Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ήταν 8:30 το πρωί στα μέσα του Γενάρη και μόλις είχαμε κατέβει και οι επτά γευσιγνώστες της ομάδας των Varietals στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου Knossos Beach, στο Ηράκλειο, για να πάρουμε πρωινό.

Ο Johnny, panel leader της ομάδας, με το χαμόγελό του, που έκρυβε την αυστηρότητα ενός συστηματικού Εγγλέζου δοκιμαστή ελαιόλαδων, μας υπενθυμίζει ότι έχουν μείνει από τις άλλες μέρες ακόμα 8 δείγματα και πρέπει να τα τελειώσουμε σήμερα καλύτερα, πριν από το πρωινό μας. Τα υπόλοιπα 32 δείγματα φετινών κρητικών ελαιόλαδων από διάφορα μέρη της Κρήτης τα είχαμε αξιολογήσει τις δύο προηγούμενες ημέρες.

Μετά από δύο γουλιές καφέ και λίγο νερό καθίσαμε στο τραπέζι με τα χαρτιά μπροστά μας και άρχισε ο τελευταίος κύκλος των δοκιμών. Τα ίδια πάλι όπως τις άλλες μέρες… Πού και πού γκριμάτσες αποδοκιμασίας, κάπου-κάπου και κάποιο αποδεκτό δείγμα χωρίς ελάττωμα, με μέτρια φρουτώδη αρώματα, να σου και ένα καλό. Ο Johhny, μαθημένος καλά από τις γευσιγνωσίες ελαιόλαδων που διευθύνει στην Slow Food στην Ιταλία, δεν άργησε να βγάλει την σούμα των αποτελεσμάτων για τα 40 δείγματα.
-  Well, από τα 40 συνολικά δείγματα που δοκιμάσαμε, το τελικό αποτέλεσμα  είναι:

• 32 δείγματα με κάποιο ελάττωμα, με εντάσεις από 1/10 μέχρι και 5/10, στο όριο του εξαιρετικά παρθένου, άλλα απλά παρθένα και άλλα λαμπάντε (για ραφινάρισμα)
• Πέντε δείγματα ήταν αρκετά καλά, χωρίς κανένα ελάττωμα, με μέτρια φρουτώδη και με λίγο πικρό και πικάντικο. Γλυκά, καλά ελαιόλαδα.
• Τρία δείγματα ήταν αγουρέλαια, με αρκετά έντονο φρουτώδες και με όλα τα υπόλοιπα θετικά χαρακτηριστικά που περιμένουμε από ένα αγουρέλαιο.

O Johhny μας κοίταξε όλους έναν έναν και μετά τυλίγοντας το χαρτί που κρατούσε μας είπε:
-  Ok, Ι think the results were rather disappointing, could be much, much, better. (=Λοιπόν, τα αποτελέσματα είναι μάλλον αποκαρδιωτικά, θα μπορούσαν να είναι, πολύ, πολύ καλύτερα.)

Ναι, αυτή η φράση του αρχηγού της ομάδας συνόψιζε με τον καλύτερο τρόπο την γνώμη των Varietals σχετικά με τα κρητικά ελαιόλαδα που μπορέσαμε να δοκιμάσουμε στα πλαίσια μιας πραγματικά αξέχαστης εκδρομής που κάναμε στην Κρήτη, με έδρα το Ηράκλειο.
Νομίζω ότι ο αυθορμητισμός και η αγάπη για το ελαιόλαδο της άτυπης ομάδας των επτά γευσιγνωστών από έξι διαφορετικές χώρες κέρδισε τελικά την αποδοχή των ντόπιων παραγωγών, που αρχικά μας κοιτούσαν σκεπτικοί και μάλλον «κομπωμένοι» όταν κάναμε τις δοκιμές και στα ελαιοτριβεία που επισκεφτήκαμε.

Η απογοήτευση ήταν ίσως πιο μεγάλη για τα δύο ελληνικά μέλη των Varietals με τα μέτρια αποτελέσματα των δοκιμών, από την ελαιοκομική Τοσκάνη της Ελλάδος, επειδή ελπίζαμε να τους δείξουμε ότι και εμείς δεν πάμε πίσω. Ότι είμαστε έτοιμοι για τον δύσκολο και μακρύ αγώνα του ανταγωνισμού του ποιοτικού ελαιόλαδου. Τελικά όμως διαπιστώσαμε ότι είμαστε ακόμα πολύ πίσω. Εμείς ψάχναμε για ποιότητα, φρουτώδη και πικάντικα στη γεύση και όχι για ποσότητα. Δυστυχώς στην Κρήτη και αλλού ζητάνε το πρώτο, αδιαφορούν ή δε γνωρίζουν το δεύτερο. 

Την πρώτη μέρα της εκδρομής ο David Varietal, που έχει μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας ποιοτικού ελαιόλαδου στην Αμερική, επωφελούμενος από την λαμπρή ηλιοφάνεια νοίκιασε ένα αεροπλάνο από την Αερολέσχη Ηρακλείου και έτσι όλη η ομάδα, σε δύο δόσεις, πέταξε με μάλλον χαμηλή πτήση πάνω από τους ελαιώνες της Κρήτης. Απίστευτο θέαμα. Μοναδικό. Τα δέντρα (Κορωνέϊκη ποικιλία) με γεωμετρική ακρίβεια φυτεμένα στους αγρούς, περιποιημένα, ωραία κλαδεμένα, μας πρόσφεραν ένα θέαμα που μας άφησε όλους εντυπωσιασμένους. Τεράστιες εκτάσεις ελαιώνων που μας «έφτιαξαν» ότι την άλλη μέρα που θα αρχίζαμε τις δοκιμές των δειγμάτων, που είχαν σταλεί στο ξενοδοχείο, θα είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε γενικώς καλά και πολύ καλά ελαιόλαδα. Δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν αυτή που περιμέναμε.

Τι έφταιγε λοιπόν; Πώς αυτός ο καταπληκτικός καρπός που κρεμότανε σε απίθανες ποσότητες από τα καταφορτωμένα φέτος δέντρα, κατέληγε να δίνει γενικώς χαμηλής ποιότητος ελαιόλαδα;

Η συνέχεια στο επόμενο… Τα προβλήματα είναι κοινά βέβαια, τα συναντάμε στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, οι λύσεις είναι θεωρητικά απλές, χωρίς έξοδα, κολλάνε μόνο σε ένα σημείο: τις κολλημένες αντιλήψεις δεκαετιών που δύσκολα τις αλλάζουμε, αλλά που από την άλλη μεριά μπορεί ν' αλλάξουν δραματικά τον χάρτη του ποιοτικού ελαιόλαδου και στην Ελλάδα. Έτσι θα μπορέσει γρήγορα να φτάσει και το κρητικό ελαιόλαδο πολύ ψηλά, εκεί που δεν το φαντάζονται ίσως ούτε οι ίδιοι οι Κρητικοί! Είπαμε, η Κρήτη είναι η Τοσκάνη της Ελλάδας!