Των φρονίμων τα παιδιά πριν κρυώσουν μαγειρεύουν
Δεν αργούν να έρθουν: τα πρώτα μακρόσυρτα υγρά «αψού», τα πρώτα δέκατα, μετά οι κρυάδες, μετά ο βήχας... Μόλις σκάσει μύτη ο χιονιάς, να σου τα κρυώματα και δώσ' του τρέχουμε κατόπιν εορτής για αποσυμφορητικά και λοιπά φάρμακα. Λανσάρω το σύνθημα «των φρονίμων τα παιδιά πριν κρυώσουν μαγειρεύουν» και ας φανούμε προνοητικοί ετοιμάζοντας το ματζούνι της Erin Boyle του gardenista, με τις τόσες τσαχπίνικες πατέντες! Μερικά βότανα, σκόρδο, κρεμμύδι και κάμποσος μηλίτης χρειάζονται για να φτιάξουμε ένα γλυκοκαυτερό σιρόπι που θα μας θωρακίσει εμπρός στα κρυώματα που θα φέρει ο χιονιάς και τα απεχθή τους επακόλουθα. Ναι, ξεκινάμε από τώρα γιατί θέλει και μερικές ημέρες στον πάγκο για να ετοιμαστεί. Εμπρός καλά μου χέρια:
- ένα κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- ένα κομμάτι τζίντζερ καθαρισμένο και κομμένο σε κύβους
- η ρίζα ενός χρένου, ψιλοκομμένη (προαιρετικά)
- 3 σκελίδες σκόρδου ψιλοκομμένες
- 2-3 καυτές πιπερίτσες
- μηλίτης αρκετός για να καλύψει τα βότανα
- μέλι και ξύδι αρκετό
Διαλέγουμε ένα ψηλό, ευρύχωρο βάζο ή ένα δοχείο με σφιχτό πώμα. Ρίχνουμε εκεί ψιλοκομμένο το κρεμμύδι, το χρένο, το τζίντζερ, το σκόρδο και τις πιπεριές κομμένες στη μέση. Φαίνεται υπερ - καυτερό, όμως στο τέλος το μέλι θα σβήσει την αψάδα. Οι ποσότητες είναι σχετικές, αυξομειώνονται ανάλογα με τα γούστα μας, καλό θα είναι όμως το βάζο να γεμίσει περίπου ως τη μέση με τα υλικά.
Καλύπτουμε με μηλίτη τα βότανα και συμπληρώνουμε σχεδόν ως το στόμιο του βάζου με ξύδι. Κλείνουμε καλά και το αφήνουμε σε δροσερή γωνιά στην κουζίνα για περίπου δύο ημέρες. Οσο περισσότερο μείνει, τόσο το καλύτερο, για παράδειγμα η Boyle προτείνει έως και έναν μήνα! Ένα ανακάτεμα πότε - πότε, σίγουρα θα βοηθήσει τα πράγματα. Προς το τέλος των ημερών το ανοίγουμε, σουρώνουμε, κρατάμε το υγρό και πετάμε τα βότανα.
Προσθέτουμε 2 με 3 κουταλιές της σούπας μέλι και ανακατεύουμε, ώσπου η υφή του να θυμίζει παχύρρευστο σιρόπι. Πίσω σε καλά καθαρισμένο βάζο και στο ψυγείο αφού πρώτα δοκιμάσουμε - η γεύση θα ισορροπεί μεταξύ καυτερού και γλυκού. Αν καίει τόσο που δεν το ανεχόμαστε, συμπληρώνουμε μία κουταλιά μέλι και πάλι ανακατεύουμε.
Και πού δεν πάει το ματζούνι μας: διαλυμένο σε ζεστό τσάι, λουίζα, δυόσμο ή χαμομήλι, αραιωμένο με λίγο ζεστό νερό, ακόμα και σκέτο, μια κουταλιά της σούπας κάθε πρωί και κρύωμα; Από του χρόνου!