ και συνεχίζω με το τσιγάρισμα του χοίρου. Προσθέτω το κρασί με τα ξερά φρούτα, φύλλα δάφνης και μαύρο πιπέρι, δύο κουταλιές της σούπας  πελτέ ντομάτες, καυτερό τσίλι κατά προτίμηση, χαμηλώνω τη φωτιά στο 6/10 και σκεπάζω.

Προσοχή στο αλάτι, μην βάλετε καθόλου, γιατί έχει ο χοίρος.

Μετά από 5 λεπτά προσθέτω τις πατάτες και τα κρεμμύδια, χαμηλώνω τη φωτιά στο 4/10 και σκεπάζω. Σε 30 λεπτά βγάζω από τη φωτιά και αφήνω την κατσαρόλα σκεπασμένη για να ηρεμήσει τουλάχιστον μία ώρα.

Σερβίρω  και απολαμβάνω με ένα αγιωργίτικο και φρέσκο ψωμί.

Είναι ένα θαύμα αυτό το πιάτο. Τα ταπεινά κρεμμύδια ανταγωνίζονται την ταπεινή γάστρα του χοίρου σε γεύση. Οι πατάτες έχουν απορροφήσει όλα τα αρώματα και λιώνουν στο στόμα, θωπεύοντας τον ουρανίσκο. 

Καλή όρεξη και καλή χρονιά!

* Έγραψεν ο φυσιοδίφης Ερνέστος Γκίλμορ, σε μια  καμπίνα στο δεξαμενόπλοιο «Spirit of Greece», στον Ειρηνικό Ωκεανό την 28 Δεκεμβρίου 1952.

**Ο Νίκος Μορόπουλος διατηρεί το blog Panathinaeos