Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

«Μη φας κουκιά ωμά – θα πεθάνεις!». Πόσοι από μας θυμόμαστε τη φοβέρα αυτή από τα παιδικά μας χρόνια. Την ακούγαμε κάθε άνοιξη, όταν στα μποστάνια τα κουκιά ήταν οι πρώτοι φρέσκοι πειρασμοί που άρχιζαν να ωριμάζουν (Και οι αγκινάρες ωρίμαζαν συγχρόνως, βέβαια, αλλά με την αγκαθωτή πανοπλία τους δεν αποτελούσαν πειρασμό εύκολου κολατσιού). Υπερβολή ήταν βέβαια, αλλά δικαιολογημένη και βασισμένη στην πραγματικότητα. Πράγματι τα ωμά κουκιά μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στον θάνατο, αλλά όχι συχνά και ιδίως όχι όλους.

Ένα όχι πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού των μεσογειακών χωρών υποφέρει από έλλειψη ενός ενζύμου των ερυθρών αιμοσφαιρίων, την γλυκοζο-6φωσφορική δεϋδρογενάση (G6PD). Η ανωμαλία αυτή είναι συγγενής και τώρα πια εντοπίζεται με τις εξετάσεις που γίνονται στα νεογέννητα (Αυτό βέβαια στις χώρες με εξελιγμένη σύγχρονη ιατρική). Συνήθως παρατηρείται σε άντρες αλλά δεν αποκλείεται και σε γυναίκες. Η πάθηση λέγεται «κυάμωση» και τα άτομα που πάσχουν από αυτή αν φάνε ωμά κουκιά (ή εισπνεύσουν τη γύρη των ανθών της κουκιάς) κινδυνεύουν να πάθουν μια οξεία αιμολυτική αναιμία που μπορεί να αποβεί θανατηφόρα.

Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση, κυρίως των κατοίκων αγροτικών περιοχών, αλλά επίσης για τους όλο και περισσότερους ερασιτέχνες που ξεκινάνε μποστάνια χωρίς να έχουν την προπαίδεια των παραδόσεων της υπαίθρου και τους χορτοφάγους και γενικά τους θιασώτες της υγιεινής διατροφής που πιστεύουν (σωστά!) ότι το λαχανικό που τρώγεται ωμό διατηρεί καλύτερα όλα του τα διατροφικά οφέλη.

Κατά τα άλλα, ξεκινάει η εποχή των κουκιών. Τα δικά μου αργούν ακόμα ύστερα από το καταστροφικό χαλάζι της περασμένης εβδομάδας, αλλά βρήκα χτες στη δημοτική αγορά νέα κουκιά σαν το μικρό μου δαχτυλάκι που μαγείρεψα με τις πρώτες αγκινάρες (κι αυτές απ την αγορά) και μπόλικα κρεμμυδάκια φρέσκα, άνιθο και δυόσμο…. Η γεύση της άνοιξης!