Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Μας προσφέρει τόσα στολίδια η φύση που δεν χρειαζόμαστε αυτά της αγοράς. Χωρίς έξοδα και πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο κόπο, μπορούμε να δώσουμε στον χώρο μας γιορτινή όψη, με κλαδιά, καρπούς και λουλούδια κατ' ευθείαν απ' τους κήπους και τους αγρούς. Και θα μου πείτε ότι εύκολα μπορώ να το λέω αυτό εγώ, που έχω κήπο και ζω στην εξοχή. Κι όμως κι εσείς της πόλης μπορείτε να λύσετε εύκολα το πρόβλημα με μια εκδρομή στις γύρω εξοχές και μια ολιγοέξοδη επίσκεψη στη λαϊκή.

Παρακάτω σας δείχνω παραδείγματα φυσικής διακόσμησης. Άλλες χρονιές την συνδυάζω με μερικά είδη τεχνητά, όπως κορδέλες ή μπάλες δέντρου, αλλά φέτος είπα να αποδείξω στον εαυτό μου (και σε σας) ότι και χωρίς αυτά μπορούμε να πετύχουμε χριστουγεννιάτικη ομορφιά.

Ποια κλαδιά μας χρησιμεύουν; Ως βάση και φόντο τα απλά και κοινά του τόπου μας: κυπαρίσσι, πεύκο, κέδρος, σκίνο, μυρτιά, βελανιδιά. Όλα τέτοια εποχή έχουν τους καρπούς τους. Καρπούς έχουν και οι τριανταφυλλιές, τα κόκκινα ροδόμηλα και πολλές χρονιές που άργησε ο χειμώνας έχουν ακόμα ανθούς. Ανθούς και καρπούς μαζί έχουν οι άγριες κουμαριές και όλα τα εσπεριδοειδή... ιδιαίτερα διακοσμητικά.

Έτσι, το πρώτο θέμα που συνέθεσα ήταν με... φαγώσιμα. Με βάση δεντρολίβανο, ελιά και κυπαρίσσι, χρησιμοποίησα τα φρούτα και τους καρπούς της εποχής: κούμαρα, λωτούς, μανταρίνια, λεμόνια, πορτοκάλια, καρύδια και κάστανα. Αν μου είχαν περισσέψει (τα έστυψα όλα για ροδόμελο) θα είχα βάλει και ρόδια και μήλα φιρίκια.

Το επόμενο ήταν με λουλούδια: τα τελευταία τριαντάφυλλα - άσπρα κόκκινα και ροζ - και τους νάρκισσους, που τώρα γεμίζουν τον τόπο, τους ανθούς λεμονιάς και μανταρινιάς. Για αντίθεση: κόκκινα και πορτοκαλιά ροδόμηλα από τις τριανταφυλλιές που έχουν πάψει να ανθίζουν. Ως βάση αυτή τη φορά χρησιμοποίησα το σκίνο με τους κόκκινους καρπούς του και τη βελανιδιά, που τα φύλλα τους μοιάζουν με το κλασσικό ου των Χριστουγέννων. Έχω βάλει πολλά τριαντάφυλλα, γιατί τυχαίνει να τα έχω, αλλά και πολύ λιγότερα, στρατηγικά τοποθετημένα, θα κάνουν το ίδιο εφέ.

Τα λουλούδια δεν θα τα βάλετε απ' την αρχή γιατί θα μαραθούν. Θα τα κάνετε μικρά μπουκετάκια, θα τυλίξετε τις άκρες των κοτσανιών με βρεγμένο χαρτί κουζίνας στερεωμένο με λαστιχάκι και θα τα βάλετε στις θέσεις τους τη μέρα της γιορτής ή του καλέσματος.

Κόκκινους καρπούς έχει και το κοτονέαστρο και ο πυράκανθος. Στη Νότια Ελλάδα τέτοια εποχή θα βρείτε εύκολα και κλαδιά αγγελικής με καρπούς που έχουν σκάσει, δείχνοντας τους κατακόκκινους σπόρους. Είναι ιδιαίτερα διακοσμητικοί. Εδώ μπορείτε να προσθέσετε και γκι.

Με γκρίζα και ασημιά φυλλώματα γίνεται το «μεσογειακό» θέμα... που τυχαίνει και πολύ μυριστικό με κλαδάκια από διάφορα δεντρολίβανα και φασκομηλιές, λεβάντες και θυμάρια.  Βάση είναι κλαδιά ελιάς και κυπαρισσιού και καρποί της δάφνης, της μυρτιάς και του βιμπούρνου με το βαθύ σκοτεινό μπλε τους.

Φυσικά, όλα αυτά τα κλαδιά μπορείτε να τα βάλετε και σε βάζα - λιγότερος κόπος και μεγαλύτερη διάρκεια. Αν και ο στολισμός επίπεδων επιφανειών, όπως οι παραπάνω, δεν έχει κόπο και γίνεται στο άψε-σβήσε, είναι απλώς τοποθέτηση και σύνθεση των υλικών.

Το στεφάνι είναι το μόνο που θέλει χρόνο αλλά σας βεβαιώ αξίζει τον κόπο. Σας παραπέμπω στο περσινό μου άρθρο για οδηγίες. Για το γιορτινό τραπέζι μάλιστα ανακυκλώνω το στεφάνι ως διακόσμηση του κέντρου του τραπεζιού μ’ ένα κηροπήγιο στο κέντρο και συμπλήρωμα του κενού με κλαδάκια ή λουλούδια.