Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Οι αληθινοί καλοφαγάδες και οι γνησιότεροι το λένε και το ξαναλένε. Καλύτερο έδεσμα από ψωμί, αλάτι, τυρί, λάδι δεν υπάρχει. Ο ένας δρόμος είναι της παπάρας, βούτας, όπως θέλετε το λέτε. Ο άλλος είναι της μπουκίτσας (ή μεγάλης μπουκιάς) στην κατεύθυνση της ιταλιάνικης μπρουσκέτας.
Για δείτε τα πέντε αστέρια:

Πιο απλή δεν γίνεται: Κατσικίσιο τυρί, λαδάκι, πιπέρι, μια-δυο σταγόνες λεμονίσιες (προαιρετικά), υποψία πέστο, φυλλαράκια ρόκας ή νεροκάρδαμου.

Πολυτελέστερη: Φέτες από ζυμωτό ψωμί, πέστο βασιλικού, ψημένες γαρίδες στο γκριλ, κάμποσα επιπλέον κουκουνάρια. Πιπέρι.

Η αγαπημένη μου: Αλμυρό-γλυκό, αλμυρό-γλυκό. Ποιος δεν ενθουσιάζεται από τον συνδυασμό; Λεπτές φέτες ζυμωτού (κατά το δυνατόν) ψωμιού μπαίνουν για ελάχιστα λεπτά στο καυτό γκριλ μαζί φλοίδες από κίτρινο κάπως αλμυρό τυρί – γραβιέρα, παρμεζάνα ή και ροκφόρ ακόμη (αυτό επιλέγω του λόγου μου). Αμέσως μετά, λίγη μαρμελάδα σύκο ή βερίκοκο ή ροδάκινο.
Κι αν έχουμε διαλέξει κίτρινο τυρί, κόψτε λίγο δεντρολίβανο από πάνω.

Υπέκομψη: Φρέσκο λευκό τυρί, ψημένα (στο γκριλ) σπαράγγια, λίγα φρέσκα κρεμμυδάκια.
Σταγόνες καλού λαδιού.

Ιδιοφυής: Κι εδώ το γκριλ πυρώνει αποφασιστικά και αρπάζει για λίγο κομματάκι από τυρί μπρι. Εν συνεχεία φρέσκο αχλάδι και σιρόπι από βαλσαμικό ξύδι.

Οι συνδυασμοί είναι αναρίθμητοι και άπειρες σελίδες μπορούν να γραφούν: όλα τα είδη μανιταριών π.χ παίζουν, των τυριών, των μυρωδικών, τα ξύσματα λεμονιού και πορτοκαλιού δίνουν και παίρνουν, σπόροι παπαρούνας παιχνιδίζουν στην όψη. Κι όλα αυτά προτού εμφανιστούν οι ντομάτες και πάρουν το παιχνίδι πάνω τους. Στο χέρι μας μόνο, εναπόκειται.