Το πράσινο του Δεκεμβρίου
Στον χειμωνιάτικο κήπο οι καιρικές συνθήκες και η ποιότητα του φωτός παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Η χειμωνιάτικη λιακάδα καθώς και η μολυβένια συννεφιά τονίζουν, η καθεμιά με τον τρόπο της, και διαφοροποιούν τα χρώματα, αντίθετα με το ανελέητο καλοκαιρινό φως που τα ξεπλένει και τα ομογενοποιεί. (Δεν είναι τυχαίο ότι για να βγάλουμε καλές φωτογραφίες του καλοκαιρινού κήπου πρέπει να το κάνουμε ή τα χαράματα ή το δειλινό.)
Η χρωματική ιδιαιτερότητα του κήπου και του γύρω τοπίου τέτοια εποχή, η ομορφιά του, δεν είναι η πολυχρωμία αλλά οι αποχρώσεις του πράσινου. Ο τόσο χαρακτηριστικός για την Κέρκυρα συνδυασμός ελιάς και κυπαρισσιού με τον φωτισμό του Δεκεμβρίου βρίσκει τον καλύτερο εαυτό του.
Το φύλλωμα της ελιάς είναι ασημένιο κι όχι ασπριδερό και το κυπαρίσσι είναι βαθύ πράσινο όχι μαύρο, μ’ ένα βάθος που εντείνεται και γεμίζει μυστήριο όταν ο ουρανός συννεφιάζει. Το χόρτο έχει την φρεσκάδα και το φως του τρυφερού νέου μαρουλιού σε όλους του τους τόνους... σού 'ρχεται να το φας.
Όλα αυτά με φόντο έναν ουρανό που δεν έχει καμμιά σχέση με το ξεπλυμένο «σιέλ» του Αυγούστου αλλά αλλάζει κάθε στιγμή από βαθύ γαλάζιο, σε μαβί, με σύννεφα χοντρά κι αδιαφανή, σε χρώμα σιδερί ή γλαυκό, τονισμένα μ’ ένα άσπρο κάτασπρο του βαμβακιού.
Άλλες φορές η συννεφιά, διαφανής, γίνεται ένα με την ομίχλη, συρρικνώνοντας τους ορίζοντες και εναποθέτοντας μικροσκοπικές γυαλιστερές σταγόνες στα φύλλα.
Και από τα λουλούδια αυτά που αφθονούν αυτή την εποχή είναι οι άγριοι (ή αγριεμένοι) νάρκισσοι, με το λευκό τους χρώμα που χρησιμεύει να τονίσει και να συμπληρώσει την πολυχρωμία του πρασίνου.
Το άλλο, που φέτος συνεχίζει να ανθίζει για τρίτο μήνα, είναι ένα ιδιαίτερο έρπον δεντρολίβανο ποικιλία ‘Boule’ από το φυτώριο του Ολιβιέ Φιλιππί, ξεχειλίζει πάνω απ' την πέτρινη πεζούλα, ταιριάζοντας χρωματικά με τον ουρανό.
Υπάρχουν ακόμα μερικά χρώματα εδώ κι εκεί, κυρίως από τις «παλιές» τριανταφυλλιές, ιδίως την πιο παλιά από όλες, τη μονή Rosa chinensis, την βυσσινιά και την mutabilis, που πολλές χρονιές ανθίζουν όλο τον χειμώνα. Αυτά και τις αφόρητα πολύανθες λαντάνες, που βαριέμαι να τις βλέπω, μαζεύω και φτιάχνω ένα Δεκεμβριανό καλάθι για μέσα στο σπίτι, όπου το σκοτάδι της συννεφιασμένης μέρας απαιτεί λίγη λάμψη.