Πώς θα ξέρουμε ότι τα ψάρια που τρώμε δεν είναι μολυσμένα;
Η κατάσταση έχει εξελιχθεί φρικτά. Η θαλάσσια ζωή, σήμερα, είναι πνιγμένη από πλαστικά που κολυμπούν στους ωκεανούς μας, και οι εικόνες πραγματικά σοκάρουν.
Πλαστικά κομματάκια είναι καρφωμένα στο συκώτι ενός τόνου, το στομάχι ενός κυνηγού είναι γεμάτο με καπάκια πλαστικών μπουκαλιών, ενώ τα μύδια και οι αχιβάδες -τα φίλτρα του θαλασσινού νερού- κρύβουν στο σώμα τους μικροπλαστικά, αόρατα δια γυμνού οφθαλμού…
Συχνά η πρώτη μας αντίδραση είναι η αηδία αμέσως, όμως, δίνει τη θέση της σε μια απογοητευτική σκέψη: 8 εκατ. τόνοι πλαστικού εισέρχονται κάθε χρόνο στους ωκεανούς προκαλώντας εκτεταμένη ρύπανση.
Ο τρομερός αριθμός δεν αποδεικνύει απλά τα οικολογικά μας εγκλήματα, που συνεχώς αυξάνονται, η καταστροφή απειλεί άμεσα να μας δηλητηριάσει εκεί που είμαστε πραγματικά ευάλωτοι, στα πιάτα μας. Αυτή η προοπτική, έχει άμεσο αντίκτυπο στο πώς ψωνίζουμε τρόφιμα.
Πέρυσι, μια ευρωπαϊκή έρευνα αγοράς, που πραγματοποίησε η ερευνητική εταιρεία McKinsey & Company, επιβεβαίωσε μια τάση, γνωστή από καιρό: η ποιότητα των τροφίμων εξακολουθεί να είναι πιο σημαντική από την τιμή.
Με άλλα λόγια, οι καταναλωτές ενδιαφέρονται πάρα πολύ για ασφαλή είδη διατροφής, και το αποδεικνύουν πρόθυμα με το πορτοφόλι τους.