Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τον Οκτώβρη που μας πέρασε, το Golden Hall στο Μαρούσι μεταμορφώθηκε σε Hall of Taste φιλοξενώντας για εννέα ημέρες μια σειρά από κομψές εκδηλώσεις του Αθηνοράματος με μικρά περίπτερα και εκλεκτά νέα προϊόντα ελλήνων παραγωγών, live μαγειρέματα, γευσιγνωσίες, αρμονίες γεύσεων, διαγωνισμούς και άλλα πολλά. Εκεί, λοιπόν, μεταξύ άλλων υπέροχων εδεσμάτων, ανακάλυψα ένα εντυπωσιακό μέλι από καστανιά από έναν γνώριμό μας παραγωγό. Ο Γιάννης Καμπούρης είναι φιλόλογος, βασικά όμως ένας υπέρ-δραστήριος Ίμβριος, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει αφιερωθεί (ταυτόχρονα με τα μαθήματα) στην παραγωγή του Elawon. Και όπως ακριβώς οι μαθητές του διαπρέπουν στις εισαγωγικές εξετάσεις, έτσι ακριβώς και το ελαιόλαδό του αποδεικνύεται εκλεκτό. Έχει ήδη βραβευτεί διεθνώς για τις σημαντικές ιδιότητές του.

Την ημέρα που επισκέφτηκα την έκθεση, λοιπόν, διαπίστωσα με έκπληξη ότι ο Γιάννης Καμπούρης έχει περάσει και στην παραγωγή μελιού που κυκλοφορεί στην αγορά με την ίδια ετικέτα και την εξίσου ωραία συσκευασία. Δοκίμασα και τα τρία μέλια του, θυμαρίσιο, από άνθη πορτοκαλιάς και καστανιάς. Είναι όλα θαυμάσια. Το θυμαρίσιο είναι το μέλι που αγαπούν οι περισσότεροι, εμένα πάλι μου πέφτει κάπως βαρύ, προτιμώ το μέλι ανθέων και περισσότερο από όλα εκείνο το υπέροχο μέλι βανίλια ελάτης από τον Ταΰγετο, στο χρώμα της ιριδίζουσας κρέμας. Από τα μέλια Elawon, πάντως, μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε το σκουρόχρωμο μέλι της καστανιάς με την τόσο ιδιαίτερη γεύση.

Εκείνες τις ημέρες ο Γιάννης βρισκόταν στο Παρίσι, έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε. Είχε πάει να παρουσιάσει τα προϊόντα του στη SΙAL. Για να πάρετε μια ιδέα, αν τυχόν δεν την έχετε ακουστά, η  Διεθνής Έκθεση Τροφίμων και Ποτών SIAL θεωρείται το μεγαλύτερο «σούπερ μάρκετ» παγκοσμίως. Στην φετινή διοργάνωση (16 - 20 Οκτωβρίου 2016), που τελούσε υπό την αιγίδα του μεγάλου Γάλλου σεφ Joël Robuchon, συμμετείχαν 7.000 επιχειρήσεις από 105 χώρες με τιμώμενη χώρα τη Λατινική Αμερική.  

Προχθές συναντηθήκαμε όμως τυχαία, στα εγκαίνια του Yoleni’s Flagship Store στο Κολωνάκι, μπροστά από τα ψυγεία με τα εκλεκτά τυροκομικά της εταιρείας «Ρούμελη» από τη Μακρακώμη και τα αλλαντικά «Sary» του Σαρήμπογια από τη Δράμα. Του είπα πόσο μου άρεσε το μέλι της καστανιάς και συμφωνήσαμε ότι η ιδιαίτερη γεύση του είναι και για άλλους πιο ευφάνταστους συνδυασμούς, εκτός από το γνωστό ψωμί – βούτυρο – μέλι.

Εμένα, πάντως, αντίθετα από το θυμαρίσιο και το ανθόμελο που είναι θεία η γεύση τους με ψωμί και βούτυρο, το μέλι καστανιάς δεν μου πάει καθόλου έτσι. Περισσότερο το σκέφτομαι πάνω σε ένα παγωτό βανίλια ή καϊμάκι. Ο παραγωγός του (που βεβαίως έχει κάνει ήδη πάρα πολλές δοκιμές) μού πρότεινε να το δοκιμάσω με ψητό κρέας ή και με καπνιστό τυρί. Από τα πιο αγαπημένα μου τυριά είναι το Μούσδροβο της Ρούμελης, ένα ημίσκληρο κίτρινο τυρί με πικάντικη γεύση και απαλά καπνιστό, από γάλα ορεινών κοπαδιών προβάτων, αιγών και αγελάδων.

Αμέσως πήρα, λοιπόν, ένα κομμάτι Μούσδροβο, λίγο μανούρι Ρούμελης και από τον πλαϊνό πάγκο του Sary μερικές φέτες μοσχαρίσια μπριζόλα καπνιστή με πιπέρι και μερικές ακόμη από το καπνιστό χοιρομέρι με δενδρολίβανο (το αγαπημένο μου). Και να το, έτοιμο ένα από τα πιο ωραία και απλά πιάτα τυριών-αλλαντικών για ένα βραδάκι με φίλους. Βάζεις στο πλάι και λίγο μέλι καστανιάς (όλα είναι ορεινά εδέσματα και ταιριάζουν υπέροχα μεταξύ τους), ανοίγεις και ένα μπουκάλι κρασί, η μαύρη μπύρα θα ταίριαζε επίσης, σκέφτομαι, και έτοιμο το τραπέζι. Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μας συμβεί γυρίζοντας στο σπίτι μετά από τις κυριακάτικες βόλτες, που δεν έχεις καμιά όρεξη για μαγείρεμα.