Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τρύγος, θέρος, πόλεμος. Μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού που δεν έλεγε να κοπάσει, δέχτηκα μια πρόταση για τρύγο. Σε μέρος μαγικό, έξω από τα τείχη των Μυκηνών, δυτικά του λόφου της ακρόπολης, με φόντο το εμβληματικό τριγωνικό βουνό, τις μυθικές φιγούρες των Ατρειδών να καραδοκούν πίσω από τις πέτρες και τις ιαχές της τρωικής περιπέτειας να μπερδεύονται με την πολεμική δυναμική των εργατών.

Από νωρίς το πρωί το προσωπικό και εμείς, μαζί με τον ιδιοκτήτη και παραγωγό Κυριάκο Κορωνιώτη, κάνουμε το τελευταίο μάζεμα των σταφυλιών της ποικιλίας Ασύρτικο σε έναν μικρό και νεαρό σχετικά -13 χρόνων- αμπελώνα.

Το Ασύρτικο είναι το λευκό ελληνικό κρασί που προσδιορίζει με τα χαρακτηριστικά του την ιδιοσυγκρασία της ελληνικότητας. Αυθεντικό, αυστηρό με ασυμβίβαστο χαρακτήρα, με χρυσίζουσες ανταύγειες, έντονη οξύτητα, μέτρια πυκνότητα με υψηλό αλκοολικό βαθμό, ήπια βουτυράτη γεύση με απαλά μεταλλικά ιχνοστοιχεία, αρωματικό με φόντο αργείτικο πεπόνι, ροδάκινο και πιπεράτο γιασεμί.

Ο ήλιος πυρώνει μετά τις 11, μικρή στάση για κολατσιό και δροσερό νεράκι κάτω από τον ίσκιο της κορωνέικης ελιάς πριν το φόρτωμα και τη μεταφορά. Σε ένα τέταρτο περίπου είμαστε στο οινοποιείο και αμέσως ξεκινά η διαλογή, το καθάρισμα στον εκραγιστήρα και το πέρασμα στο μηχάνημα για το ντελικάτο πάτημα με αέρα των σταφυλιών. Η δεξαμενή είναι ήδη παγωμένη και ο χυμός του σταφυλιού που είναι ευαίσθητος στην οξείδωση θα περάσει αμέσως σε αυτήν.

Μετράμε τους αλκοολικούς βαθμούς, περιμένουμε να διοχετευτούν οι 2 περίπου τόνοι στην δεξαμενή ενώ οι γυναίκες της παρέας ετοιμάζουν το τραπέζι για το επιστέγασμα της ημέρας. Σπιτικό κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες, ντοματοσαλάτα και καλό ψωμί. Στο τραπέζι αργότερα ο Κυριάκος θα μας κεράσει και παλαιότερες χρονιές του 1300 b.c. της μίξης Ασύρτικου με Μαλβάζια.

Στο μεταξύ ο πόλεμος συνεχίζεται μέχρι να ταχτοποιηθούν και να καθαριστούν τα πάντα. Δοκιμάζουμε τον χυμό όπως βγαίνει από την δεξαμενή και κυριολεκτικά μεθάμε με τα αρώματα αυτού του κρασιού. Φρούτα, λουλούδια και εσπεριδοειδή που βρίσκονται στο απόγειό τους και που θα χαθούν τα περισσότερα μέσα στο μπουκάλι.

Θα γίνει μια ποιοτική επιλογή εκούσια και ακούσια της ποικιλίας, του συγκεκριμένου αμπελοχώραφου, της οινοποίησης, αποτυπώνοντας έτσι την φροντίδα του αμπελουργού - οινολόγου - χημικού που το κανάκευε όλο το χρόνο μέχρι να φτάσει στο ποτήρι (nemeawineland.com). Κάθε κρασί είναι διαφορετικό, είναι ζωντανό, δυναμικά συναρπαστικό και ο τρύγος είναι που σε κάνει να ξανασκεφτείς τη γιορτή, την ζύμωση, τη ζάλη που ήταν και είναι τόσο σημαντική για τα ξεστρατίσματα και την εξωτερίκευση καημών και πόθων.

Το κρασί που βρίσκεται στις δεξαμενές θα πάρει το όνομα wa-na-ka 1300 b.c. το μυκηναϊκό όνομα του άνακτα, κάπου στα χρόνια της ακμής ενός πολιτισμού, τόσο μακριά και τόσο κοντά μας.

* Η Άννα Γαλανού είναι εθνολόγος

Δείτε περισσότερα άρθρα της Άννας Γαλανού