Λουλούδια του χειμώνα: στο βάζο ή το πιάτο;
Όσο περίεργο και αν μας φαίνεται, πολλά και μοναδικά λουλούδια ανθίζουν στην καρδιά του χειμώνα ακόμα και στους λόφους της πόλης. Κάποια μπορείτε να τα αξιοποιήσετε στις συνταγές σας και άλλα απλώς να τα θαυμάσετε. Σας δίνουμε έναν σύντομο οδηγό για τις χειμερινές βόλτες σας.
Ταραξάκος το φαρμακευτικό (Taraxacum officinalis - Αγριοράδικο, πικραλίδα, αγριομάρουλο), συλλέγεται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγεται ωμό σε σαλάτες ή βραστό, σκέτο ή με κρέας. Επίσης τα φύλλα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα χολαγωγά φυτά και ένα εξαιρετικό διουρητικό. Επίσης είναι πολύ καλό τονωτικό, χωνευτικό και αποτοξινωτικό.
Ανεμώνη η στεφανωματική (Anemone coronaria). Υπάρχουν 150 περίπου είδη ανεμώνης σε όλο τον κόσμο.
Αγχουζέλα η ποικιλόχρωμη (Anchusella variegata), ενδημικό της Νότιας Ελλάδας.
Διατσέντα (Bellevalia hyacinthoides), με έντονο ωραίο άρωμα. Το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία.
Ζοχός ο λαχανώδης (Sonchus oleraceus): συλλέγεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση του είναι λίγο γλυκιά και τρώγεται βραστός με μπόλικο λεμόνι. Μπορεί να μπει και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.
Η καλέντουλα (Calendula officinalis): μαζεύονται τα πέταλα από τα άνθη της, από τον χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Χρησιμοποιείται για δερματικές παθήσεις και σε φαγητά για να δίνει κίτρινο χρώμα και άρωμα.
Σινάπι (Sinapis arvensis - Αγριοσινάπια, σινιάβρη και βρούβες): μαζεύονται τα φύλλα του από το φθινόπωρο έως την άνοιξη. Τα φρέσκα και τρυφερά φύλλα τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες. Καλλιεργείται και για τους σπόρους του, που αλεσμένοι χρησιμεύουν στην παρασκευή μουστάρδας.
Ξινήθρα (Oxalys acetosella): περιέχει καλιούχο οξαλικό άλας και μπορεί να αποβεί δηλητηριώδης αν φαγωθεί σε μεγάλη ποσότητα. Χρησιμοποιείται σε σούπες, σάλτσες και χορτόπιτες σε μικρές ποσότητες, για να δώσει υπόξινη γεύση.