Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όλα τα ωραία είναι συνήθως και δύσκολα - πώς θα μπορούσε, λοιπόν, η αγκινάρα να χαρίζει τη φίνα γεύση της πριν σε παιδέψει με το καθάρισμα; Ε, δεν είναι δα και ακατόρθωτο, τεχνική και λίγη υπομονή και χρειάζεται. Για να το καταφέρνω εύκολα έχω αποστηθίσει τη μέθοδο της Αγλαΐας Κρεμέζη που πάντα πετυχαίνει. Ο καιρός τους έφτασε, τώρα είναι η πιο σωστή εποχή να τις χαρούμε, μεστώνουν και μαλακώνουν οι καρδιές τους. Μερικές θα τις μαγειρέψουμε απευθείας, άλλες θα τις αφήσουμε σε μαρινάδα πρώτα ή θα τις αποθηκεύσουμε σε βάζα για αργότερα. Ιδού το εγχειρίδιο της αγκινάρας από τους bostanistas:

Ωραία, τις βρήκαμε χλοερές και τραγανές. Τώρα, πώς τις διατηρούμε; Τέτοια ωραία κόλπα ξέρει η Αμαλία Λογαρά. Όσες δεν μαγειρέψουμε αμέσως, τις καθαρίζουμε καλά και τις αποθηκεύουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της σε προσεκτικά κλεισμένα βάζα. Θα μείνουν φρέσκες - και έτοιμες για μαγείρεμα - για κάμποσες μέρες.

Στο μαγείρεμα ξεκινάμε από τα απλά. Η Αγλαΐα Κρεμέζη τις συνηθίζει μαζί με φρέσκα κουκιά ως ορεκτικό ή συνοδεία σε κρέας ή κοτόπουλο. Ατού της συνταγής η ξινουλή σάλτσα από λεμόνι και κρασί που συμπληρώνει τη γλύκα της αγκινάρας.

«Βασιλοπούλες του χειμώνα και της πρώιμης άνοιξης» - έτσι τις αποκαλεί ο Δημήτρης Ποταμιάνος αφού τώρα, στην αρχή της άνοιξης, γίνονται όλο και πιο τρυφερές. Με δυο τρόπους τις χαίρεται: Τις αχνίζει σε λίγο νερό μαζί με σκόρδο και μάραθο, πασπαλίζει με φρυγανιά και τέλος τις περνά από τον φούρνο για να τις σερβίρει ροδοψημένες. Arte povera!

Και αλλιώς, με μπόλικη όρεξη και μεράκι τις μαγειρεύει σε μουσακά με πατάτες και μια μικρή έκπληξη: αντί για κιμαδίσια γέμιση, ψιλοκομμένα μανιτάρια και φρέσκα ανοιξιάτικα λαχανικά. Μαγείρεμα ελαφρώς μπελαλίδικο αλλά ανταμείβει με τη νοστιμιά του.

Μικρές και σφικτές: έτσι είναι οι τέλειες αγκινάρες για τον Φαμπρίτσιο Μπουλιάνι. Κι όταν τις βρει, δεν τις χαραμίζει ούτε για βράσιμο, ούτε για γέμισμα, ούτε καν ψητές! Ωμές σε ζηλευτή σαλάτα με αρσενικό Νάξου και φυστίκια Αιγίνης.

Υποχωρεί μόνο για το ριζότο με αγκινάρες και πράσο. Μερικές από αυτές τις ανακατεύει με το πράσο και το ρύζι, άλλες όμως τις κρατάει και τις τηγανίζει δίπλα, να μείνουν τραγανές. Όταν έρθει η ώρα για σερβίρισμα, τις μοιράζει πάνω στο μελωμένο ρύζι πριν πέσει η παρμεζάνα.

Έτοιμες για κατσαρόλα: Αφού μας δείξει αναλυτικά πώς καθαρίζονται, η Αγλαΐα Κρεμέζη τις μπερδεύει με μοσχάρι - αυγολέμονο και καυτερές πιπεριές, ό,τι πιο ταιριαστό για τα κρύα ακόμα μεσημέρια.

Παραλείπει το κρέας η Αμαλία Λογαρά και τις μαγειρεύει αλα πολίτα μεν, πειραγμένες δε, με μανιτάρια, κρεμμυδάκια, φινόκιο, καρότα και πατάτες.

Και σε τάρτα τις βάζουμε και σε μακαρονάδες ταιριάζουν και ως κουτάλι χρησιμεύουν... ακόμα και χωνευτικό λικέρ φτιάχνουμε! Στην ετικέτα αγκινάρες μαζεμένα όλα τα αγκιναροκόλπα των bostanistas.