Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Απαλλαγμένη από το καθημερινό άγχος του σχολείου και των υποχρεώσεων, που πηγάζουν κυρίως από τα παιδιά, τις τελευταίες μέρες απολαμβάνω επιτέλους την αγαπημένη μου εποχή του χρόνου.

Ξυπνάω λίγο αργότερα απ΄ότι το χειμώνα, αλλά ακόμα και αυτή η μια επιπλέον ώρα ύπνου μου δίνει απίστευτη ενέργεια για την ημέρα που μόλις ξεκινά. Το μπάνιο στη θάλασσα είναι πλέον γεγονός! Ως παιδί που μεγάλωσε δίπλα στη θάλασσα δεν μπορώ παρά να τη λατρεύω, αλλά μόνο όταν είναι ήρεμη και γαλήνια. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά!

Τα απογεύματα «αρματωνόμαστε» με κράνη, ποδήλατα, παγούρια με δροσερό νερό και ξεκινάμε για την τεράστια ποδηλατάδα απ΄άκρη σ΄άκρη της παραλίας σταματώντας ανά διαστήματα να μιλήσουμε σε φίλους, συμμαθητές και γνωστούς που θα συναντήσουμε.

Δεν θέλει ο άνθρωπος πολλά για να είναι ευτυχισμένος...

Το τριήμερο που μόλις τελείωσε πήρε μαζί του και τον Σκιπίωνα, τον πρώτο καύσωνα του φετινού καλοκαιριού. Αυτό έκανε την καθημερινότητα λίγο πιο νωχελική απ΄ότι συνήθως. Οι ρυθμοί έπεσαν κι εγώ λειτουργούσα με τις μηχανές στο ρελαντί από αίσθημα αυτοσυντήρησης και μόνον. Έτσι όταν χρειάστηκε να μαγειρέψω, επέλεξα φαγητό που να κρατάει τουλάχιστον δύο μέρες και μάλιστα όσο περνάει ο χρόνος να γίνεται νοστιμότερο.

Μην ψάχνετε... Μόνο τα λαδερά έχουν αυτή την ιδιότητα. Όταν τα υπόλοιπα φαγητά την επομένη μέρα μπαγιατεύουν, τα λαδερά φαγητά αναδεικνύονται. Ο χρόνος λειτουργεί καθαρά υπέρ τους.

Το παραδοσιακό μπριάμ ή τουρλού για κάποιους άλλους, το φτιάχνω με τα εποχιακά, μεσογειακά λαχανικά, ελαφρώς παραποιημένο απ΄ότι το έμαθα από τη μητέρα και τη γιαγιά μου.

Εκτός απ΄τον κλασικό μαϊντανό (που απ΄ότι λένε οι φήμες πάει παντού), προσθέτω λίγο θυμάρι και δενδρολίβανο, μια πιπερίτσα τσίλι να το κάνει όσο πατάει η γάτα πικάντικο και ελάχιστο μέλι για να έρθει να μελώσει και να γίνει μπουκιά και συχώριο!  Δοκιμάστε το και έτσι!!! Είναι πραγματικά πολύ νόστιμο!

Μπριάμ ή τουρλού

Υλικά για  περίπου 5 μερίδες

Μέθοδος

Πλένουμε όλα μας τα λαχανικά και τα τοποθετούμε στον πάγκο εργασίας μας. Χρειαζόμαστε ένα ταψί διαστάσεων περίπου 40Χ50 εκατοστών.

Αφαιρούμε τα κοτσάνια από τις μελιτζάνες και τα κολοκύθια και τα κόβουμε σε ροδέλες περίπου ενός εκατοστού. Τα ρίχνουμε στο ταψί. Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε και αυτές σε ροδέλες. Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τις πιπεριές από τα σπόρια τους  και κόβουμε τα κρεμμύδια σε φετούλες ενώ τις πιπεριές σε μεγάλα κομμάτια.

Ψιλοκόβουμε τον μαϊντανό και τον ρίχνουμε και αυτόν στο ταψί με τα λαχανικά. Επίσης προσθέτουμε την πιπερίτσα  τσίλι ψιλοκομμένη, το θυμάρι, το δενδρολίβανο ψιλοκομμένο, το σκόρδο σε φετούλες, τη ρίγανη, το ξίδι, το ελαιόλαδο και τα ψιλοκομμένα ντοματάκια κονκασέ.

 Σε ένα μπολάκι ρίχνουμε 250 γραμμάρια νερό (το υπόλοιπο νερό θα το προσθέτουμε κατά διαστήματα κατά τη διάρκεια του ψησίματος)  και μέσα σε αυτό προσθέτουμε το μέλι καθώς επίσης και τον πελτέ. Ανακατεύουμε να διαλυθούν και περιχύνουμε με αυτό το μίγμα το φαγητό.

Τέλος αλατίζουμε και τρίβουμε φρέσκο πιπέρι.

Ανακατεύουμε με τα χέρια μας μέσα στο ταψί όλα τα υλικά που έχουμε ρίξει κι έπειτα τα στρώνουμε όμορφα μεν αλλά ανακατεμένα μεταξύ τους δε.

Βάζουμε το φαγητό στο φούρνο και ψήνουμε στους 170 βαθμούς για περίπου μιάμιση ώρα, ή μέχρι να δούμε τα λαχανικά να έχουν μαλακώσει πολύ και να έχουν μελώσει. Το φαγητό πρέπει να μείνει μόνο με το λάδι του. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος παρακολουθούμε το φαγητό κι άν έχει πιει τα υγρά του, τότε προσθέτουμε λίγο – λίγο το νερό που έχει περισσέψει. Δεν το ρίχνουμε από την αρχή όλο γιατί μπορεί και να μην χρειαστεί, αφού τα λαχανικά θα βγάλουν και αυτά πολλά υγρά.

Καλή επιτυχία!

Η Χρυσαυγή Μπόμπολα διατηρεί το blog Food for Thought