Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Και με τις παραδόσεις συμφωνώ και με τη νηστεία και αυτή τη στιγμή δύο μπακαλιάροι τροφαντοί, διαλεγμένοι με νεoαποκτηθεία γνώση και μεγίστη παρατηρητικότητα παίρνουν ως λευκές οδαλίσκες το μπάνιο τους λίγο παράμερα, στην κουζίνα, προετοιμαζόμενοι για την τιμητική τους, αύριο. Όλα καλά (μοιάζουν). Ο μικρός σατανάς όμως, που μου τα χαλάει όλα και κρύβεται κατά τις γιαγιάδες μας παντού, δεν μ' αφήνει να ησυχάσω και με καλεί στην κόλαση. Γιατί μόλις αντίκρυσα αυτές τις μπριζολίτσες στον πάγκο του χασάπη μου, ρόδινες, τροφαντές και έτοιμες να τσιτσιρίσουν πονηρά, υπέκυψα στην αμαρτία.
Γραπώνομαι λοιπόν σαν φρικτή ψεύτρα στην εξαίρεση του κανόνα «ασθενείς και οδοιπόροι αμαρτία ουκ έχουσι» επειδή ένα βήχας με τυραννάει κάτι βδομάδες τώρα και αποφασίζω σήμερα για το κυριακάτικο μεσημεριανό να  προσθέσω άλλο ένα μεγάλο πόντο στη λίστα των πραγμάτων που θα μου εξασφαλίσουν μια θέση στα καζάνια της κολάσεως.

Αμαρτωλές γεμιστές μπριζόλες 

Όχι, δεν ξέχασα ποσότητες στα υλικά. Ανάλογα με το πόσο μεγάλες είναι οι μπριζόλες και πόσοι θα συμφάγωμε, κανονίζουμε. Αν πάλι δυσκολεύεστε με την απουσία δοσολογίας υπολογίστε ανά μπριζόλα 1 καλή πηρουνιά σπανάκι, 1-2 ντομάτες κι ένα κομμάτι φέτα, μικρότερο από σπιρτόκουτο.
Και το σημαντικότατο, ξύσμα από ½ λεμόνι ανά μπριζόλα.

Κατ’ αρχάς ζητάμε από τον καλό μας κρεοπώλη να ανοίξει στο ψαχνό μια τσέπη – φωλίτσα για τη γέμισή μας.

Ανακατεύουμε σε ενα μπολ: τη φέτα σπασμένη-λιωμένη με το πηρούνι, τις λιαστές ντομάτες κομμένες με το ψαλίδι σε λωριδίτσες, το σπανάκι πλυμένο και στιμμένο καλά και μπόλικο ξύσμα λεμονιού.

Ανάβω το φούρνο να κάψει καλά στο “πάνω-κάτω” και παράλληλα βάζω στη φλόγα της κουζίνας να πυρώσει ενα απλωτό τηγάνι μαντεμένιο (κατά προτίμηση). Περνάω από 1-2 λεπτά μόνο από το τηγάνι τις μπριζόλες σκέτες (πολύ καλά στεγνωμένες με χαρτί κουζίνας) ώστε να αρπάξει, να πάρει χρώμα η επιφάνεια τους.

Τις βγάζω, τις αλατοπιπερώνω μέσα-έξω και τις αρωματίζω με λίγο δεντρολίβανο. Αμέσως μετά ανοίγω την τσεπούλα και με ένα κουταλάκι τη γεμίζω με την αρωματική μου γέμιση. Στερεώνω το άνοιγμα με ξύλινες οδοντογλυφίδες, πάνω τους απλώνω φετάκια λεμονιού και τις φουρνίζω για ένα εικοσάλεπτο περίπου στο μάξιμουμ της θερμοκρασίας του φούρνου.
(Προτιμώ να τις φουρνίσω κατευθείαν στο ίδιο τηγάνι αν όμως δεν χωράνε, μέσα σε ρηχό ταψί, το οποίο έχω επίσης κάψει μέσα στο φούρνο, όση ώρα είναι αναμμένος για να ζεσταθεί).

Κι αφού την κάναμε την αμαρτία ας την ολοκληρώσουμε: συνοδεύω δίπλα με μια ξινούτσικη πράσινη σαλάτα και τις καλύτερες τηγανητές πατάτες υπό Δημήτρη Ποταμιάνου.

[Συνταγή και φωτο από: prouditaliancook.com]