Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Οι οινοποιοί είναι παθιασμένοι με τη δουλειά τους, ειδικά αυτοί που προηγουμένως έκαναν κάποιο άλλο επάγγελμα. Όταν πάρουν την απόφαση να ασχοληθούν με τα αμπέλια και την οινοποίηση, πέφτουν κυριολεκτικά με τα μούτρα στην παραγωγή του κρασιού, σα να μην υπάρχει τίποτα άλλο γύρω τους, που να αξίζει περισσότερο την αφοσίωσή τους.

Ο Νικολάς Γκάτι Ρούσο, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες μάς παρουσίασε τα κρασιά του στην Αθήνα, ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Η ψυχή του κρύβει μέσα της την Αργεντινή και τη Σικελία και αυτό ακριβώς το πάθος του Λατίνου με τη διπλή ρίζα, κατάφερε να το μεταγγίσει στα κρασιά του.

Κατάγεται από την επαρχία της Μεσσίνας στη βορειοδυτική Σικελία, αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο  Μπουένος Άιρες. Σπούδασε αεροναυπηγός, ασχολήθηκε με τις τηλεπικοινωνίες, και το 2003, μετά από 20 χρόνια δουλειάς στην Αργεντινή σε αντικείμενα εντελώς διαφορετικά από την αμπελουργία, γύρισε  στην πατρίδα του, για να φροντίσει την οικογενειακή περιουσία.

Η Tenuta Gatti βρίσκεται κοντά στην κοινότητα του Λίμπριτσι, σε ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς, στους πρόποδες της οροσειράς Νέμπροντι, ανάμεσα στην πόλη της Μεσσίνα και το Παλέρμο. Πιστοποιημένο για τι οργανικές καλλιέργειές του, το κτήμα, ένα μέρος του οποίου είναι δάσος, απλώνεται σε μια έκταση 2170 στρεμμάτων.

Παράγει  εσπεριδοειδή, ελιές και αγνό παρθένο ελαιόλαδο, κάστανα και φουντούκια, αλλά ο ιδιοκτήτης του είναι ιδιαίτερα υπερήφανος για τα 17 εκτάρια (170 στρέμματα) των αμπελώνων του, όπου καλλιεργεί τοπικές ποικιλίες (Grillo, Insolia, Catarratti, Malvasia, Nocera και Nero d'Avola) αλλά και μερικές διάσημες διεθνείς (Merlot, Cabernet Sauvignon, Pinot Noir και Sauvignon Blanc), που χρησιμοποιεί στα χαρμάνια των κρασιών του.

Το οινοποιείο άρχισε να λειτουργεί το 1825 στο ίδιο κτίριο που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, αφού εντωμεταξύ ανακαινίστηκε και εξοπλίστηκε με σύγχρονα μηχανήματα. Ο Νικολάς Γκάτι ανανέωσε επίσης τα αμπέλια του.  

Αγόρασε κι άλλα κτήματα, έκανε νέες φυτεύσεις και αναμπελώσεις, με σεβασμό στη γη και το φυσικό τοπίο. Και μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να φτιάξει μερικά εκλεκτά κρασιά που με το άρωμα και τη γεύση τους μεταφέρουν στους οινόφιλους του κόσμου το μήνυμα της σικελικής γης. Τα κρασιά του αναγνωρίζονται με ενθουσιασμό σε Ευρώπη και Αμερική και βραβεύονται όποτε συμμετέχουν σε διεθνείς διαγωνισμούς.

Στην Ελλάδα είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζουμε κρασιά από τη Σικελία. Η πρωτοβουλία ήταν της «δικής» μας Γεωργίας Κουτσούκου, που είναι μεν Καλαματιανή αλλά και ιταλοθρεμμένη. Άκου τώρα σύμπτωση: μια Μεσσήνια συνεργάζεται με ένα οινοποιείο της Μεσσίνας! Αλλά δεν είναι τυχαίο. Κάπως έτσι ανοίγουν και κλείνουν κύκλοι σε αυτό τον κόσμο έστω και αν χρειαστεί να περάσουν πολλοί αιώνες για να γίνει κάτι τέτοιο.

Σε συνεργασία, λοιπόν, με τον sommelier και εισαγωγέα ιταλικών κρασιών Κώστα Τσιανάκα (Η οινωδία του Sommelier) ήρθαν τα κρασιά της Tenuta Gatti στην Αθήνα και παρουσιάστηκαν στο εστιατόριο Food Mafia, όπου ο Ηλίας Σκουλάς, άλλος ένας ιτλοθρεμμένος μάγειρος, ετοίμασε για την περίσταση παλερμιτάνικες λιχουδιές.

Η αλήθεια είναι ότι, εκτός από την λεπτή γεύση που είχαν οι ψημένες ροδέλες του προβολόνε με τη σάλτσα αχλάδι, όλα τα υπόλοιπα πιάτα του Σκουλά, από τα μεγάλα ζυμαρικά-κοχύλια με τις δύο παρασκευές σαρδέλας, τις μπρουσκέτες με τα συκωτάκια πουλιών και την καπονάτα, μέχρι την φοβερή και τρομερή πορκέτα του, ήταν «πατημένα» στο αλάτι και τα μπαχαρικά. Είναι hard rock αυτός ο τύπος και στην κουζίνα του το συνηθίζει να δίνει μια heavy metal ένταση. Τη γνώμη μου την ξέρει, τού την έχω ξαναπεί και χαίρομαι γιατί συμφωνεί.  

Και όμως. Αυτά τα ευγενικά κρασιά απέδειξαν ότι αντέχουν άνετα στις προκλήσεις. Γιατί εκτός από τη φινέτσα τους που την αντιλαμβάνεσαι με την πρώτη γουλιά, κρύβουν και μια μεγάλη δύναμη, η οποία αναδύεται μόλις αγγίξει το κρασί στον ουρανίσκο σου μαζί με μπουκιές επιθετικού φαγητού.

