Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Διαβάζοντας το δελτίο του απηρχαιωμένου πλέον Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, μόνο απογοήτευση και θλίψη μπορούν να σου προκαλέσουν τα στατιστικά στοιχεία για τις εξαγωγές μας σαν χώρα γενικότερα αλλά και για τις εξαγωγές ελαιολάδου ειδικότερα. Άσε που όλες οι σχετικές “μελέτες” στο site του Π.Σ.Ε., για διάφορα κράτη, φτάνουν μέχρι το 2008… απελπισία. Και εμείς τα χρηματοδοτούμε άφωνοι όλα αυτά.

Μάς είπανε στα Μνημόνια (το λογικοφανές) ότι θα κάνουμε αυτο-υποτίμηση, αφού δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμά μας, θα υποτιμήσουμε τους μισθούς (κυρίως των παιδιών μας) και σαν αποτέλεσμα θα έχουμε αύξηση των εξαγωγών. Και περιμένουμε, και περιμένουμε… κοιτώντας στατιστικές και νούμερα και ιδού το αποτέλεσμα: Μείωση των εξαγωγών μας (εκτός βεβαίως των πετρελαιοειδών). Αντιγράφω: “Μάλιστα, εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών, διατηρείται το αρνητικό πρόσημο στην πορεία εξέλιξης των εξαγωγών και στο 9μηνο του 2013 καταγράφεται υποχώρηση κατά 2,3% (ήτοι κατά 283 εκατ. ευρώ χαμηλότερα από το 9μηνο του 2012”. Και η Ελλάδα, με τα χίλια δυo προβλήματα δομικής φύσεως (sic) σαν το παραπάνω, ασχολείται μόνο με ήσσονος σημασίας θέματα της καθημερινότητας, μικροπολιτικής, επιπέδου γειτονιάς και κουτσομπολιού.

Έγιναν απίστευτα πράγματα: έκλεισαν τον Οργανισμό Προωθήσεως Εξαγωγών με τα έμπειρα στελέχη του και δεν έφτιαξαν τίποτα καινούριο, νέο, δυναμικό, σύγχρονο ώστε να καλυφθεί το τεράστιο κενό. Μα καλά, ποια ανάγκη υπάρχει για ξήλωμα των πάντων που ασχολούνται με τις εξαγωγές μας; Έχουμε τρελαθεί τελείως; Ποιος θα βοηθήσει τις εξαγωγές εκ μέρους του “κράτους”; Ειδικά για τα ελαιόλαδα: Στη Γαλλία πάμε χάλια (έγινε σχετική ερώτηση στη Βουλή πρόσφατα), στη Μ. Βρετανία και την Ιαπωνία τα νούμερα είναι αρνητικά (μας ξεπέρασαν και οι Τούρκοι), στις Η.Π.Α. η Ελλάδα είναι 10η χώρα στις εισαγωγές ελαιολάδου - που έχουμε εκεί και 3.000.000 Έλληνες! Δηλαδή πόσο πιο χάλια μπορεί να πάει μια χώρα, που είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός και με “άριστα ελαιόλαδα”, όπως βαυκαλίζονται όλοι οι γραφειοκράτες; Πού ξοδεύονται τα τόσα χρήματα που δίνονται για ενίσχυση των εξαγωγών ελαιολάδου; Και κυρίως, τι αποτελέσματα έχουν φέρει αυτά τα χρήματα; Γιατί πάνε σε Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες του Σ.Ε.ΒΙ.Τ.ΕΛ.;

Νομίζω ότι τα συμφέροντα του Σ.Ε.ΒΙ.Τ.ΕΛ. δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την προώθηση όλων αυτών των μικρών νέων ετικετών, με βραβεία από νέους παραγωγούς που «ψάχνονται» στις νέες αγορές. Καμία ταύτιση συμφερόντων, είναι προφανές, οπότε να μη διερωτόμαστε γιατί τόσο δύσκολα τα πράγματα με τις νέες ετικέτες. Καμία βοήθεια… τα λεφτά πάνε αλλού για αλλού!

Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένα κρατικό ή ιδιωτικό site με σωστή ενημέρωση για το ελαιόλαδο, αν, κύριοι γραφειοκράτες, θέλετε να πάρετε μια γεύση για μια έγκυρη, κρατική ενημέρωση περί ελαιολάδου μη πάτε μακριά. Οι εξ Ανατολών γείτονές μας, τους οποίους μονίμως υποτιμούμε, έχουν όχι απλά Οργανισμό Προωθήσεως Εξαγωγών αλλά ειδικό “Εθνικό Συμβούλιο Ελιάς και Ελαιολάδου”, όπου πληροφορούν τον κόσμο τους μέχρι και για τα σχετικά περί οργανοληπτικής αξιολόγησης κλπ. Μυθικά πράγματα για εμάς! Λοιπόν, Κύριοι Γραφειοκράτες, το Google translate θα σας βοηθήσει σε αυτή την εξερεύνηση και διεύρυνση των γνώσεων σας uzzk.org.

Καλή διασκέδαση αλλά… ξυπνήστε, βαρεθήκαμε!

Υ.Γ.: Δεν θα σταθώ, γιατί θα κούραζα αν αναφερόμουν, στην απίστευτη πρόταση των μελετητών για το ελαιόλαδο της Ελλάδας του 2020 (μελέτη Greece 2020) του οίκου McKinsey, ΣΕΒ, κλπ, που προτείνει να φτιάξουμε μόνο δύο mega-ελαιοτριβεία στην Ελλάδα (ένα στην Πελοπόννησο και ένα στην Κρήτη) με σκοπό (;) να ανταγωνιστούμε τα χειρίστης ποιότητος φτηνά ελαιόλαδα της Ισπανίας. Άλλη φορά, κέφια να ‘χετε… Η βλακεία ή οι σκοπιμότητες, μάλλον, τέλος δεν έχουν.