Το μποστάνι στην ταράτσα: έτοιμο!
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις το μποστάνι στην ταράτσα έγινε θέμα άμεσης επιβίωσης (αν πτωχεύσουμε τον Ιούλιο, άντε να βρεις ντομάτες και κολοκυθάκια σε λογικές τιμές) κι έτσι επιταχύναμε τις διαδικασίες και τα καταφέραμε. Το μποστάνι μας εγκαταστάθηκε στην ηλιόλουστη ταράτσα μας και τα φυτάκια μας φαίνονται ευχαριστημένα (εκτός απο μία ντοματιά).
Το σύστημα που αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε έχει τον σοφιστικέ τίτλο “Mobile Urban Gardening” (κινητή κηπουρική πόλης) αλλά βασίζεται σε παραδοσιακές αξίες: στα πλαστικά καφάσια του μανάβη. Τα βρήκαμε στο περιθώριο της Λαχαναγοράς του Ρέντη, προς 2.60 ευρώ το τεμάχιον. Όχι, δεν μπορέσαμε να πάρουμε τα μπλέ, που θα ταίριαζαν με την ταράτσα μας, διότι ήταν ειδική παραγγελία. Μας πρόσφεραν τα γκρί και συμβιβαστήκαμε στα πράσινα.
Τα τοποθετήσαμε πάνω σε ξύλινες παλέτες που βρήκαμε στον δρόμο (η Αθήνα είναι γεμάτη ξύλινες παλέτες), τα στρώσαμε με μαύρες σακούλες σκουπιδιών και τα γεμίσαμε χαλίκι (που επίσης βρήκαμε τοποθετημένο σε αμέτρητες σακούλες στο πεζοδρόμιο μιας πολυκατοικίας της γειτονιάς) και χώμα - μίγμα για φύτευση οπωροκηπευτικών – το οποίο αγοράσαμε στο φυτώριο της περιοχής μας.
Ως ημέρα φύτευσης ορίσαμε την Κυριακή του τριημέρου αλλά ο κατακλυσμός μας καθυστέρησε μέχρι αργά το απόγευμα. Κι επειδή είχαμε χρόνο, το ρίξαμε στο βαθύ Google. Πώς σώζεις τις ντομάτες απο τα έντομα; (τις φυτεύεις παρέα με βασιλικούς). Πώς αυξάνεις τις πιθανότητες να πετύχεις σοβαρό πεπονάκι; (δεν το φυτεύεις δίπλα σε αγγούρια). Πώς γλυτώνεις απο τα πουλιά; (αμολάς τις γάτες στην ταράτσα). Πώς βρίσκεις την καλύτερη ώρα για να φυτέψεις; (εδώ πέσαμε σε σεληνιακή λακούβα).
Σύμφωνα με όλα τα σχετικά αποτελέσματα του Google, η καλύτερη ώρα για φύτευση είναι θέμα Σελήνης. Οπωσδήποτε με Νέα Σελήνη και πριν την Πανσέληνο (για να κατακρατηθούν τα νερά) και σε καμία περίπτωση σε μέρα που η Σελήνη βρίσκεται σε ακατάλληλο ζώδιον (τα επτά απο τα δώδεκα). Ευτυχώς για τα καημένα τα φυτάκια μας, που περίμεναν με αγωνία να χωθούν στο χώμα, η Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις. Και δύο μέρες πριν την Πανσέληνο και με Σελήνη στον γονιμότατο Σκορπιό.
Φυτέψαμε μετά τη δύση, παρέα με διάφορους φίλους και γνωστούς που είχαν κουβαλήσει παλέτες και καφάσια που βρήκαν απο’ δω κι απο κει. Πρώτα μπήκαν οι ντομάτες (τέσσερεις διαφορετικές ποικιλίες) με τους βασιλικούς (διαφόρων ειδών), ύστερα οι πιπεριές, τα κολοκυθάκια και τα αγγούρια, ο μαιντανός και ο άνηθος και τριών ειδών καλοκαιρινά μαρούλια και στο τέλος τα δύσκολα: τρία καρπουζάκια και τέσσερα πεπονάκια. Τις πατάτες τις φυτέψαμε λίγες μέρες αργότερα (με τη Σελήνη στον Αιγόκερω) διότι έπρεπε να βγουν πρώτα στον ήλιο για να πρασινίσουν οι φύτρες.
Αυτή τη στιγμή ο λαχανόκηπός μας αποτελείται απο 20 καφάσια. Τον βλέπει ο ήλιος όλη τη μέρα και είναι προστατευμένος απο τον νοτιά. Ο βοριάς θα τον χτυπάει μετωπικά αλλά το σχέδιο είναι να του αλλάξουμε θέση τον χειμώνα (γι’ αυτό και το σοφιστικέ σύστημα). Τον ποτίζουμε πριν την ανατολή και μετά τη δύση. Οι βροχές της περασμένης βδομάδας βοήθησαν την κατάσταση και τα φυτάκια μας δείχνουν να προσαρμόζονται στο νέο περιβάλλον.
Κι όλα αυτά με σύνολο εξόδων που δεν ξεπέρασε τα 150 ευρώ. Καθόλου άσχημα. Αν πάει καλά ο λαχανόκηπος, του χρόνου μας βλέπω και με κοτέτσι στην ταράτσα.
Πού πας με το καρότσι;
Πολύ καλό ελληνικό site κηπουρικής.
Αντέχουν τα φυτά στο καυσαέριο;