Και πίνω και μαγειρεύω με ρετσίνα
Η ρετσίνα, το εθνικό μας κρασί στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης και του αναίσχυντου καταναλωτισμού, εθεωρήθη παλιομοδίτικη και όχι κάτι που η γενιά του Κλικ και της Μυκόνου θα έπινε στα social gatherings. Παρ' όλα αυτά, κάποιοι έλληνες παραγωγοί τόλμησαν και φτιάξανε πολύ ποιοτική ρετσίνα! Την πρώτη φορά που είχε έρθει ένας επιθεωρητής του Michelin και τον μυρίστηκα, πήγα και του πρότεινα χωρίς φόβο και χωρίς πάθος τον φοβερό Ρητινίτη οίνο του φίλου μου, του Γιάννη Παρασκευόπουλου και τον λάτρεψε. Έχοντας την αγαπημένη μου ρετσίνα στο μυαλό, θα σας προτείνω μια σαρακοστιανή συνταγή.
Μύδια με ρετσίνα και δενδρολίβανο
Υλικά
- ένα κιλό μύδια καθαρισμένα
- 4 σελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
- 2 κλωναράκια δενδρολίβανο
- ένα κρεμμύδι ξερό, ψιλοκομμένο, όχι τριμμένο
- ένα κρεμμυδάκι φρέσκο, κομμένο
- 1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
- μπούκοβο ή μια τσούσκα* ψιλοκομμένη
- ελαιόλαδο
- ένα ποτήρι ρετσίνα
- χυμό απο δύο λεμόνια
* Τσούσκα είναι η καυτερή κατακόκκινη πιπεριά της Φλώρινας
Εκτέλεση
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο: βάζουμε το κρεμμύδι, το φρέσκο κρεμμυδάκι, το σκόρδο και τα τσιγαρίζουμε, όχι πολύ, μέχρι να γυαλίσει το κρεμμύδι. Ρίχνουμε την καφτερή πιπεριά, ανακατεύουμε και αμέσως μετά τα μύδια και τη ρετσίνα. Κατόπιν το δενδρολίβανο και τον μαϊντανό. Για λίγο, όχι πάνω από 8-10 λεπτά!
Σερβίρουμε σε βαθύ πιάτο και περιχύνουμε με τον χυμό λεμονιού. Όσα μύδια δεν έχουν ανοίξει, τα πετάμε.
Καλά Κούλουμα!