Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όταν με παρότρυναν να γράψω κάτι για τα λεμόνια μου στους bostanistas, σκέφτηκα τι μπορώ να γράψω, παραπάνω από τον Νερούντα, στην ωδή του για τα λεμόνια; Τα κοίταζα, λοιπόν, σαν χαζός, έτσι που έστεκαν ξέχειλα μέσα στις κόφες και στα τερτικά, ξαπλωμένα να λιάζονται μέσα στα καφάσια, έτοιμα να φύγουν για τον έμπορο, τον προαγωγό...

Γλυκολέμονα ειπωμένα, όχι μάλλον από ράτσα, αλλά από τρυφερότητα. Άντεξαν το ταξίδι πάνω στην κουβέρτα του καραβιού από την Ινδία, περνώντας μέσα από την αλμύρα του Ινδικού και τον ξερό αγέρα της αραπιάς ως την Κέρκυρα. Ήρθαν κι άνθισαν. Συνταξίδεψαν με μικρά αστεία γιαπωνέζικα πορτοκαλάκια, τα κουμ-κουάτ*, που έρχονταν κι αυτά gastarbeiter για να ενισχύσουν την τοπική οικονομία στα χρόνια της ανέχειας μετά το Σαγγάριο και την Σμύρνη, γύρω στα χρόνια του '23. Τα θέλγητρά τους ήταν πολλά.

Χοντρόφλουδα, χωρίς κουκούτσια, γεμάτα πλούσιο γλυκό άρωμα, με κιτρικό οξύ σταθερά στο 5 με 6%, αντοχή στις κακουχίες της μεταφοράς και της αποθήκευσης, δυο φορές ανθοφορία τον χρόνο, αντοχή στην παγωνιά του κάμπου, πλούσια σε χυμό και προπαντός βαριά στο ζύγι…

Ο Sidney Merlin μαζί με τον συνονόματό μου παππού και τον αδελφό του Τζιόρτζι Λάσκαρι έστησαν καλλιέργειες με πάνω από 3.000 δένδρα. Πορτοκαλιές ομφαλοφόρες "Washington Navel" που έμμειναν γνωστές σαν Μέρλιν, λεμονιές “Eureca”, grapefruits ποικιλία “Tangelo – Orlando”, και κούμ – κουάτ “Citrus japonica”. Έτσι η Αμερικανική και Ινδική πανσπερμία αφού ανατράφηκε από το πάχος της Κερκυραϊκής γης, μετά από μια πενταετία, μπάρκαρε για να πουλήσει τον εαυτό της στα καράβια των Ralli Brothers φεύγοντας για τα λιμάνια της Τεργέστης και από εκεί με τρένα σε όλη την Ευρώπη. Οι χρήσεις των κίτρινων παιδιών μου ήταν και είναι πολλές...

Από λεμονάδες, σορόπια λεμονιού, cocktails, μαρινάρες για ψάρια, στα αγγλικά pancakes, στις ψησταριές, στην διατήρηση σπιτικών κονσερβών, στην αποφυγή μαυρίσματος των φρούτων λαχανικών (μήλα, μπανάνες, αβοκάντος, αγκινάρες), μαρμελάδες, λικέρ λεμονιού, διακόσμηση στα ποτά και σε φαγητά, τριμμένος φλοιός λεμονιού στην ζαχαροπλαστική. Αντιοξειδωτικό, πίκλες από συντηρημένο λεμόνι σε φαγητά της ανατολής, fragrance λεμονιού, πηγή άντλησης κιτρικού οξέως, γυαλιστικό για χάλκινα σκεύη μαζί με σόδα, σαν καθαριστικό αποσμητικό κουζίνας, εντομοαπωθητικό, παλιά το χρησιμοποιούσαν και οι ταμίες στις τράπεζες για να υγρανθούν τα δάχτυλα, αρωματοθεραπεία, το χαμηλό Ph του χυμού το κάνει τέλειο απολυμαντικό, σταγόνες για να ομορφύνουν τα μάτια, για να φύγει το μαύρισμα από τους αγκώνες, ως διεγερτικό μετά από μια λιποθυμία, μπορεί ακόμη να γίνει συσσωρευτής ηλεκτρικού ρεύματος και τέλος οι λεμονόκουπες χρήσιμες για εντριβές στα κεφάλια των πολιτικών μας.

*Το αγγλικό όνομα που δόθηκε "kumquat" προέρχεται από την Καντονέζικη προφορά gam1 gwat1 (δοσμένο σε Jyutping romanization).