Εργένικο μεσημεριανό στο βουνό
Λίγες μέρες, πριν. Γυρίζω από πεζοπορία και τροφοσυλλογή με τους καλεσμένους του ξενώνα. Έχω το σακουλάκι μου γεμάτο οβριές και σπαράγγια. Χωρίζουμε με τους υπόλοιπους. Ο καθένας με την παρέα του συνεχίζει. Εγώ γυρίζω πίσω. Αυτή τη φορά είμαι μόνος στο βουνό. Μπαίνω στο άδειο σπίτι. Ανοίγω το ραδιόφωνο στο Δεύτερο. Τα ίδια τραγούδια που άκουγα και παιδί! Τα άπαντα 1965-75. Για κάποιους λοιπόν δεν έχει έλθει ακόμη ο 21ος αιώνας!
Τι τρώμε τώρα;
Τραχανότο με άγρια βλαστάρια και καλαμαράκια κονσέρβας
Υλικά
- άγρια βλαστάρια (οβριές, σπαράγγια)
- ξινός τραχανάς (4 κ.σ. για κάθε άτομο)
- λάδι, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, κρασί
- μια κονσέρβα καλαμαράκια
Διαλέγω βλαστάρια και τα κόβω σε κομμάτια των 5 εκ. Βάζω νερό στο κατσαρολάκι να βράσει με λίγο αλάτι και αχνίζω τα βλαστάρια για 3 με 4 λεπτά. Σε πλατύ τηγάνι βάζω λάδι να κάψει και ρίχνω 4 κουταλιές τραχανά ξινό. Τον γυρίζω να ροδίσει, προσθέτω τα βρασμένα βλαστάρια και σβήνω με λίγο κρασί. Προσθέτω σιγά - σιγά νερό ανακατεύοντας, καθώς και αλάτι και πάπρικα. Στο τέλος ανοίγω μια κονσέρβα καλαμαράκια, χύνω το ζουμί και κόβω 4-5 σε κομμάτια. Τα ρίχνω στο μίγμα που βράζει και συνεχίζω το ανακάτεμα έως ότου δέσει. Σερβίρω με φρεσκοτριμένο πιπέρι, τα υπόλοιπα καλαμαράκια με λαδολέμονο και συνοδεύω με ένα μπουκάλι μαλαγουζιά. Τελειώνοντας σκέφτομαι «το φαγητό είναι μοίρασμα, όταν τρως μόνος κάτι χάνεις... ακόμα και από τη γεύση!»
Σκέψεις ενός "εργένη" (μετά από ένα μπουκάλι μαλαγουζιά):
Το μαγείρεμα με ό,τι έχει το ντουλάπι και ό,τι προσφέρει το δάσος είναι πάντα συναρπαστικό!
Η παντρειά του φρεσκοκομμένου με το συντηρημένο συνήθως τα αναδεικνύει και τα δύο.
Εργένηδες, απαραίτητος στο ντουλάπι σας ο τραχανάς και στο ψυγείο σας ένα αρωματικό λευκό κρασί. Και ένα τελευταίο: η κονσέρβα δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να τη φάτε σκέτη!