Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αυτή η συνταγή θέλει 45 λεπτά και γίνεται με κατεψυγμένο αρακά. Τον χειμώνα την κάνω σούπα, το καλοκαίρι λαδερό ή κρύα σούπα.
Ακούω αγανακτισμένες αντιρρήσεις… Πώς είναι δυνατόν να παριστάνω την οπαδό της εποχικότητας και των φρέσκων υλικών και μετά να σας δίνω συνταγές για κατεψυγμένα;
Λοιπόν, δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίφαση εδώ.

Ως προς την εποχικότητα: Πιστεύω ότι δεν πρέπει να καταναλώνουμε καύσιμα και να μολύνουμε την ατμόσφαιρα κουβαλώντας προϊόντα από τα πέρατα της γης ή ζεσταίνοντας θερμοκήπια για να δημιουργήσουμε λαχανικά και φρούτα που χρειάζονται χημική βοήθεια για να γίνουν άνοστες απομιμήσεις εκείνων που θα είχαμε κάτω από φυσικές συνθήκες. Ούτε πρέπει να πληρώνουμε τα διπλά ή τριπλά για να φάμε κάτι που θα είναι νοστιμότερο σε 2-3 μήνες. Άσχετα όμως από τις θεωρητικές αυτές αντιρρήσεις, εμένα προσωπικά δεν μου κάνει καμία όρεξη να φάω φράουλες τον Δεκέμβριο και σπαράγγια τον Αύγουστο, έστω και αν γίνεται να τα βρω νόστιμα και φθηνά, που αποκλείεται.

Τα κατεψυγμένα λαχανικά, όμως, τα βρίσκουμε στην αγορά εύκολα, φθηνά και νόστιμα. Ξέρετε πότε έπαψα να είμαι απόλυτη στο θέμα; Όταν άρχισα να καταψύχω ό,τι περίσσευε από τα δικά μου εποχικά προϊόντα: τα κολοκυθάκια, τον αρακά, τις αγκινάρες. Βεβαίως, θα μου πείτε, αυτό είναι φυσικό, αλίμονο αν δεν μπορείς να φυλάξεις τα φασολάκια απ' τον κήπο σου για να τα φας αργότερα! Σε τι διαφέρει όμως το να τρώω τα δικά μου εποχικά προϊόντα εκτός εποχής από το να τρώω τα κατεψυγμένα του εμπορίου εκτός εποχής; Αν επιτρέπεται το ένα, γιατί να μην επιτρέπεται το άλλο; Και γιατί να μη μπορεί να τα χαρεί και ο άλλος που δεν έχει λαχανόκηπο χωρίς να αισθάνεται προδότης της πράσινης ιδεολογίας;

Υπάρχουν μάλιστα μερικά λαχανικά, όπως ο αρακάς ή οι αγκινάρες, με πάρα πολύ σύντομη εποχή καρποφορίας (2-3 εβδομάδες), που καλά-καλά δεν προλαβαίνουμε να τα φάμε φρέσκα, και άλλα, όπως τα κολοκυθάκια, που βγαίνουν με τόση αφθονία όλο το καλοκαίρι που βαριόμαστε να τα τρώμε και οι φίλοι μας λένε «Έλεος, μη μου δίνεις άλλα, δεν ξέρω τι να τα κάνω!» Τυχαίνει, αυτά ειδικά τα λαχανικά να μην υποφέρουν καθόλου απ' την κατάψυξη και μαγειρεμένα να πλησιάζουν σε νοστιμάδα τα φρέσκα.
Η συνταγή που ακολουθεί γίνεται ακριβώς η ίδια και με κατεψυγμένες αγκινάρες (ιδίως κάτι νoστιμότατες «άγριες» αγκαθωτές που βρίσκουμε τελευταία). Η σούπα σερβίρεται και παγωμένη το καλοκαίρι. Ως λαδερό γίνεται πολύ ωραίο και με αγκινάρες και αρακά μαζί (μισό κιλό από το καθένα).
Δεν ταιριάζει όμως για σούπα… μπερδεύονται πολύ οι γεύσεις και χάνει την καθαρότητά του.

Οδηγίες

Σε ρηχή κατσαρόλα τσιγαρίζουμε ελαφρά στο λάδι τα κρεμμυδάκια, τον μισό άνηθο, το σκόρδο και τον δυόσμο για 5-8 λεπτά.
Προσθέτουμε (κατευθείαν απ’ την κατάψυξη) τον αρακά και νερό ως τα μισά του περίπου, υψώνουμε τη φωτιά, ανακατεύοντας μια δυό φορές μέχρι το νερό να κοχλάσει και τα μπιζέλια να ξεπαγώσουν (περίπου 5 λεπτά).
Προσθέτουμε τις πατάτες, αλάτι (ή 1 κύβο) και πιπέρι φρεσκοαλεσμένο.
Όταν ξαναβράσει το νερό, χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε το φαγητό να ψηθεί για μισή περίπου ώρα, έως ότου στύψει και γίνουν οι πατάτες.
Σερβίρουμε ζεστό ή χλιαρό, πασπαλισμένο με τον υπόλοιπο άνηθο.

Για την σούπα:
Μόλις έχουν γίνει οι πατάτες, προσθέτουμε 3 φλιτζάνια βραστό νερό και τους 2 (1 αν έχουμε ήδη βάλει ή αλατίσει) κύβους και βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 5 ακόμα λεπτά.
Αλέθουμε με μπλέντερ ραβδί και σερβίρουμε, πασπαλίζοντας με τον υπόλοιπο άνηθο και βάζοντας ένα κουταλάκι γιαούρτι ή μερικές σταγόνες εξαιρετικού αγουρέλαιου σε κάθε πιάτο.