Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Λένε πως όσοι έχουν κήπο δεν θα αισθανθούν ποτέ γέροι, γιατί πάντα σκέφτονται με ανυπομονησία το μέλλον. Η κηπουρική είναι η ενασχόληση της ελπίδας και της προσμονής. Από τη στιγμή που βάζεις τον σπόρο ή το φυντανάκι στο χώμα, αρχίζεις να λαχταράς το λουλούδι ή τον καρπό ή το ολοκληρωμένο σχήμα που θα συμπληρώσει κάποιο όραμα αρχικό.

Ασχολείσαι και φροντίζεις, και η κούραση της φροντίδας αυτής σου δίνει την ικανοποίηση της προσμονής. Όταν το κρύο ή η βροχή (για να μην πούμε για τις υποχρεώσεις και τις συνθήκες της ζωής) σε κρατάνε μακριά, πάλι σκέφτεσαι, σχεδιάζεις, ονειρεύεσαι, ζεις στο μέλλον, ένα μέλλον φανταστικό αλλά πραγματοποιήσιμο, ένα μέλλον που εξαρτάται από εσένα.

Γι αυτό μπορώ να σας πω ότι ετούτη η εποχή, όταν ο χειμώνας είναι στο φόρτε του αλλά και το τέλος του έχει φανεί στον ορίζοντα, είναι για μένα μια από τις καλύτερες εποχές του κήπου, όταν τα χρώματα και τα αρώματα είναι πιο έντονα, τα λαχανικά πιο ζουμερά, τα φρούτα πιο γλυκά, όταν τα λάθη διαγράφονται με μια σκέψη και οι ασκήμιες καλύπτονται με μια πινελιά της φαντασίας. Είναι η εποχή που μέσα στη ζέστα του σπιτιού ξεφυλλίζεις βιβλία και καταλόγους πολύχρωμους και διαλέγεις με απληστία πολλά παραπάνω φυτά απ' ότι θα χώραγε ποτέ ο μικρός σου κήπος, πολλούς παραπάνω σπόρους απ' ό,τι θα χωρέσουν τα ποτηράκια στο περβάζι του παραθύρου…

Η στιγμή της λογικής και της τελικής εκλογής ή παραγγελίας θα έρθει αργότερα – ετούτη είναι η φάση του ονείρου, όταν στον καμβά σου ανθίζουν όλα μαζεμένα και δεν ξέρεις τι να πρωτοχαρείς. 
Σας δανείζω λοιπόν, τώρα το καταχείμωνο, χρώματα από τον δικό μου κήπο.
Μπορεί να μην είναι όπως τα ονειρεύτηκα, αλλά η πραγματικότητα είναι εξίσου ωραία, και με εμπνέει για το μέλλον. Ελπίζω να εμπνεύσει κι εσάς.