Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Πολλές μαγειρικές εμπειρίες ξεκινάνε στην αγορά. Πρωί πρωί λοιπόν, ήμουνα έτοιμος για την αγορά. Η αύξηση της θερμοκρασίας και η ηλιοφάνεια μου είχαν δημιουργήσει μια καλοκαιρινή διάθεση καθώς περιδιάβαινα τους διαδρόμους του πολυκαταστήματος. 

Κάποια στιγμή η ματιά μου πήρε ένα ψυγειάκι που στεκότανε στη μέση και πήγα να δω τι έχει μέσα.  Ήταν γεμάτο πλατιά φασολάκια και αρακά του «Μπάρμπα Στάθη» σε προσφορά. Ξαφνικά άναψε ο λαμπτήρας της εμπνεύσεως. Φασολάκια γιαχνί! Το ωραιότερο πιάτο για να υποδεχθείς την άνοιξη με προσμονή καλοκαιρινή;

Άδραξα ένα κιλό προϊόντος και με βήμα ταχύ κατευθύνθηκα στο σπίτι για τα περαιτέρω.  

Έκανα ένα κλασσικό λαδερό πιάτο γιαχνί. Άφθονο κρεμμύδι τσιγαρισμένο, ολίγο μαϊντανό, μια σκελίδα σκόρδο, και ντομάτες ψιλοκομμένες, από τον εξαιρετικό «Κύκνο».

Μια επισήμανση για το μαγείρεμα. Μου αρέσουν αλ ντέντε τα λαχανικά, να έχουν αυτό το κρατς, να μην είναι λιώμα. Επίσης, δεν μου αρέσουν οι πατάτες μέσα στα φασολάκια. Το άμυλο αλλάζει την πρωτογενή γεύση των φασολακίων. Αν λοιπόν θέλετε πατάτες, μαγειρέψτε τις χωριστά. 

Προσθέτω λίγο ελαιόλαδο στην κατσαρόλα αφού σβήσω την φωτιά, και σε 10 λεπτά είμαι έτοιμος για να σερβίρω. Δεν μου αρέσει το πολύ λάδι, γιατί και βαραίνει πολύ το πιάτο, αλλά και αλλοιώνει τη γεύση των φασολακίων. Λίγο για μυρωδιά φτάνει.  Αυτός είναι ο λόγος που δεν αποκαλώ το πιάτο «φασολάκια λαδερά», αλλά «φασολάκια γιαχνί».

Αν δεν τα κάνετε έτσι, δοκιμάστε τα, είναι σαν να είναι διαφορετικό πιάτο.

Καθώς μαγείρευα σκεφτόμουνα με τι να συνοδέψω τα φασολάκια. Και ανοίγοντας ένα ντουλάπι βρήκα μισό κιλό φακές Agrino.  Χωρίς δεύτερη σκέψη τις έβρασα σε νερό με λίγο αλάτι. Δεν έβαλα τίποτε άλλο, γιατί ήθελα η πρόσθετη γεύση να προέλθει από το πιάτο γιαχνί που θα παντρευότανε τις φακές. 

Όταν έβρασαν οι φακές, που και αυτές τις αφήνω αλ ντέντε, σερβίρισα τα φασολάκια από τη μια μεριά του πιάτου και τις φακές από την άλλη, προσθέτοντας μόνο τη σάλτσα από τα φασολάκια στις φακές. Αν θέλετε, προσθέτετε και ελαιόλαδο, ή και ολίγο ξύδι.

Το αποτέλεσμα ήταν νηστίσιμο, γευστικό, χορταστικό και πανάλαφρο. Αρκεί να είναι εξαιρετικής ποιότητας τα υλικά.

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

*Έγραψεν ο φυσιοδίφης Αιμίλιος Σταματέας  στο Γύθειο, την 21η Μαρτίου 1822.

* Ο Νίκος Μορόπουλος διατηρεί το ελληνοαγγλικό blog  Panathinaeos