Λινγκουίνι με χαβιάρι, ξύσμα λεμονιού και ένα μυστικό

της Κικής Τριανταφύλλη 15 Φεβρουαρίου 2021 • Μαγειρικές ιστορίες • λινγκουίνι, λινγκουίνι με χαβιάρι, χαβιάρι, ξύσμα λεμονιού, σταμναγκάθι, ξινή κρέμα

Ενα δώρο …αγιοβαλεντινίτικο κατέληξε να γίνει εκπληκτικό πιάτο. Θα σας τα πω όμως με τη σειρά. Το δώρο ήταν ένα μικρό κουτάκι με σπουδαίο ελληνικό χαβιάρι οσέτρα Thesauri από την Αρτα και (αγαπημένο μου) αφρώδες ροζέ Ωδή Πανός από τη Νεμέα. Η πρώτη σκέψη μου ήταν να κάνω τη συνταγή της Ολγας Ιωάννου, παλιάς μου διευθύντριας στο «Παιδί μου κι Εγώ».

Στη γιορτή του περιοδικού τα Χριστούγεννα η Ολγα μάς έφερνε πάντα κρακεράκια αλειμμένα με χειροποίητη ξινή κρέμα δικής της παρασκευής. Χτυπούσε κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει πυκνή σαντιγί πρόσθετε λίγο ξινό γιαούρτι, πάγωνε, et voilà, το πιο ωραίο στρωματάκι για το μαύρο χαβιάρι!

Αργότερα πρόσθεσα στη συνταγή και λίγο τυρί κρέμα. Εκτός από φίνο, ελαφρώς ξινούτσικο ταίρι για χαβιάρι και μπρικ, ταιριάζει απίθανα και με βραστή ή ψητή πατάτα (ρίξτε της από πάνω και λίγο ψιλοκομμένο σχοινοόπρασο).

Στο χωριό όμως δεν ήταν εύκολο να βρω τα υλικά που χρειαζόμουν εκείνη την ώρα, οπότε έφτιαξα μια απλή απλούστατη μακαρονάδα. Αρκούν αυτές οι μικρές μαύρες μπίλιες, που που γλιστράνε και σκάνε αυθάδικα στο στόμα, για να την απογειώσουν. Αλλά της έκανα και ένα twist. Για μεσημεριανό είχαμε μπακαλιάρο τηγανητό με σαλάτα σταμναγκάθι βραστό.

Εβρασα τα μακαρόνια (linguine) στο ζουμί από τα χόρτα, τα στράγγισα, έριξα λίγο βούτυρο στο καυτό ζυμαρικό, ανακάτεψα καλά, πρόσθεσα ξύσμα λεμονιού και το χαβιάρι. Ηταν ένα θεσπέσιο πρώτο πιάτο και με το αφρώδες του Κτήματος Σπυρόπουλου απογειώθηκε.

Ακόμη και αν δεν έχετε χαβιάρι, όμως, (που δεν έχουμε κάθε μέρα βρε παιδιά, εννοείται) κάπου-κάπου χόρτα βράζετε. Μην πετάξετε το ζουμί. Εκτός από το να πιείτε μερικά ποτηράκια στην υγειά σας δοκιμάστε να βράσετε εκεί μέσα τα μακαρόνια και θα με θυμηθείτε. Αυτό ήθελα να πω και καλή σας όρεξη.