Ορχιδέα στο γραφείο: ένας μήνας και κάτι
Πάντα πίστευα ότι η κηπουρική δείχνει μια ευγενική καρδιά. Όσοι φροντίζουν τα φυτά τους, από γλαστράκια στο μπαλκόνι μέχρι ολάνθιστα παρτέρια, βρίσκω πως έχουν μια ξεχωριστή αρχοντιά, καλαισθησία, νοιάξιμο. Τι κι αν εντός πόλης η εναλλαγή των εποχών είναι δυσδιάκριτη, όλο και κάποιο κηπάκο θα συναντήσεις, μια ζαρντινιέρα φουλ στο βότανο... ακόμα και ένα βάζο με λουλούδια στο γραφείο, να δίνει χρώμα και αφορμές να ξεφεύγει το μάτι, να ξεκουράζεται χάρη στο ντούε χρώμα-ευωδιά. Εδώ και έναν μήνα, στο διπλανό μου γραφείο ζει μια ορχιδέα, μέσα σε ψηλό βάζο, με εκείνα τα καφετιά μπαλάκια που συγκρατούν την υγρασία. Όμορφη από την άφιξή της, μα όσο περνά ο καιρός, με φροντίδες και περιποίηση, φουντώνει, τα μπουμπούκια ανθίζουν, το χρώμα της ζωηρό, τα φύλλα της υγιή, καταπράσινα. Και ενώ κάθε πρωί σκέφτομαι πως ίσως σήμερα την βρω μαραμένη, με διαψεύδει με παραπάνω χρώμα, ζηλευτή ζωντάνια. Μάθημα υπομονής τα φυτά.
Τα βασικά της φροντίδας της; Δύο φορές πότισμα την εβδομάδα, όχι πολύ νερό, λιγότερο από μισό μπουκαλάκι. Μακριά από τον απευθείας ήλιο, κοντά μεν σε παράθυρο αλλά και προστατευμένη από την πλήρη έκθεση. Ο απογευματινός ήλιος, το καλύτερό της! Φιλτραρισμένο φως, την υπόλοιπη μέρα, κοντά σε κουρτίνες διαυγείς ας πούμε. Θέλει θερμοκρασία δωματίου κάπου ανάμεσα σε 20 με 27 βαθμούς, οπότε η άνοιξη είναι η εποχή της. Τα υπόλοιπα, μεταφύτευση, λίπασμα και κλάδεμα, τα γράφει εδώ κατατοπιστικά ο γεωπόνος. Έκλεψα, λοιπόν, το... προσωπικό της ημερολόγιο. Ιδού ο μήνας της ορχιδέας σε φωτογραφίες:
Η πρώτη της μέρα στο γραφείο.
Ένα μπουμπούκι που προσπαθεί να ανοίξει τη δεύτερη μέρα. 5 Μαρτίου.
Οι μέρες περνούν με τα μπουμπούκια να ανοίγουν ένα προς ένα. 8 Μαρτίου.
Δέκα μέρες μετά έχουν μείνει ελάχιστα μπουμπούκια. Δυο μικροσκοπικές αράχνες έχουν κάνει την ορχιδέα σπίτι τους. Έχουν πολλή πλάκα ίσως.
Μέρα με τη μέρα πιο όμορφη! 17 Μαρτίου.
Στις 21 Μαρτίου, επίσημη πρώτη της άνοιξης, έπεσε το πρώτο κουρασμένο της άνθος. Αντισυμβατική...
Την επόμενη μέρα ανακαλύψαμε τα ολοκαίνουργια μπουμπούκια της. Τόσο μικρά σαν κεφαλάκι καρφίτσας.
Στις 28 Μαρτίου σε πλήρη άνθιση!
Έναν μήνα μετά, στα καλύτερά της. Δεν το περίμενε κανένας μας. Πότισμα δυο φορές την εβδομάδα από λίγο. Ίσως αυτό και η αγωνία μας να “κρατήσει” βοήθησαν.