Ο Γκάτι παράγει ένα λευκό, ένα ροζέ και 4 κόκκινα κρασιά:

Λευκό Catalina, Mamertino DOC (Inzolia 60%, Grillo 40%)

Κατ’ αρχάς προσέξτε την ετικέτα του. Οι Μαμερτίνοι της αρχαιότητας ήταν μισθοφόροι από την Καμπανία, τους οποίους προσέλαβε ο Αγαθοκλής, τύραννος και βασιλιάς της Σικελίας, ο τελευταίος σημαντικός εκπρόσωπος του ελληνικού κόσμου στη Σικελία.  Μετά τον θάνατό του (289π.Χ) οι περισσότεροι επέστρεψαν στην πατρίδα τους, κάποιοι όμως έμειναν στη Μεσσίνα και ασχολήθηκαν με τη γεωργία, το εμπόριο και την πειρατεία. Και DOC (Denominazione di origine controllata) στα ιταλικά κρασιά είναι η ονομασία προέλευσης, τα δικά μας ΠΟΠ. Το Mamertino, λοιπόν, είναι ένα κρασί που παράγεται αποκλειστικά στην περιοχή αυτή από τις αρχαίες ποικιλίες Inzolia και Grillo. Φρέσκια και με καθαρή γεύση, με την πρώτη γουλιά η Catalina σε καλεί να συνεχίσεις να απολαμβάνεις αρώματα λευκών λουλουδιων, παχύσαρκων καλοκαιρινών φρούτων, τη μεταλλικότητα  και τις βοτανικές της νότες.

Paula, Nocera Rosato (100% Nocera)

Χρώμα του σολομού στο ποτήρι (κλασικό της Προβηγκίας), αρώματα φρέσκα και φρουτώδη, πλούσια γεύση κόκκινων φρούτων στον ουρανίσκο (και κάπου στο βάθος κάτι ελαφρώς πικάντικο που σου φέρνει στο νου πιπέρι, ( κυρίως, όμως, αυτό το χαρακτηριστικό το παρατηρείς στην ερυθρή οινοποήση της ποικιλίας Νοτσέρα) συνθέτουν ένα ροζέ  με δυνατό χαρακτήρα. Προσέξτε την ποικιλία. Δεν είναι καθόλου εύκολη, όπως μάθαμε, αφού θέλει πολλή δουλειά στο αμπέλι. Αλλά αξίζει τον κόπο, αφού δίνει τέτοια κρασιά

Franco, IGT Sicilia, Merlot – Cabernet

Ένα ερυθρό κρασί IGT (Τυπικής Γεωγραφικής Ένδειξης) με λαμπερό κόκκινο χρώμα από χαρμάνι δύο διασημων διεθνών ποικιλιών που έχουν  εγκατασταθεί πολύ ωραία στις βουνοπλαγιές της βόρειας Σικελίας και δροσίζονται από αγέρι θαλασσινό. Τανικό, με έντονα αρώματα φρούτων του δάσους στη μύτη, βαλσαμικές και βοτανικές νότες που παίζουν με τις γλυκές νότες του ξύλου και συνδυάζονται με μια μεταλλικότητα διακριτή σε όλα τα κρασιά του κτήματος

Martiniano, IGT Sicilia Rosso

Χρώμα ρουμπινί, με τα αρώματα από μούρα να κυριαχούν, αρμονικό στη γεύση, φρέσκο και ισορροπημένο, είναι ένα χαρμάνι της τοπικής ποικιλίας Nero d’Avola με Cabernet Sauvignon

Curpané, Mamertino Rosso DOC (70% Nero d'Avola, 30% Nocera)

Στην τοπική διάλεκτο, Curpané είναι το όνομα της τοποθεσίας Κουπράνι όπου βρίσκεται το Κτήμα Γκάτι. Ερυθρό κρασί με δυνατό ρουμπινί χρώμα, χαρμάνι από δύο σπουδαίες αρχαίες ποικιλίες, τις Nero d’Avola και Nocera, είναι ένα κρασί που σέβεται και αναδεικνύει την παράδοση του τόπου, τις ποικιλίες και τα εδάφη του. Ζυμώνεται για 6-8 ημέρες σε ανοξείδωτες δεξαμενές, στη συνέχεια παλαιώνεται για 12 μήνες σε βαρέλια και 4 μήνες στα μπουκάλια. Πλούσια αρώματα από σκούρα κόκκινα φρούτα (με τα μαύρα μούρα και το φραγκοστάφυλο να κυριαρχούν), με πικάντικο flavor και ωραία μακρυά επίγευση.

Sicè 2012 - Nocera Terre Siciliane IGP (Τυπική Γεωγραφική Ένδειξη)

Η ναυαρχίδα των κρασιών του Νικολάς Γκάτι παράγεται αποκλειστικά από σταφύλια της αρχαίας ποικιλίας Νοτσέρα (τυπική της Μεσσίνας).  Είναι ένα από τα ελάχιστα κρασιά που φτιάχνονται στη Σικελία από αυτή την ποικιλία, η οποία πιστεύεται ότι καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά από τους Μαμερτίνους. Έφτιαχναν ένα, διάσημο για την εποχή του κρασί, με το οποίο οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τις νίκες τους. Φίνο και ρωμαλέο ταυτόχρονα, αρμονικό και βελούδινο, με κομψές τανίνες, αφοπλιστική φρεσκάδα και μεταλλικότητα, είναι ένα κρασί που μάς ξάφνιασε με τις αντιθέσεις του και το αγαπήσαμε με την πρώτη γουλιά.