Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Λένε ότι το βερίκοκο ήρθε από μακρινές χώρες στην Ελλάδα την αρχαία εποχή. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι στο χωριό μου, σχεδόν όλοι, είχαν και μια βερικοκιά στον κήπο τους. Τα καλύτερα και τα μυρωδάτα βερίκοκα τα είχαμε στην Αύγο, σε μια καταπράσινη κοιλάδα με νερά, αμπέλια, συκιές, βερικοκιές, αχλαδιές, μουριές και πολλούς κήπους με καλοκαιρινά λαχανικά. Ένας ευλογημένος παραδεισένιος τόπος, που ότι και να καλλιεργήσεις αποδίδει τα μέγιστα. Το σπουδαιότερο είναι η ποιότητα τους, η φυσική μυρωδιά, η δροσεράδα και η γλύκα τους, όταν τα βάζεις στο στόμα σου.

Αυτή την εποχή τα βερίκοκα είναι ώριμα και μοσχομυρίζουν. Μου άρεσε να τα μαζεύω. Έχουν ένα υπέροχο ροζέ χρώμα και όταν απλώνεις το χέρι του να τα κόψεις νοιώθεις σαν να ακουμπάς το δέρμα ενός μωρού παιδιού. Είναι πολύ τρυφερά. Να σας πω και μυστικά. Έβαζα τη σκάλα με προσοχή, ανέβαινα σιγά – σιγά μαζί με το καλάθι, άπλωνα το χέρι μου σε κάθε ένα…. και ώριμος όπως ήταν έμενε σαν δώρο του δέντρου μέσα στην παλάμη μου. 

Απαλά το τοποθετούσα μέσα στο καλάθι για να μην τραυματιστεί και συνέχιζα στον επόμενο. Δεν είχε μια γοητεία όλη αυτή η τελετουργία της συλλογής; Να περιμένεις ένα ολόκληρο χρόνο να βγάλει τα καινούργια του φύλλα, να ανθίσει, να γίνει καρπός, να μεγαλώσει, να ωριμάσει. Και όλος αυτός ο κύκλος της ζωής του; Δεν είναι ένα υπέροχο δώρο;

Αυτές, δεν είναι μόνο παιδικές αναμνήσεις αλλά είναι και βιώματα που είτε το θέλουμε είτε όχι μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή. Και είναι υπέροχα βιώματα, μιας άλλης εποχής, που μάλλον δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ξαναζήσουμε σε αυτό το μεγαλείο.

Τα βιώματα της παιδική μου ηλικίας, με οδήγησαν σήμερα που βρήκα αρκετά, να τα αξιοποιήσω με τον καλύτερο τρόπο και να φτιάξω μια υπέροχη μαρμελάδα για όλη την οικογένεια. Μια μαρμελάδα από τα χέρια μου, έτσι όπως την έκανε η μάνα μου στο σπίτι μας και μας άρεσε. Άλλες πάλι αναμνήσεις και βιώματα από τις σπιτικές μαρμελάδες.

Υπάρχει παιδί που να μην του αρέσουν οι μαρμελάδες; Υπάρχει παιδί που να πει όχι δεν θέλω; Παιδί που να μην ανοίξει το ντουλάπι ή το ψυγείο και να απλώσει το χέρι του στο βαζάκι; Και μετά τι κάναμε; Το ξέρουμε όλοι. Ανοίγαμε το καπάκι προσεκτικά. Κοιτάζαμε μην μας πάρει χαμπάρι η μάνα μας. Βάζαμε το δάκτυλο μας και παίρναμε όσο γίνεται περισσότερη μαρμελάδα και το βάζαμε στο στόμα μας. Σιγά να μην παίρναμε και κουταλάκι. Έτσι δεν κάναμε όλες; Συμφωνούμε λοιπόν!

Πάμε να την απολαύσουμε

Μαρμελάδα βερίκοκο

Υλικά

Εκτέλεση

Αρχικά πλένουμε τα βερίκοκα πολύ καλά, αφαιρούμε τυχόν μαύρα στίγματα.  Ανοίγουμε τα βερίκοκα και αφαιρούμε τα κουκούτσια (δεν πετάμε τα κουκούτσια, τα κάνουμε λικέρ με πικραμύγδαλο). Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τα βερίκοκα, τη ζάχαρη και το νερό.

Αφήνουμε  σε μέτρια θερμοκρασία στην αρχή και αφαιρούμε τους αφρούς όποτε χρειάζεται. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και ψήνουμε για περίπου μισή ώρα, ανακατεύοντας κατά διαστήματα με ξύλινη κουτάλα.

Στα τελευταία 3 λεπτά ψησίματος ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και τη μέντα. Πως καταλαβαίνουμε ότι η μαρμελάδα μας έχει δέσει;

Προσωπικά, ακολουθώ τον παλιό παραδοσιακό τρόπο που μου έμαθε η γιαγιά μου: Σε ένα πιατάκι βάζω λίγη μαρμελάδα από το τσικάλι που βράζει και το τοποθετώ για 3-4 λεπτά στο ψυγείο ή το αφήνω εκτός ψυγείου να κρυώσει για περίπου 10-15 λεπτά. Όταν θα τραβήξω στη μέση μια γραμμή με το δάχτυλο θα πρέπει η μαρμελάδα να μην ενωθεί.  Αποσύρουμε από τη φωτιά και αποθηκεύουμε σε αποστειρωμένα βάζα.  Απολαύστε αυτήν την υπέροχη μαρμελάδα με φρέσκο ψωμί.

Καλή επιτυχία!